به گزارش «آتیه آنلاین» از این حیث شرکتهای فولادی اهمیت بسیاری دارند و توسعه و پیشرفت آنها به توسعه و پیشرفت سایر صنایع و کاهش هزینههای آنها کمک میکند. یکی از شرکتهای قدیمی و با اهمیت در کشور، ذوبآهن اصفهان است. این شرکت انواع محصولات ساختمانی، ریل، آرک و... را تولید میکند.
این شرکت با اهمیتی که دارد نیازهای بسیار مهم کشور به محصولات ساختمانی و ریل را تولید می کند و باید در مسیر توسعه هرچه بیشتر قرار بگیرد. اما به نظر میرسد مانند بسیاری از صنایع دیگر، ذوبآهن اصفهان نیز با چالشهایی برای توسعه مواجه است.
تامین مواد اولیه با کیفیت و قیمت مناسب
یکی از چالشهای اصلی در حوزه صنایع فولادی و به خصوص برای شرکت بزرگی مانند ذوبآهن اصفهان چالش تامین مواد اولیه است. در شرایطی که شرکتی مانند ذوبآهن نیازمند سنگ آهن برای تولید است اما همچنان شاهد خام فروشی و صادرات در این بخش هستیم.
این درحالیست که به گفته برخی از کارشناسان، کیفیت برخی از مواد اولیه داخلی بسیار پایین است. ضمن اینکه محدودیت در خرید مواد اولیه وجود دارد و این مواد البته گران هم هستند. این مساله برای ذوبآهن و برخی دیگر از شرکتها به یک چالش تبدیل شده است.
از سویی مشاهده میشود منابع معدنی به جای تامین مواد اولیه شرکتها اقدام به صادرات این مواد از جمله سنگآهن میکنند. این رویه با وجود تاکیداتی که مبنی بر جلوگیری از خام فروشی وجود دارد همچنان ادامه دارد.
بالا رفتن هزینههای تولید
حذف سوبسید انرژی یکی از چالشهای بزرگ در حوزه صنعت فولاد است. این روند باعث افزایش هزینههای تولید در شرکتها شده است. در کنار این معضل تامین سوخت و کمبود برق در تابستان و گاز در زمستان سبب شده تا شرکتها با ظرفیت پایینی کار کنند.
با توجه به این موضوع، ذوبآهن اصفهان برای تولید و توسعه نیاز به حمایت دارند. در شرایط فعلی کشور با مشکل جدی انرژی مواجه است. صنایع فولادی جزء صنایع انرژیبر هستند. نمیتوان در شرایط ویژه اقتصادی کشور و بدون حمایت از شرکتها انتظار رشد و توسعه داشت. این در حالی است که در افق ۱۴۰۴ مجموع تولید شرکتهای فولادی باید به بیش از ۵۰ میلیون تن فولاد برسد.
گران شدن حملونقل و ضعف زیرساختها
ذوبآهن اصفهان طی سالهای اخیر روند رو به رشد تولید داشته است اما به گفته مدیران این شرکت، ذوبآهن با تمام ظرفیت خود کار نمیکند. این مساله به چالشهای بزرگ پیش روی این شرکت از جمله تامین مواد اولیه و حذف سوبسید انرژی باز میگردد.
از سوی دیگر یکی از چالشهای پیشروی صنعت فولاد بحث حملونقل است. به عنوان مثال ذوبآهن در بخش تولید سرمایهگذاری کرده و هر سال میزان تولید را افزایش میدهد اما از سوی دیگر با مشکل حمل کالا مواجه است. طی سالهای اخیر حمل کالا بیش از ۴۰ درصد افزایش پیدا کرده است.
این درحالیست که صنایعی مانند حملونقل و لجستیک همگام به صنعت فولاد رشد نداشتهاند، از سویی قرار است در سال ۱۴۰۴ میزان تولید فولاد در کشور به ۵۵ میلیون تن در سال برسد. حال در این رابطه باید این پرسش را مطرح کرد که آیا صنعت حملونقل پاسخگوی این میزان تولید که بخش عمدهای از آن باید صادر شود، خواهد بود؟
از سویی تنها برنامه ای که در سند چشم انداره توسعه کشور در حوزه توسعه صنعتی به آن اشاره شده، بحث افزایش ظرفیت تولید فولاد کشور به ۵۵ میلیون تن بود. اما به زیر ساخت های لازم در این مانند توسعه حمل ون قل کشور، تامین نهاده های تولید، صحبتی به میان نیامده است.
بنابراین در کنار ظرفیت سازی برای افزایش تولید فولاد باید به توسعه گاز، تامین آب و برق و همچنین توسعه شبکه ریلی کشور نیز توجه داشت، به بیان دیگر میتوان گفت، مهم ترین مانع پیش روی توسعه صنایعی مانند ذوبآهن اصفهان عدم توسعه زیر ساخت های مرتبط با این صنایع است.
تنها تولیدکننده ریل کشور، تقریبا بدون خریدار
ذوبآهن اصفهان تنها تولیدکننده ریل در کشور است. ریلی که تولیدش در داخل باعث جلوگیری از خروج میلیونها دلار ارز شده است. اما به دلیل عدم توسعه زیرساخت صنعت حمل و نقل و ریل در سالهای اخیر تقریبا بازاری برای ریل نیز وجود ندارد. این در حالی است که کشور به هزاران کیلومتر خط آهن نیاز دارد. در حال حاضر ذوبآهن توانایی بسیار بالایی در حوزه تولید ریل دارد.
اما وقتی سرمایهگذاری در صنعت حمل و نقل و ریل کشور انجام نمیشود طبیعتا توسعهای نیز اتفاق نمیافتاد. دولت میتواند با سرمایهگذاری در بخش لجستیک و حملونقل شرکتهایی مانند ذوبآهن را بیش از پیش پویا کند. باید از توانایی بالای ذوبآهن در صنعت فولاد استفاده شود.
متاسفانه عدم پیشبرد همه بخشها به صورت هماهنگ باعث شده تا شرایط برای فولادسازان نیز به خوبی پیش نرود. همزمان با رشد صنایع فولاد شاهد رشد تولید انرژی، توسعه صنعت حمل و نقل و... نبودهایم و این در آینده توسعه صنایع فولادی از جمله ذوبآهن را میتواند به مخاطره بیندازد.
نظر شما