به گزارش آتیه آنلاین، علی دهقانکیا با بیان اینکه دولت در انتهای سال ۹۸ برای کارمندان خود ۵۰ درصد افزایش حقوق را اعمال کرد، گفت: «به تبعیت از آن دو مرحله متناسبسازی برای بازنشستگان کشوری و لشکری انجام شد که این دو مرحله تبعیضی را میان بازنشستگان کشوری و تامین اجتماعی به وجود آورد که مورد اعتراض کانون عالی، کانونهای بازنشستگان و بازنشستگان سراسر کشور قرار گرفت. یکی از دلایل ملاک قرار گرفتن سال ۹۸ این است که از اسفند سال ۹۸ تا ۱۴۰۰، ۱۳۰ درصد افزایش حقوق برای بازنشستگان کشوری اعمال شد. در آن زمان رئیس مجلس هم دوبار این موضوع را مطرح کرد و همه میپرسند چرا دولت باید میان بازنشستگان تبعیض قائل شود. به هر صورت نظر مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی این بود که این تبعیض ۱۳۰ درصدی جبران شود.»
وی افزود: «باید توجه داشت که در اسفند ۹۸ دولت ۵۰ درصد افزایش حقوق را برای شاغلان خود اجرا کرد. اینجا که من میگویم دو مرحله همسانسازی را اعمال کردند؛ یک مرحله آن به بعد از همین افزایش برمیگشت اما دولت دید که با این افزایش هم شکاف کارمندان و بازنشستگان جبران نمیشود. به همین دلیل یک مرحله دیگر را هم اجرا کرد تا حقوق بازنشستگان به ۹۰ درصد شاغلان برسد. بنابراین قرار شد که ترمیم مستمریها بر همین اساس به گونهای انجام شود که تمام این افزایش ها اعمال شود. قبل از اینکه تکلیف افزایش افزایش مستمریها به اعتبار این مراحل اجرا شود، صندوق بازنشستگی کشوری از سازمان اداری و استخدامی کشور استعلام گرفت که حقوق بازنشستگان کشوری در فرودین ماه به چه میزان افزایش داشت. بررسیهای آنها نشان داد که حداقل حقوق به ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان میرسد اما ما به این نتیجه رسیدیم که حداقل حقوق در مجموعهی دولت به ۴ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان میرسد که باید بر همین اساس در تامین اجتماعی عمل کرد.»
مذکرات مدیرعامل سازمان تأمیناجتماعی با دولت
دهقانکیا تصریح کرد: «با این رقم با مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی وارد مذاکره شدیم و در نهایت مدیرعامل موافقت کرد که افزایشها با بازنشستهی دارای دو فرزند به ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان برسد؛ البته این افزایش نتیجهی پیگیریهایی بود که از پایان سال ۹۸ آغاز شد. در پایان این سال بنده به همراه آقای بیات، رئیس کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی، و آقایان اسدی، شادبخش، عسکری و... مرتب به مجلس میرفتیم و با آقای تاجگردون و سایر آقایان جلساتی داشتیم. هدفمان این بود که از دولت پول بگیریم تا مرحلهی اول متناسب سازی اجرا شود. در نهایت پس از ۴ یا ۵ روز حضور در مجلس که به روزی ۱۲ ساعت میرسید و التماس به این نماینده آن نماینده، آقای تاجگردون قول داد که ۵۰ هزار میلیارد تومان برای بخشی از بدهی دولت به تامین اجتماعی در قانون بودجه ۹۹ اختصاص یابد. در نهایت به سازمان اجازه داده شد که ۳۰ درصد از این مبلغ را صرف متناسب سازی کند؛ یعنی از آن ۵۰ هزار میلیارد تومان که جزو دیون دولت به تامین اجتماعی قرار گرفته، ۳۰ درصد به مصرف متناسبسازی برسد. زمانی که کمیسیون تلفیق این را تصویب کرد، مجلس درگیر شیوع کرونا بود و جلسات برگزار نمیشد، در نتیجه مصوبهی مجلس به جای صحن علنی مستقیم به شورای نگهبان رفت.»
دهقانکیا با بیان اینکه پس از تصویب پرداخت ۵۰ هزار میلیارد تومان، وقت آن بود که مدیرعامل سازمان به دنبال دریافت آن در قالب سهام و... باشد، گفت: «پیرو این موضوع آقای سالاری، حداقل ۲۶ جلسه با رئیس جمهوری، معاون اول رئیس جمهوری، رئیس دفتر رئیس جمهوری، وزیر اقتصاد، رئیس سازمان برنامه و بودجه و... داشت تا این ۵۰ هزار میلیارد تومان را از روی کاغذ به سهام و... تبدیل شود. در نتیجه قرار شد که از آن ۵۰ هزار میلیارد تومان، ۳۲ هزار میلیارد تومان به مصرف متناسبسازی برسد؛ البته تنها شرکت هپکو را به ما واگذار کردند و بقیه شرکتها هنوز روی کاغذ مانده است. قاعدتا سازمان طبق مصوبه پرداخت بدهی دولت، میبایست ۳۰ درصد از این ۳۲ هزار میلیارد تومان، را به مصرف متناسبسازی برساند و تعهدش برای سال اول اجرای متناسبسازی به ۱۷ هزار میلیارد تومان رسید و ۱۵ هزار میلیارد تومان از آن باقی ماند و اجرا نشد.»
