پیامدهای شیوه آموزش مجازی چه بود؟
مدرسه دیجیتال در ایام کرونا اگرچه برای تمام دانش‌آموزان تازگی داشت، اما برای نوآموزان و کلاس اولی‌ها با چالش‌های بیشتری همراه بود و بعضاً برخی از پیامدهای این شیوه آموزش مجازی همچنان برای برخی از آن‌ها ادامه دارد.
سمیه اصفهانی، مادر حنانه امینی که در ایام کرونا کلاس اول بوده در گفت‌وگو با آتیه‌نو «تداوم تحصیل» را یکی از فاکتورهای مثبت کلاس‌های آنلاین در ایام کرونا می‌داند و می‌گوید: «در شرایط کرونا، کلاس مجازی بهترین کاری بود که می‌شد انجام داد. برای اینکه بچه‌ها از درس عقب نیفتند. خدا معلمان باوجدان را خیر بدهد که خودشان اتوماتیک‌وار از روز اول درس دادن به بچه‌ها را رها نکردند که بچه‌ها از درس و مشق‌شان عقب نمانند.»
مادر حنانه با اشاره به اینکه در آموزش مجازی به قدرت و سرعت یادگیری دانش‌آموزان توجه نمی‌شد، اضافه می‌کند: «دانش‌آموزان با هم متفات هستند. یکی خلاق و دیگری باهوش است. یکی دیر و دیگری زود یاد می‌گیرد. بنابراین دستیابی به این سطح از شناخت و تفاوت دانش‌آموزان در شرایط برگزاری کلاس‌های غیرحضوری امکان‌پذیر نبود و متأسفانه کلاس آنلاین این فرصت را از معلم سلب می‌کرد. به همین دلیل بیشتر اوقات ارتباط خوب و آموزش باکیفیتی شکل نمی‌گرفت.»
این مادر شاغل ادامه داد: «مدرسه حضوری چیز دیگری است.کلاس آنلاین انگار باعث شد بچه‌ها زودتر و آزادانه‌تر وقت‌شان را بی‌هدف در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی بگذارنند.» او می‌گوید که تلاشش برای اینکه حنانه مطالب درسی را به خوبی یاد بگیرد زیاد مؤثر نبوده و الان هم بعضی از مفاهیم ریاضی و علوم پایه‌های اول و دوم دبستان برایش جانیفتاده است.
تقویت خلاقیت
حدیث عبدالهی، مادر سوگل کلاس اولی دوران کرونا در گفت‌وگو با آتیه‌نو در بیان عمده‌ترین مصائب و مشکلات پیش‌روی دخترش در ایام کرونا می‌گوید: «حضوری نبودن کلاس‌های درس عمده‌ترین مشکل بود. به دلیل اینکه اپلیکیشن شاد به درستی کار نمی‌کرد. اینترنت مدام ضعیف یا قطع و وصل می‌شد و به همین دلیل حضور در کلاس‌های آنلاین را سخت‌تر کرده بود.»
او در خصوص چالش‌های مسیر یادگیری الفبا و مهارت نوشتن کلاس اولی‌ها می‌گوید: «با توجه به آنلاین بودن کلاس‌ها خیلی از مواقع صدای معلم واضح نبود. دانش‌آموز کلاس اول که بسیاری از کلمات را نمی‌شناسد به درستی تلفظ و یا نوشتن آن‌ها را یاد نمی‌گرفت. مدت‌زمان برگزاری کلاس‌ها کوتاه بود. مثلاً در طول دو ساعت باید تدریس می‌شد. بعد امتحان می‌گرفتند و نمرات اعلام می‌شد. این زمان محدود اصلاً متناسب با آموزش و تفهیم مطالب درسی برای نوآموزان کلاس اولی نبود.»
عبدالهی اضافه می‌کند: «دخترم خیلی پرتحرک و اهل بازی بود و اصلاً یک‌جا بند نمی‌شد. به همین دلیل نشستن پای تبلت و کلاس آنلاین برای او بسیار سخت بود. افزایش وزنش به دلیل عدم تحرک و یکجانشینی یکی از بدترین اتفاقات در دوران برگزاری مدرسه آنلاین بود. البته بعد کرونا خیلی بهتر شده است.» این مادر شاغل کلاس آنلاین را در تقویت خلاقیت دخترش مؤثر می‌داند و اضافه می‌کند: «آموزش آنلاین زمینه‌ای فراهم کرد که دخترم مهارت کلیپ‌سازی را یاد بگیرد و به راحتی در اینترنت جست‌وجو کند. الان او برای تحقیقات درسی به آسانی موضوعات مدنظرش را سرچ می‌کند و خودش یک تحقیق درسی را از اول تا آخر می‌نویسد.»
