به گزارش آتیهآنلاین، همزمان که آمریکاییها به طور فزایندهای واکسینه میشوند (اکنون بیش از نیمی از بزرگسالان در این کشور حداقل یک دوز واکسن ضدکرونا دریافت کردهاند) شرکتها، ادارات و سازمانها شروع کردهاند به گمانهزنی درباره فرایند بازگشت کارمندانشان به سر کار؛ حتی اگر هنوز هم چشمانداز مشخصی درباره بازگشت امور به حالت کاملاً عادی و بازگشت تمامی کارکنان به محل کارشان وجود نداشته باشد. این نوعی تغییر است که منجر به مکالمات پرتنش بین مدیرانی میشود که میخواهند به صورت حضوری برگردند و کارمندانی که خواستار انعطافپذیری در این سازوکار هستند.
عادت به دورکاری
طی سال گذشته، همهگیری کرونا بسیاری از مزایای کار از راه دور را برجسته کرده و روندی را تسریع بخشیده که به گفته بسیاری از کارشناسان حرفهای در حال انجام است، یعنی روند روی آوردن هرچه بیشتر به دورکاری در عوض گذراندن ساعتها و روزها در محل کار. البته زندگی و کار در یک مکان اشکالاتی هم دارد. انزوا و خستگی ناشی از بهرهوری همهگیر باعث شده تا برخی از کارگران یک سال پس از ضربه کووید-۱۹ به آمریکا همچنان دچار فرسودگی بسیار شده باشند. اما برخی از کارگران مایل به معامله جدید برای دور ماندن از فضای کار هستند و حتی حاضرند شماری از مزایای سنتی محل کار را در این راه فدا کنند، مانند مراقبتهای بهداشتی و برنامههای خدماتی تا در خانه مانده و کنترل بیشتری بر محل کار خود داشته باشند. اطلاعات حاصل از نظرسنجی اخیر وبسایتهای «ویوورک» و «وورک پلیس اینتلیجنس» حاکی از آن است که ۷۵ درصد از کارمندان حاضرند حداقل از یک مزیت کاری صرفنظر کرده تا محیط کارشان در خانه باقی بماند، در حالی که ۶۴ درصد برای دسترسی به یک فضای اداری تا ۳۰۰ دلار پرداخت میکنند. برخی از مزایایی که آنها مایل به چشمپوشی از آنها هستند شامل تسهیلات قابل توجه مانند پوشش مراقبتهای بهداشتی، پاداشهای نقدی و مرخصی با حقوق است.
محل کار انعطافپذیر
فقط دادههای فوقالذکر نیست که نشان میدهند پس از پایان همهگیری کرونا احتمالاً مذاکرات جدید بیشتری بین کارفرمایان و کارمندان در مورد وضعیت کار به وجود خواهد آمد. بر اساس گزارشی از شرکت پیو ریسرچ، بر اساس دادههای نظرسنجی جبران خسارت ملی سال ۲۰۱۹ از طرف اداره آمار کار ایالات متحده، قبل از همهگیری تنها ۷ درصد از کارگران در سراسر کشور به مزایای «محل کار انعطافپذیر» یا همان کار از راه دور دسترسی داشتند. در مطالعه دیگری که این مؤسسه بر روی ۵ هزار و ۸۵۸ بزرگسال آمریکایی انجام داده، ۲۰ درصد از شرکتکنندگان گفتند که آنها تمام یا بیشتر اوقات قبل از همهگیری را در خانه کار میکردند در حالی که ۷۱ درصد بیرون از خانه مشغول به کار بودند.
کوین هرینگتون، مدیرعامل شرکت «جاب لیست» میگوید: «این بیماری همهگیر باعث میشود کارفرمایان و کارمندان یک آزمایش سریع درباره کار از راه دور داشته باشند. برخی شرکتها البته آشکارا در این زمینه از دیگران بهتر عمل کردند.» البته برای کارمندان نیز کار از خانه آنچنان دلچسب نبود و حتی مزایایی چون گذراندن بیشتر وقت با خانواده و دوستان و کمبود رفتوآمد هم نتوانست از بار این قضیه بکاهد. اکثر کارگرانی که پیش از همهگیری دورکاری انجام میدادند، کارگران یقه سفید در بخشهای حقوقی، دارایی و یا سایر صنایع خدماتی بودند. به گزارش پیو، این گزینه برای کسانی که حداقل مدرک لیسانس دارند، همچنین زنان و کارگران آسیایی نیز به طور گستردهتر در دسترس است که نشاندهنده یک شکاف آشکار در طبقه و جمعیت محسوب میشود.
