به گزارش آتیه آنلاین، مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جوانان جهان از ۱۲ اردیبهشت در کشور یونان برگزار خواهد شد و از ایران تنها ۲ نماینده در این دوره از رقابت‌ها حضور خواهند داشت.  حضوری که بسیار کم‌رونق و موجب ایجاد پرسش‌هایی در ذهن دوستداران این رشته شده است. بسیاری از کارشناسان پس از تصمیم فدراسیون برای اعزام ناقص تیم به دنبال پاسخ این پرسش هستند که چرا تیم‌های پایه ایران در سال ۱۴۰۱ با تصمیم این فدراسیون مجوز حضور در پیکارهای قهرمانی جهان را کسب نکردند و اگر تصمیم بر اعزام نشدن بود چرا تنها ۲ ورزشکار به یونان اعزام خواهند شد؟

برای پاسخ به این پرسش‌ها لازم است چند پیش فرض طرح شود تا واقعیت اعزام نشدن تیم به مسابقات جهانی بر همگان آشکار شود. از دی ماه سال ۱۴۰۰ که فدراسیون دچار بحران مدیریتی شد، برخی از کارشناسان اذعان داشتند که تیم جوانان به مسابقات جهانی اعزام نخواهند شد، اما برگزاری اردوی آماده‌سازی با سرمربیگری سعید علی‌حسینی در شهر رشت موجب شد تا جوانان ایران برای رسیدن به سرزمین اساطیر امیدوار باشند، این امیدواری تا روزهای پایانی تعطیلات سال نو ادامه داشت، اما خبری از اخذ روادید یا برنامه‌ریزی برای اعزام نبود.

بی‌برنامگی مسوولان فدراسیون برای اعزام جوانان در نهایت منجر با انتشار اخباری از منتفی شدن حضور ایران در یونان بود. اخباری که فدراسیون نه آن را تایید کرد و نه تکذیبیه‌ای در کار بود. این اخبار و ناامیدی جوانان وزنه‌بردار ایران از اعزام به یونان با یک خبر غافلگیرانه  همراه بود. بنا بر استارت اولیه اعلام شده از سوی فدراسیون بین‌المللی، از ایران تنها علیرضا یوسفی و یکتا جمالی به مسابقات جهانی یونان اعزام خواهند شد تا در آوردگاه جهانی به مصاف حریفان خود بروند.

اما چرا تنها ۲ نماینده از ایران به یونان اعزام خواهد شد؟ برای پاسخ به این پرسش برخی این اعزام در راستای سیاست کیفی‌گرایی تعریف می‌کنند؛ سیاستی که کسب مدال و امتیاز را بر سیاهی‌لشگر ترجیح می‌دهد و اکنون مسوولان به دنبال آن هستند که این سیاست را به الگویی برای ورزش کشور تبدیل کنند.

این سیاست هر چند که در ذات خود یک الگوی موفق به شمار می‌رود اما اعزام تنها ۲ نفر از جامع وزنه‌برداری با این الگو می‌تواند به معنای افت فراگیر این رشته المپیکی باشد. اگر بر مبنای سیاست کیفی‌گرایی تنها ۲ وزنه‌بردار ایرانی به امید کسب سکو، جواز حضور در مسابقات جهانی جوانان را کسب کردند باید این سوال از مدیریت فدراسیون و کادر فنی پرسیده شود که نتیجه چندین سال ریاست شما و دیگر اعضای فدراسیون تنها ۲ ورزشکار در سطح جهانی است؟ آیا از تیم قهرمان ایران در مسابقات نوجوانان و جوانان جهان اکنون به یک ورزشکار در بخش مردان رسیدیم؟ آیا این روند در مسیر سیاست جابجایی نخبگان این رشته در تیم ملی آسیب‌زا نیست؟  در آینده قرار است چه کسانی جانشین بزرگانی مانند سهراب مرادی، کیانوش رستمی و علی هاشمی شوند؟

در بخش زنان نیز شرایط بهتر از مردان نیست. تیم دختران ایران در مسابقات نوجوانان جهان برای نخستین بار به سکوی سوم جهانی رسید و از آن تیم تنها یکتا جمالی به مسابقات جوانان جهان اعزام خواهد شد؛ آیا از تیمی که در جده افتخارآفرینی کرد تنها جمالی قدرت رقابت با حریفان جهانی را دارد؟

فرضیه دوم برای اعزام نشدن تیم به مسابقات جهانی مشکلات مالی است؛ مشکلاتی که در گذشته نیز وجود داشته، اما مانع اعزام کاروان زیارتی ورزشی ایران به جده نشد. کاروانی که هر چند در بخش زنان موفق بود اما به نسبت نفرات اعزامی انتقادات زیادی را به همراه داشت.  اینکه چرا علی مرادی به عنوان رییس فدراسیون و مسوولان آن در شرایط کنونی تنها چشم به دست وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دارند و اقدامی در جهت جذب بودجه انجام نمی‌دهد؛ البته طرح مسائل مالی برای اعزام نشدن تیم به مسابقات جهانی یونان به نسبت دلایل دیگر می‌تواند یک فرضیه کمرنگ باشد زیرا اگر شرط بر اعزام بر مبنای توانایی مالی فدراسیون بود در چند ماه گذشته اردوهای مستمر در شهرهای مختلف با بودجه این فدراسیون برگزار نمی‌شد.

دلیل اعزام نشدن تیم به مسابقات جهانی یونان را با هر فرضیه‌ای خلاصه کنیم نتیجه آن سرخوردگی جوانانی است که به امید حضور در آوردگاه‌های جهانی شبانه‌روز تمرینات طاقت‌فرسا و مبارزه با فولاد سرد را تحمل کردند اما اکنون باید تا سال ۲۰۲۳  خانه‌نشین باشند. به عبارتی اعزام نشدن تیم جوانان وزنه‌برداری ایران به مسابقات جهانی فرصتی بود که فدراسیون وزنه‌برداری به راحتی از پشتوانه‌های ورزش کشور سلب کرد، زیرا در اعزام تیم‌های پایه بیش از آنکه نتیجه و برون‌داد کار مورد نظر باشد حضور در آوردگاه‌ها جهانی برای جوانان و نوجوانان یک اولویت مهم به حساب خواهد آمد.

بی‌تردید نخبه‌های ورزشی با حضور در آزمون جهانی فولاد سرد می‌توانند بر بسیاری از هیجان‌های کاذب و استرس مسابقات غلبه کنند. نمونه این نخبگان علی داودی قهرمان جوانان و نوجوانان جهان است که پس از چند دوره حضور با تیم‌های پایه در نخستین آوردگاه المپیکی خود بدون استرس و قاطعانه موفق به کسب مدال نقره در سرزمین آفتاب شد.