به گزارش آتیه‌آنلاین، برقی‌سازی تاکسی‏‌ها و اتوبوس‌های شهری موضوعی است که از سال پیش در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفته است. براساس اعلام شهردار تهران انعقاد قرارداد برای ورود ۲۰۰۰ دستگاه اتوبوس برقی، ۲۵هزار دستگاه تاکسی برقی، ۱۰هزار ون و ۱۰۰هزار موتور برقی گام مهمی است که در سفر به چین برای برقی‌سازی ناوگان حمل‌ونقل پایتخت برداشته شده است.

انتظار واردات گسترده خودروهای برقی
در این میان سید جعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران می‌گوید:‌ «با توجه به این‌که ما هنوز با مسائل و چالش‌های برقی چندان آشنا نیستیم، باید به‌صورت تدریجی و نرم به این موضوع ورود کنیم تا کم‌کم زیرساخت‌ها فراهم شود و با مشکلات، مسائل و چالش‌های این حوزه آشنا شویم. این‌که ناگهان حجم انبوهی خودروی برقی وارد شود، ممکن است ما را با مشکلاتی روبه‌رو کند که پیش‌بینی‌های لازم را درباره آن نکرده باشیم.»
رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران معتقد است اگر این خودروها تدریجی وارد شود، البته اتفاق خوبی است و باید از آن استقبال کرد.

شتاب‌زدگی در واردات ممنوع
این در حالی است که رئیس اسبق کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران به شدت نگران چنین وعده‌هایی بوده و نظرش با بسیاری دیگر از کارشناسان متفاوت است. محمد علیخانی، رئیس اسبق کمیسیون مذکور می‌گوید: «برای برقی کردن ناوگان اتوبوسرانی در پایتخت باید موارد و نکات متعددی مورد بررسی و آزمایش قرار گیرد. اگر می‌خواهیم این طرح با موفقیت در تهران اجرایی شود، عقل سلیم حکم می‌کند که شتاب‌زده عمل نکنیم.»
او در این‌باره می‌افزاید: «تدوین سند توسعه و انجام مطالعات اولیه، پیش‌نیاز هر پروژه و طرحی است. همواره همه متخصصان و کارشناسان بر این نکته تأکید دارند که شرط انجام هر کار و اجرای هر پروژه‌ای، این است که قبل از آن مطالعات مورد نیاز انجام گیرد و سند مطالعه آن در دسترس باشد تا مسئولان بتوانند براساس آن به درستی تصمیم بگیرند.»
علیخانی اضافه می‌کند: «درباره طرحی مانند برقی کردن ناوگان اتوبوسرانی در پایتخت نیز شورای‌عالی ترافیک، شورای شهر و دست‌اندرکاران مختلفی هستند که باید در این زمینه تصمیم‌گیری کنند. تجربه نشان داده تا زمانی که دستگاه متولی مشخصی برای اجرای هر پروژه وجود نداشته باشد، مشخص نیست سرنوشت چنین طرح‌هایی به کجا خواهد رسید.»
رئیس اسبق کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای اسلامی شهر تهران با تأکید بر اینکه نباید برای برقی‌سازی ناوگان اتوبوسرانی شتاب‌زده عمل کنیم، گفت: «برای اجرای موفق این پروژه باید در وهله نخست به دنبال اجرای آن در مسیر غرب به شرق و بالعکس مانند خطوط جمهوری و انقلاب باشیم. به این دلیل که در حال حاضر مسیرهای جنوب به شمال به تکنولوژی و زیرساخت خاصی نیاز دارد و هنوز به آن نرسیده‌ایم. از سوی دیگر اگر رقابت برای تولید و واردات اتوبوس‌های برقی ایجاد شود، می‌توانیم با کیفیت و قیمت مناسب این کار را انجام دهیم و کسی نمی‌تواند برای ما تعیین تکلیف کند. در این زمینه باید به جای وارد کردن ۲۰ دستگاه اتوبوس با هر کیفیتی، ۱۰ دستگاه اما با کیفیت بالا وارد کرد.»
این مقام مسئول توضیح داد: «هر عقل سلیمی می‌گوید واردات اتوبوس‌های برقی را باید به تدریج انجام داد؛ چراکه چیزی که هنوز امتحان خود را پس نداده و تست و آزمایش نشده، باید در مرحله آزمایشی به تعداد محدودی وارد شود تا ضمن آسیب‌شناسی و آزمایش، نقص و مشکلات آن سنجیده شود و در مرحله بعدی با چشمان بازتر این طرح را اجرا کنیم.»
علیخانی با بیان اینکه در حال حاضر دنیا به سمت حمل‌ونقل پاک در حرکت است، گفت: «برای اجرای چنین طرح‌هایی زیرساخت لازم برای آن‌ها باید دیده شود. مسلماً اگر این طرح به درستی اجرا شود، مردم خوشحال خواهند شد و هیچ‌کسی نمی‌تواند درباره آن انتقادی مطرح کند.»
به گفته او ابتدا باید حداکثر صد دستگاه اتوبوس برقی وارد شود و اگر در تست‌ها و آزمایش‌ها قبول شد و مشکلی نداشت، در مرحله بعدی چندین هزار دستگاه دیگر به ناوگان اتوبوسرانی اضافه شود.
البته در این میان کارشناسان دیگری هم هستند که همچنان معتقدند، تصور اینکه همه‌چیز به همین راحتی انجام خواهد شد و پروژه خودروهای برقی در ایران نیز به آسانی قابل انجام است، درست نیست. از نظر آن‌ها نه‌تنها مشکلات و چالش‌های متعددی در حوزه زیرساختی برای برقی کردن خودروها (ازجمله تاکسی و اتوبوس‌) وجود دارد، بلکه زیرساخت‌ها و بسترهای تولید و توزیع برق نیز در ایران با چالش‌های فراوانی روبه‌رو است. در کنار همه آن‌ها قدرت خرید مردم و مشکلات اقتصادی برای خرید این خودروها را نیز باید در نظر گرفت.
به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان معتقدند، پروژه برقی کردن خودرو و وسایل حمل‌ونقل عمومی پیش‌شرط‌هایی برای تحقق دارد که باید نخست آن‌ها را در دستور کار قرار داد.