ایرادهای هیات نظارت به اجرای متناسبسازی
وی افزود: «اولین ایراد به اجرای این مصوبه را هیات نظارت بر سازمان تامین اجتماعی وارد کرد. اعضای این هیات اعلام کردند که مدیرعامل سازمان باید به جای ۱۷ هزار میلیارد تومان، ۹۶۰۰ میلیارد تومان را به مصرف متناسبسازی میرساند. اینگونه یک پرونده تخلف برای مدیرعامل تامین اجتماعی ایجاد شد. در ضمن باید به یاد بیاورم که باقی ۳۲ هزار میلیارد تومان تا سقف ۵۰ هزار میلیارد تومان، یعنی ۱۸ هزار میلیارد تومان هرگز به سازمان تامین اجتماعی منتقل نشد و بعد دولت ۶ هزار میلیارد تومان از آن را به صندوق لشکری و ۱۲ هزار میلیارد تومان دیگر را به صندوق کشوری منتقل کرد تا صرف تعهدات این صندوقها به بازنشستگانشان شود. پیرو این اقدام، مجلس تخلف دولت را محرز دانست؛ اما دولت سعی کرد آن را قانونی جلوه دهد اما تخلف محرز بود و مجلس توجیه قانونی دولت را نپذیرفت.»
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی شهرستان تهران، با بیان اینکه حالا که بعضا بازنشسته تامین اجتماعی هستند، به دنبال آن ۱۵ هزار میلیارد تومان و این ۱۸ هزار میلیارد تومان هستند، گفت: «اول باید به این گروه پاسخ داد که از بابت آن ۱۵ هزار میلیارد تومان و این ۱۸ هزار میلیارد تومان پولی بابت اجرای متناسبسازی وارد سازمان نشده است؛ ضمن اینکه هنوز ریالی از بابت ۸۹ هزار میلیارد تومان اعتبار همسانسازی به هیچ شکلی وارد سازمان تامین اجتماعی نشده است اما یک عده میگویند هم این ۸۹ هزار میلیارد تومان و هم ۱۵ هزار میلیارد تومان و هم ۱۸ هزار میلیارد تومان باید یکجا وارد متناسبسازی شوند! البته انشاالله که ۸۹ هزار میلیارد را از دولت دریافت میکنیم و دولت هم به پرداخت آن متعهد شده است اما عدهای با فشار وارد کردن به سازمان برای هزینه کردن پولی که دریافت نکرده است، کمر به نابودی آن بستهاند؛ لذا بازنشستگان باید هوشیار باشند؛ البته متناسب شدن حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی با کشوری در تعهد سازمان تامین اجتماعی است و اگر بیشتر از کشوری دریافت نکنیم، کمتر از آنها هم دریافت نمیکنیم.»
وی با بیان اینکه مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی به هزینه نکردن پولی متهم شده که آن را دریافت نکرده است، گفت: «مدیران عاملی قبلی سازمان چه خدمتی کردند؟ زمان آقای نوربخش بازنشستگان جلسه گذاشتند تا دو هزار میلیارد تومان از آقای نوربخش برای همسانسازی هزینه شود اما ایشان گفت که باید این پول را دولت بگیریم. حالا در حالی دیگران سالاری را به کارشکنی متهم میکنند. اما من همین جا میگویم که دست و پای کسی را که پیگیر مطالبات بازنشستگان باشد، میبوسم. آقای سالاری مرحله اول متناسبسازی را کلید زد و از اسفند هم آن را اجرا کرد. سهم سازمان از بیمه تکمیلی را از ۳ هزار تومان به ۷ برابر رساند. برای بازنشستگان بالای ۶۵ سال فرانشیز درمان صفر شده است. در کانون تهران در بهمن ماه به ۱۴ هزار و ۲۰۰ بازنشسته وام پرداخت کردیم؛ وامی که مبلغ آن از ۳ میلیون تومان به ۵ میلیون تومان رسید. تنها در سال ۱۴۰۰، ۳۳۳ هزار تومان وام پرداخت شد. اینها اقدامهایی باید که انجام شد. قاعدتا بانشستگان انتظارت بیشتری دارند اما همین دستاوردها در یک مدت کوتاه به دست آمد. شهید مطهری در کتاب حق و باطل جملاتی به این مضمون نوشتهاند: از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که: چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمیزند… اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران میشود.»
منبع: ایلنا
نظر شما