به گزارش آتیه آنلاین، محمدرضا شرفی، نویسنده و منتقد ادبی که مهمان دهمین نشست از سلسله نشست‌های غرفه خانواده ما (سازمان تامین اجتماعی) در سی و پنجمین دوره از نمایشگاه کتاب به میزبانی بهزاد جامه بزرگ بود، گفت: ادبیات آموزش انسان‌ها را برعهده دارد و این در حالی است که ادبیات بیشترین ارتباط را با نقش‌های اجتماعی دارد.

او ادامه داد: در گذشته ادبی ایران، نویسنده و شاعر میزان زیادی از عمر خود را برای تربیت و آموزش افراد اختصاص می‌داد و آموزش فرزند و رشد خانواده برای نویسندگان و شاعران گذشته بسیار مهم بوده به طور مثال قابوسنامه به آموزش فرزند در مورد اختیار کردن همسر، اختیار کردن شغل، دوستیابی، ارتباط با بزرگان و زیردستان، خوردن و آشامیدن پرداخته است.

این نویسنده و منتقد ادبی یادآور شد: رویکرد نویسندگان و شاعران گذشته ادبیات ایران آموزش زیست و رشد افراد بوده و این موضوع عاملی شده تا ادبیات فارسی الگوهای مناسبی را به جامعه معرفی کند.

او گفت: رشد فناوری عاملی شده تا افراد جامعه ایرانی از ادبیات فاصله بگیرند و برخی از آموزه‌های ادبیات با ساختار فناوری در تضاد است، در این زمینه می‌توان بیان کرد که در ادبیات افراد به گوش دادن و تفکر توصیه می‌شوند اما فناوری به افراد توصیه می‌کند که گوینده باشد.

شرفی اضافه کرد: افراد جامعه وظیفه دارند تا آموزه‌های ادبی را پررنگ کنند و به عنوان سپری در برابر خطرات و آسیب‌های فناوری از آن استفاده کرد.

او قالب‌های ادبی امروز همچون رمان را بسیار تاثیرگذار و مناسب دانست و یادآور شد: رمان محصول مدنیت است و فضای ارتباطی افراد چه با خود چه با دیگری را به نمایش درمی‌آورد.

این نویسنده و منتقد ادبی ادامه داد: در عصر ماشین‌زدگی سئوالات و چالش‌های بسیاری در درون و برون افراد وجود دارد که رمان با زبان و ساختار خود پاسخ مناسبی به چالش‌های انسان امروزی می‌دهد.

او معتقد است رمان می‌تواند آرامش را به جامعه هدیه دهد و در درمان بسیاری از رفتارهای ناهنجار اجتماعی کمک حال باشد.