سازمانی مانند تأمین اجتماعی که با قریب به ۵۰ درصد جامعه در ارتباط بوده و ذی‌نفعان بسیاری دارد، نیازمند یک نظام رسانه‌ای قوی است که متناسب با این جمعیت، هوشمند، پیشرفته و توسعه یافته عمل کند.
چنین نهاد عظیمی نیازمند ابزارهای متعدد رسانه‌ای است؛ چه در بعد مکتوب و چه در بعد مجازی. در حال حاضر بخشی از مسئولیت این بار برعهده معاونت فرهنگی سازمان است.
در موسسه فرهنگی هنری آهنگ آتیه کارهای رسانه‌ای بزرگ و مهمی انجام می‌شود و در کنار آن، موسسه عالی پژوهش تأمین‌اجتماعی و انتشارات علمی و فرهنگی نیز بخشی از امور فرهنگی سازمان را بر عهده دارند. البته اداره کل روابط عمومی سازمان نیز در جایگاه صدای اصلی تأمین‌اجتماعی بخش خبری و برون‌داد آن را برعهده دارد.
در همه این بخش‌ها و واحدها، همکاران ما تلاش فراوانی می‌کنند و انصافا زحمت می‌کشند و انواع روش‌های اطلاع‌رسانی را به منظور پیشبرد اهداف فرهنگی و ارتباطی و رسانه‌ای سازمان به کار می‌برند. با این همه، به نظر من، ما هنوز فاصله زیادی با وضعیت مطلوب داریم و همچنان بین سازمان و ذی‌نفعانش حلقه منفصله‌ای وجود دارد و هنوز نقش و آرمان‌های سازمان تأمین‌اجتماعی در پیکره جامعه چندان شناخته‌شده نیست.
اعتقاد من بر این است که اقدامات جزیره‌ای در حوزه فرهنگی و رسانه‌ای سازمان نتیجه مطلوب را یا حداکثر نتیجه ممکن را در پی نخواهد داشت؛ از این رو معتقدم بخش‌های مرتبط با امور فرهنگی، ارتباطی و رسانه‌ای سازمان باید یکپارچه، هماهنگ و منسجم عمل کنند. حتی بر این باورم که مثلا واحد ارتباطات مردمی‌سازمان، معروف به سامانه ۱۴۲۰ نیز باید در تعامل کامل با حوزه رسانه‌ای و فرهنگی سازمان عمل کند.
اگرچه هر منطقه‌ای نیاز دارد تا رسانه و محصولات فرهنگی خاص همان منطقه را داشته باشد؛ با این حال، اقدامات مستقل ادارات کل و مدیریت‌های درمان استان‌ها اگر هماهنگ و همسو با برنامه‌ها و راهکارهای کلی سازمان و اداره کل روابط عمومی نباشد –به رغم تلاش‌های زیادی که انجام می‌شود- بازدهی کافی را نخواهد داشت. به نظر من، باید در حوزه رسانه‌ای، فرهنگی و ارتباطی سازمان، یکپارچگی وجود داشته و محوریت آن در ستاد مرکزی قرار داشته باشد. از سوی دیگر، مخاطبان و ذی‌نفعان سازمان نیز باید سطح بندی شوند تا بتوان متناسب با هر دسته و گروه و قشری، محصولات فرهنگی و رسانه‌ای متفاوت تولید کرد. بدیهی است نیازهای رسانه‌ای ستاد مرکزی سازمان با مخاطبان عام متفاوت است و برای هر یک رسانه‌ای جداگانه‌ای نیاز است. وقتی گروه‌های مختلف، نیازها و مشکلاتشان دسته‌بندی و سطح‌بندی شوند می‌توان متناسب با هر مجموعه، اقدامات رسانه‌ای و فرهنگی تأثیرگذارتری برنامه‌ریزی کرد.
نظر شما