عبدالهی با اشاره به رضایت از وضعیت تحصیلی دخترش می‌گوید: «الحمدلله الان دخترم با مدرسه خوب پیش می‌رود، اما ممکن است بعضی از بچه‌ها نیازمند بازآموزی مباحث درسی کلاس‌های اول و دوم باشند که بتوانند مطالب پایه‌های بالاتر را به راحتی درک کنند و بفهمند.»
مهارت ارتباطی
مادر آوا شریفی، دانش‌آموز کلاس اول دوران کرونا در گفت‌وگو با آتیه‌نو ترس از مدرسه و کلاس‌های آنلاین را یکی از عمده‌ترین چالش‌های دخترش می‌داند و می‌گوید: «مدرسه آنلاین اتفاق جدیدی بود و همین تازگی و شیوه شرکت در کلاس‌ها اوایل برای دخترم با ترس و اضطراب همراه بود.» او مدرسه را در تقویت مهارت ارتباطی دانش‌آموزان مؤثر می‌داند و در خصوص پیامد مدرسه دیجیتال از این منظر می‌گوید: «بچه‌های کلاس اولی با رفتن به مدرسه یک‌سری از مهارت‌های معاشرت و نحوه برقراری ارتباط با دیگران را یاد می‌گیرند، اما زمانی که مدرسه آنلاین شد این امکان از بین رفت. دخترم خیلی خجالتی است و امیدوار بودم با مدرسه رفتن بهتر شود. متأسفانه با شیوع کرونا که مدرسه‌ها آنلاین شد این فرصت از بین رفت. الان هم کم‌رویی و خجالتی بودن به قوت سابق باقی است.»
این مادر ادامه می‌دهد: «برای درک درس‌هایی مانند ریاضی که یادگیری آن نیاز به زمان و توضیحات بیشتری دارد به دخترم بسیار سخت گذشت. ناگزیر برای او معلم خصوصی ریاضی و فارسی گرفتم. البته امسال وضعیت درسی‌اش بهتر شده است.»
شناخت محدود
رویا زینلی، دانش‌آموز کلاس سوم در گفت‌وگو با آتیه‌نو در خصوص وضعیت و شیوه آموزش در کلاس‌های آنلاین در دوران کرونا می‌گوید: «زمان کرونا کلاس اول بودم که اصلاً خوب نبود. یادگیری درس‌ها خیلی سخت بود. با اینکه معلم بارها توضیح می‌داد، اما چون خانم معلم را حین درس دادن مستقیم نمی‌دیدم نمی‌توانستم دقیق درس را متوجه شوم. خیلی وقت‌ها از یادگیری مطالب سخت منصرف می‌شدم و سؤال هم نمی‌پرسیدم.» او می‌گوید: «تکالیفم را مامانم کنترل می‌کرد که فقط مطمئن شود انجام دادم. شاید اگر معلمم می‌دید بهتر متوجه می‌شد که مطالب درسی را خوب یاد گرفتم یا نه. من در فارسی و ریاضی مشکل داشتم و الان هم معلم خصوصی دارم.»
نظم و انضباط
دینا رجبی، مادر داوین دانش‌آموز کلاس اول در گفت‌وگو با آتیه‌نو می‌گوید: «پسرم مانند بسیاری از کلاس اولی‌ها پیش‌دبستانی رفته، اما مدرسه نظم و انضباط خاصی دارد. اینکه در ساعت مقرر باید در مدرسه حاضر شوند و اینکه زنگ‌های تفریح می‌توانند آزاد باشند و جنب‌وجوش کنند و خوراکی میل کنند آن‌ها را به رعایت نظم ومقررات ملزم می‌کند.»
این مادر شاغل در بانک تأکید می‌کند: «من همیشه می‌گویم کلاس اولی‌های دوران کرونا از دو جنبه مهم آسیب دیدند؛ یکی به لحاظ آموزشی و دیگر اینکه اهمیت مفاهیمی مانند نظم و انضباط، ارتباط اجتماعی و آداب معاشرت را در برهه خاص رشد خود به درستی درک نکردند و نفهمیدند.» رجبی می‌گوید: «کرونا درس‌آموز بود. از اذیت‌هایی که مادرها و پدرهای دانش‌آموزان کلاس اول دوران کرونا کشیدند یادگرفتم که الان حین انجام تکالیف در کنار پسرم قرار نگیرم تا خودش بدون کمک من و مستقل امور مدرسه‌اش را مدیریت کند. اگر مبحثی برایش جانیفتاده باشد می‌گویم از معملش بپرسد.»
رجبی ادامه می‌دهد: «فرزندان ما باید از همان روزها و ماه‌های اول تحصیل، به مرور مطالب درسی را با لزوم رعایت حفظ نظم و مقررات در مدرسه و جامعه یاد بگیرند. همچنین یادگیری شیوه‌های برقراری رابطه دوستی با همسالان و ارتباط درست با معلم نیز بسیار مهم است. قطعاً در صورت جامه عمل پوشاندن به این موارد، می‌توانیم رسالت آموزش و پرورش را تحقق یافته تلقی کنیم.»
نظر شما