محمدرضا رضایی‌نژاد، مدیرعامل اتحادیه تخصصی و دانش بنیان امور زیر بنایی پیشگامان در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین صنایع ایران و جهان را به چهار گروه صنایع سنگین، صنایع سبک، صنایع متمرکز و صنایع غیرمتمرکز تقسیم کرد.

وی با اشاره به اینکه تقسیم‌بندی دیگری به صورت صنایع جهانی و صنایع محلّی هم وجود دارد، گفت: اگر با نگاه آسیب شناسانه به صنایع کشور بنگریم، می‌توان دسته‌بندی جدیدی را به ادبیات صنعتی ایران اضافه کنیم. در این ادبیات صنایع کشور را می‌توان به دو دسته «همتی» و «موهبتی» تقسیم کرد.

وی ادامه داد: صنایع همتی، صنایعی هستند که با همت فعالان و اندیشمندان حوزه کارآفرینی و اقتصاد بنا شده‌اند و ارزش افزوده بالایی دارند. از جمله آنها می‌توان به صنایع نساجی، الکترونیک، فناوری اطلاعات و … اشاره کرد.

مدیرعامل اتحادیه تخصصی و دانش بنیان امور زیر بنایی پیشگامان توضیح داد: در مقابل صنایع موهبتی، صنایعی هستند که با حفر چاه، استخراج معدن و … پدید آمده‌اند. صنایعی که اگر چه در زنجیره‌های بالادستی به نوعی تبدیل به صنایع همتی می‌شوند، ولی تمرکز دولت‌های مختلف در ایران بر زنجیره‌های پایین‌دستی و خام‌فروشی، موجب کندی روند توسعه شده است.

وی اضافه کرد: متاسفانه طی دهه‌های گذشته، دولت‌ها با تکیه بر مُسکنی به نام پول نفت و سنگ آهن و … که تجدیدناپذیر هستند، کشور را اداره کرده‌اند و از صنایع همتی با وجود اهمیتی که دارند، تقریبا غافل بوده‌اند. آثار این غفلت را در سقوط ارزش پول ملی و توقف رشد اقتصادی با توقف فروش نفت می‌بینیم.

رضایی نژاد گفت: با این اوصاف، تنها راه ایجاد رشد اقتصادی پایدار و حفظ ارزش پول ملی، توجه به صنایع همتی و حمایت از کارآفرینان است.

وی یادآور شد: حمایتی که اگر چه در دوران تحریم و فشارها ضرورت آن بیش از پیش احساس می‌شود، ولی باید در دوران ثبات نیز به صورت جدی وجود داشته باشد تا موجب دلگرمی صنعتگران و افزایش سرعت رشد صنایع همتی شود.

مدیرعامل اتحادیه تخصصی و دانش بنیان امور زیر بنایی پیشگامان تاکید کرد: با توجه به مشکلات تحریمی و کمبود نقدینگی دولت و بانک‌ها، استفاده از مشارکت‌های مردمی در قالب تعاونی‌های سهامی سرمایه‌گذار و بهره‌گیری از سرمایه‌های صبور، بهترین مدل برای تقویت این صنایع است.

وی یادآور شد: مدل استفاده شده اتحادیه تخصصی امور زیر بنایی پیشگامان بر همین اصل استوار است. به این شکل که سهامداران عضو شامل کارآفرینان و نخبگان اقتصادی بودند. اعضا دارایی و اعتبار خود را وارد پروژه می‌کنند و با استفاده از مشارکت مردمی در قالب سهامداران غیرعضو سرمایه‌گذار، با آورده سرمایه و قرض الحسنه، صنعت مد نظر راه‌اندازی شده و ارزش افزوده تضمین شده توسط سرمایه‌گذاران دریافت می‌شود.

رضایی نژاد اضافه کرد: به این ترتیب از ورود سرمایه‌های خرد به بازارهای غیر مولدی همچون ارز، طلا و … نیز جلوگیری می‌شود.