به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از ایرنا، دکتر غزل پورنسائی با تاکید براینکه درهیچ شرایطی نباید استرس خود را بدتر کنیم و اگر نتوانستیم استرس را از بین ببریم آن را در همان حد نگه داریم، افزود: زمانی که دچار استرس هستیم حتی یک فشار کوچک ممکن است باعث فروپاشی عصبی شود.

وی با تاکید بر اینکه فروپاشی عصبی می‌تواند سبب افسردگی، اضطراب، استرس و ترس‌های بسیار شدید شود، ادامه داد: در این گونه شرایط دیگر نمی‌توان با آن محیط و شرایط سازگار بود و اضطراب تمام کنترل بدن را به‌دست می‌گیرد.

براساس این گزارش به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، پورنسائی درخصوص مواجهه با روانشناسان کوچه بازاری اظهار داشت: راهکار زرد یا روانشناس زرد افرادی هستند که یک سری موارد کلیشه‌ای را بیان می‌کنند؛ یعنی حتی اگر روانشناس هم نباشید ممکن است این نظرات را بیان کنید.  

وی درخصوص مهارت همدلی عنوان کرد: اگر جایی نمی‌توانید چیزی بگویید، فقط شنونده باشید تا فرد مقابل با صحبت کردن با شما خود را خالی کند. همین امر کمک کردن به طرف مقابل است؛ یک جایی با استرس سازگار خواهیم شد، البته در دراز مدت نتایج بدی خواهد داشت.

این روانشناس ادامه داد: همه ما در طول روز دردسرهای کوچک خلق می‌کنیم که به‌خاطر رفتار تکانشی (رفتار سریع و احساسی)، این دردسرهای کوچک جمع شده و به کوهی تبدیل می‌شوند. اگر این دردسرها را شناسایی کنیم تا حد زیادی میزان استرس کاهش می‌یابد.

وی افزود: البته لازم است بدانید؛ در مورد برخی از دردسرها مثل ترافیک نمی‌توان کاری کرد. به این سبب استرس هیچ وقت صفر نمی‌شود. گاهی هم به‌خاطر ضرب‌العجلی که برای خود تعریف می‌کنیم، استرس افزایش می‌یابد.

پورنسائی در مورد سه نوع «خود» گفت: ۱-خود واقعی: مربوط به ضرب‌العجل هاست. آن چیزی که شما هستید. ۲-خود تصوری: شما فکر می‌کنید که آن چیز هستید. ۳-خود ایده‌ال: ای کاش‌های ماست.

وی در خصوص چگونگی پیدایش استرس اظهار داشت: اگر فاصله بین خود واقعی و خود تصوری خیلی زیاد باشد، افراد دچار افسردگی یا پرخاشگری می‌شوند. زمانی که فاصله بین خود واقعی، خود ایده‌آل و خودتصوری زیاد باشد، افراد دچار استرس و اضطراب می‌شوند.  

این مدرس در مورد دیگر عوامل ایجاد کننده استرس خاطر نشان کرد: توقع و انتظار از آدم‌ها سبب ایجاد استرس می‌شود. ممکن است فردی وجهه اجتماعی خوبی داشته باشد، اما بدانید که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست. اسطوره‌های ما افرادی خاص و معمولا بزرگان دین ما هستند. به‌جز این موارد استثنایی، نباید از آدم‌ها تندیس ساخت.  

وی با بیان اینکه پذیرش یک موقعیت، یک محدودیت و یک شرایط ۵۰ درصد استرس را کاهش می‌دهد. گفت: ناکامی یعنی وقتی برای رسیدن به هدفی مسیری را طی می‌کنیم، مانعی ایجاد می‌شود.

پورنسائی ادامه داد: ناکامی لازمه رشد بوده، اما اجتناب ناپذیر است. وقتی با شکستی مواجه می‌شویم به ما فشار روانی وارد می‌شود و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهیم. به خصوص که در تله شناختی می‌افتیم؛ یعنی قانون همه یا هیچ؛ وقتی می‌خواهیم چیزی را توصیف کنیم، آن را به‌کار می‌بریم. مثل عبارت من همیشه شکست می‌خورم. هیچ کس من را دوست ندارد.

وی افزود: راه حل آموزش خودآگاهی و آنچه برای افراد رخ داده است. با یادآوری موفقیت‌ها ذهن را به چالش می‌کشیم که باعث کاهش استرس می‌شود.

پورنسائی در خصوص توانایی نه گفتن در کنترل استرس نیز تاکید کرد: ما آدم‌ها را قانع نمی‌کنیم. جلوتر خودمان را قانع کنیم. با یک نه گفتن از انجام کارهای فاجعه انگیز پرهیز می‌شود.