بازگرداندن ایمن کارمندان
این روزها سازمانها در سرتاسر جهان با چگونگی بازگرداندن ایمن و کارآمد کارمندان روبهرو هستند. آنها در حالی که با مقررات جدید مذاکره میکنند، شاهد فشارها و مذاکراتی هستند که از آنها خواسته میشود به دورکاری کارکنان خود رضایت داده یا حداقل آن را پس از پایان همهگیری تبدیل به مسئلهای شخصی و قابل چانهزنی کنند.
«کاتلین هوگان»، از مدیران ارشد مایکروسافت به سیانبیسی گفت: «من قاطعانه فکر میکنم اگر شما نتوانید فضا را آنچنان که همیشه فعال و پویا نگاه دارید، دلیل خوبی وجود دارد که چرا کارکنان باید از ساعت ۹ الی ۵ بعدازظهر در محل کار خود حضور پیدا کنند.»
«دیوید سولومون»، مدیرعامل گلدمن ساکس، کار در خانه را یک «ناهنجاری» خواند؛ امری که شرکتاش قصد دارد «آن را در اسرع وقت اصلاح کند». وی اضافه کرد که کار از راه دور «ایدهآل» نیست و برای بانکهای سرمایهگذاری و مشاغلی که در این زمینه مشغول به کار هستند هم تبدیل به یک نرم جدید نخواهد شد. جیپی مورگان هم اعلام کرد که انتظار دارد کارگران بیشتری به زودی بازگشت به دفتر خود را آغاز کنند و مدیرعامل آن «جیمی دیمون» چندین دلیل را برای عدم استقبال کامل از راه دور عنوان کرد.
ناراضیان از دورکاری
طبق آمارهای جدیدی که در این رابطه منتشر شده، کار از راه دور میتواند منجر به کاهش سلامت روان، افزایش افسردگی، اضطراب و افکار مرتبط با خودکشی شود؛ علائمی که در بزرگسالان جوان بین ۱۸ تا ۲۴ سال بیشتر است. اینها دقیقاً همان کسانی بودند که یا در حال ورود به بازار کار هستند یا به تازگی وارد آن شدهاند. «تسدال نیلی»، استاد مدیریت بازرگانی در دانشکده بازرگانی هاروارد در گفتوگو با شبکه تلویزیونی سیانبیسی گفت: «این پدیدهای است که ما در ۱۲ ماه گذشته آن را مشاهده کردهایم. من نام آن را بهرهوری بیش از حد در مسیر اشتباه میگذارم.» وی در این رابطه افزود: «در چنین شرایطی ما بسیار کار و تولید میکنیم. ما ساعتهای رفتوآمد خود را با ساعات بیشتری در طول روز جایگزین میکنیم و در نهایت به یک دیوار برخورد میکنیم. استرس داریم. ما در حال فرسودگی هستیم و احساسات منفی در مورد کار، تیم و سازمان خود را آغاز میکنیم.»
صرفنظر از مزایا
«سارا استودارد»، یک متخصص مشاغل در مؤسسه گلسدور، معتقد است دادههای منتشر شده در مورد مزایای سنتی که بناست فدای مذاکرات جدید کارکنان و کارفرمایان در رابطه با دوکاری شود، بیش از حد مبالغهآمیز است. وی گفت که مزایای اصلی مانند روزهای تعطیلات، برنامههای بهداشتی و زمان مرخصی با حقوق رضایت کارکنان را افزایش میدهد، در حالی که مزایایی مانند غذای رایگان و لباسشویی شاهد تجزیه و تحلیل تجدیدنظرطلبانه خواهند بود. وی افزود: «این منافع جدید ماندگار نبوده و با همان سرعتی که پدیدار شده از میان خواهند رفت.»
