محمد رسولی در گفتوگو با آتیهآنلاین با بیان اینکه بخشی از خدمات فیزیوتراپی زیر پوشش بیمههای پایه قرار دارد، افزود: این خدمات شامل برخی از درمانهای الکتریکال، درمانهای اولتراسوند، اشعه مادون قرمز و حرکات و ورزش است.
وی اظهار کرد: اما برخی از خدمات فیزیوتراپی فاقد پوشش بیمهای است و بیماران برای بهرهمندی از این خدمات هزینههای آن را از جیب پرداخت میکنند. لیزر پرتوان، دستگاه مگنت، شاکویو و بسیاری از تکنیکهای دستی فیزیوتراپی از جمله این خدمات به شمار میرود.
مسئول فیزیوتراپی یکی از مراکز درمانی تامیناجتماعی، گفت: هرچند برخی از خدمات فیزیوتراپی فاقد بیمه پایه از طریق بیمههای تکمیلی پوشش داده میشود و به این ترتیب، محدودیت بیمههای پایه از طریق بیمههای تکمیلی جبران میشود؛ اما همه بیمهشدگان تامیناجتماعی از بیمههای تکمیلی برخوردار نیستند و به ویژه بیمههای اختیاری و مشاغل آزاد که راسا خود را بیمه کردهاند، فاقد پوشش بیمه تکمیلی هستند.
رسولی یکی دیگر از مسائل حوزه فیزیوتراپی را مربوط به تعرفه خدمات این رشته پزشکی عنوان کرد و ادامه داد: پوشش بیمهای خدمات فیزیوتراپی و تعرفهای که برای این پوشش درنظر گرفته شده است، رضایتمندی فعالان این عرصه را به دنبال ندارد. درحال حاضر یک جلسه فیزیوتراپی با تجهیزات به کار گرفته شده، براساس تعرفه خدمات جلسهای ۳۰ هزار تومان است که ۱۰ هزار تومان از این مبلغ را بیمار پرداخت میکند و ۲۰ هزار تومان نیز برعهده سازمانهای بیمهگر است. اما در شرایط سخت اقتصادی و گرانی، بهکارگیری تجهیزات و نیروی انسانی متخصص و پرداخت هزینهها با سطح تعرفهگذاری هماهنگ نبوده و منجر به تعطیلی مراکز میشود.
وی تصریح کرد: این درحالی است که نقش رشتههایی مانند فیزیوتراپی از منظر پیشگیری از بیماریها بسیار برجسته است؛ زیرا در فیزیوتراپی به دنبال آن هستیم تا بیماران دچار مشکلاتی مانند آرتروز مفاصل، دیسک کمر و مشکلات اسکلتی عضلانی نشوند و این پیشگیری میتواند ضمن حفظ سلامت افراد از هزینههای درمان به ویژه جراحیها که بسیار سرسامآور است، جلوگیری کند و این مسئله در حوزه اقتصاد درمان خود را نشان میدهد.
فیزیوتراپیست افزود: بنابراین انتظار میرود تا سازمانهای بیمهگر نسبت به پوشش بیمهای خدمات فیزیوتراپی توجه بیشتری داشته باشند تا هم مردم بتوانند با آرامش و آسودگی خاطر از این خدمات بهرهمند شوند و نیز مراکز فیزیوتراپی با فراغ بال خدمات خود را ارائه دهند.
رسولی اظهار کرد: در این راستا لازم است تا تعرفههای خدمات فیزیوتراپی اصلاح شود و سازمانهای بیمهگر، شورای عالی بیمه و در نهایت هیات دولت، نسبت به اصلاح تعرفه خدمات فیزیوتراپی که هم جنبه درمانی و نیز پیشگیری از بیماریها را دارد، اقدام کنند.
وی گفت: حمایت از خدمات فیزیوتراپی به ویژه در شرایطی که جمعیت کشور به سمت سالمندی میرود، اهمیت بیشتری پیدا میکند و این یک واقعیت است که نمیتوان نادیده گرفت و با گسترش پوشش بیمهای و اصلاح تعرفهها هرچقدر راحت این خدمات در اختیار مردم قرار گیرد، نتیجهای بهتر عاید خواهد شد.
فیزیوتراپیست، ادامه داد: در حال حاضر تعرفههای کنونی پاسخگوی هزینههای مراکز فیزیوتراپی نیست و اکنون برخی از کلینیکها از اداره امور خود برنمیآیند. این درحالی است که مراکز فیزیوتراپی با هزاران زحمت تجهیزات خود را تهیه کرده و هزینههای گزافی را برای اجارهبها، نیروی انسانی و هزینههای نگهداشت مرکز پرداخت میکنند. عدم همخوانی هزینهها و درآمدهای فیزیوتراپی شرایطی را ایجاد کرده است که یکی یکی پا پس کشیده و به تعطیلی کشیده میشوند.
رسولی تصریح کرد: همچنین به نظر میرسد برای رشتههایی مانند فیزیوتراپی که در حوزه توانبخشی فعالیت دارند، مالیاتهای متناسب با فعالیت آنها درنظر گرفته شود و شرایط کار راحتتر شود تا امکان بقا و ارائه خدمت به مردم از سوی مراکز فیزیوتراپی فراهم شود.
ارتقای رشته فیزیوتراپی
وی با اشاره به پیشرفتهایی که در حوزه علم فیزیوتراپی در سالهای اخیر در دنیا ایجاد شده است، افزود: در کشورهای پیشرفته، با توجه به حجم علومی که دانشجویان این رشته فرا میگیرند و نیز با در نظر گرفتن جایگاه این رشته در حوزه سلامت کشورها، پایههای تحصیل در رشته فیزیوتراپی از مقطع لیسانس و فوقلیسانس فراتر رفته و پایه آن بر دکترای حرفهای بنا نهاده شده است.
این فیزیوتراپیست اظهار کرد: به این معنا که متقاضیان باید دارای دکترای حرفهای فیزیوتراپی باشند تا بتواند خدمات این رشته را ارائه دهد. بنابراین اکنون در دنیا دکترای فیزیوتراپی حرفهای (DPT) سالها است که جایگاه خود را معرفی کرده و سیاستگذاران حوزه سلامت نیز به این جمعبندی رسیدهاند.
رسولی گفت: در کشور ما در سال ۸۸ و در دوره وزارت دکتر باقری لنکرانی، ارتقای رشته فیزیوتراپی به دکترای حرفهای انجام و مجوزهای لازم نیز اخذ شد؛ اما این طرح اجرایی نشد و درحال حاضر بزرگترین چالشی که برای فعالان این عرصه وجود دارد، عدم امکان ارتقای تحصیلی فیزیوتراپیستها است.
وی ادامه داد: از مسئولان حوزه سیاستگذاری سلامت، میخواهیم تا به این امر توجه کنند و شرایط مناسب ارتقای تحصیلی را به وجود آورند؛ ضمن اینکه ضروری است تا از بدو ورود به دانشگاه، پایه تحصیلی این رشته را بر دکترای حرفهای قرار دهند.
نظر شما