استودارد همچنین اظهار داشت که کار در خانه سبب میشود که کارمندان، بهویژه استخدامهای جدید، ارتباطات و تعاملات حضوری ایجادکننده رفاقت و فرهنگ اداری را از دست بدهند که این امر میتواند منجر به از خود بیگانگی و فرسودگی شود. این امر همچنین باعث کاهش جدایی بین زندگی شغلی و شخصی شده و باعث میشود برخی از کارمندان بیش از حد کار کنند؛ زیرا در بسیاری موارد کار کردن از خانه آسانتر به نظر میرسد.
کدام مدل ارجح است؟
«ویکی سالمی»، یک متخصص شغلی در شرکت مانستر، میگوید: «ارائه بودجه به فضای مجازی میتواند جایگزین مزایای پرزرقوبرق مانند غذا و لباسشویی رایگان باشد، اما همکاری کمرنگ را حل نمیکند.» وی میگوید: «مطمئناً، تمامی این مزایا ممکن است مشکل تجربه تنهایی و انزوا را حل کنند، اما کارمندان را مستقیماً با تیمشان وصل نمیکند. در واقع، هیچ جایگزینی برای کار در دفتر و ارتباط با همکاران شما وجود ندارد.» برخی از شرکتها ممکن است کار از راه دور را مجاز کنند، اما برای جلسات غیرحضوری یا فصلی به مشارکت در دفتر نیاز دارند؛ ابتکاری که جابلیست از ابتدا در دستور کار خود گنجانده شده است. این شرکت دفتر خود در سانفرانسیسکو را اداره میکند، اما بیشتر کارگران از راه دور و در هارینگتون مشغول به کار هستند. این شرکت در این رابطه اعلام کرد که مراجعه حضوری برای ایجاد روابط و برنامهریزی طولانیمدت مناسب است. تمامی این تحولات بدان معناست که با نزدیکتر شدن به پایان همهگیری، شرکتها برای سنجش بازخورد باید از کارگران خود نظرسنجی کنند تا ببینند چه مدل کاری برای آنها مناسبتر است.
فضای کار مشترک
این تنشها در مطالعه اخیر دانشکده تجارت هاروارد روی هزار و ۵۰۰ کارگر دورکار کاملا مشهود است. فقط ۱۸ درصد از کارمندان میخواهند تماموقت به دفتر بازگردند. ۲۷ درصد میخواهند به طور دائم از راه دور کار کنند و ۶۱ درصد ترکیبی از هر دو را میخواهند. در همین حال نیلی معتقد است که در حدود ۷۰ درصد از کارفرمایان با توجه به نگرانی در مورد فرهنگ شرکت، مردم را به دفتر بازگردانند. «سوزان تویاما»، مدیر ارشد منابع انسانی شرکت سرادیان میگوید که حتی با هماهنگیهای حضوری، فضای دفاتر اداری متفاوت خواهد بود، اتاقهای کنفرانس بازتر، اتاق کوچک و در بعضی موارد کوچکسازی که میتواند کارگران را به ملاقات در کافیشاپ یا گرفتن فضای مشترک برای یک روز سوق دهد. حرکت به سمت فضاهای همکار در بین شرکتهای بزرگ و کوچک رو به گسترش است. در اوایل سال جاری، اسپاتیفای یک مدل کار انعطافپذیر را اعلام کرد که به کارمندان امکان میدهد از هرجای دیگر کار کنند؛ چه از خانه، چه از دفاتر جهانی شرکت یا یک فضای کار مشترک که شرکت برای آن هزینه خواهد کرد. به گفته استودارد، پیوستن به یک فضای کار مشترک برای کارکنانی که با حواسپرتی در خانه یا شرکتهایی که تصمیم به تعطیل کردن دفاتر دارند، مورد توجه قرار گرفته است. به گفته نیلی، سازندهترین گروه کارگرانی هستند که از هرجا با موفقیت کار میکنند و دادهها حاکی از آن است که کارکنانی که میتوانند از هرجای دیگر کار کنند از کار خود رضایت بیشتری دارند، اما رهبری بد، فضای کاری ناکافی و عواملی که به حواسپرتی ختم میشوند، میتوانند بر آن تأثیر منفی بگذارند.
گزارش: کامران برادران
نظر شما