به گزارش «آتیه آنلاین» این پرسش و پاسخ زمانی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است که عوامل متعدد از جمله، تحریم، شیوع کرونا، افزایش نرخ نهاده های تولید، تورم جهانی و این اواخر درگیری روسیه و اوکراین به شدت اقتصاد ایران را تحت تاثیر خود قرار داده است.

در این میان نقش تعاونی‌های مصرف با توجه به رویکردی که از ابتدا به آن‌ها وجود داشته است بیش از پیش خطیر و حساس تر شده است. به خصوص اینکه دیدگاه مردم به خصوص اقشار کم درآمد نسبت به این فروشگاه ها از ابتدا نوع دیگری بوده است. به نحوی که همواره از آن‌ها تهیه کالای خوب با قیمت ارزان تر از سایر بازارها و حتی فروشگاه های زنجیره ای انتظار می رود.

چرا که فروشگاه‌های زنجیره‌ای با مکانیزم دیگری توسط بخش خصوصی اداره می شوند و مبتنی بر کسب هرچه بیشتر هستند. اما تعاونی‌های مصرف در عین پیشبرد اهداف اقتصادی تنها هدفشان کسب سود نبوده، بلکه ارائه کالای ارزان و با کیفیت اصلی ترین فلسفه وجودی آن‌ها را تشکیل می دهد.

حال در چنین شرایطی و با توجه به افزایش قیمت‌ها در بازار کالاهای اساسی و مایحتاج ضروری مردم، این پرسش مطرح است که از چه راهکارهایی می توان برای تهیه کالای ارزان استفاده کرد. راهکاری که تنها پاسخ آن خرید اجناس ارزان اما با کیفیت پایین نباشد. در عین حال باید توجه داشت که در شرایط فعلی اصولا کالای ارزانی وجود ندارد و اگر هم باشد باید دلایل آن به طور کامل بررسی شود، یعنی جزء آن دسته از کالاهایی نباشند که با جعل و خلق برندی نامعلوم به اصطلاح تولید زیر پله باشد. در مقابل اما چگونه می توان کالاهای مورد نیاز را با قیمت مناسب تیهه و توزیع کرد.

خرید بدون واسطه از تولیدکنندگان توسط تعاونی‌ها

یکی از اولین راهکاری که اصولا در این زمینه مطرح می شود دریافت تسهیلات با کارمزد پایین برای خرید کالا  توسط تعاونی‌های مصرف است. در این رابطه با توجه به منابعی که بانک‌های کشور بخصوص بانک توسعه تعاون و یا سایر بانک‌ها در اختیار دارند، می‌توان تسهیلات ارزان قیمت در اختیار تعاونی‌های مصرف قرار داد، تا آن‌ها کالاها را به صورت انبوه مستقیم از دست تولید کننده دریافت کنند و سپس آن را وارد چرخه عرضه کنند.

بنابراین راهکار اصلی در این زمینه خرید بدون واسطه از تولیدکنندگان است، در حال حاضر با توجه به اینکه دلالان در نظام توزیع نقش عمده‌ای را برعهده دارند، اگر تعاونی‌های مصرف به صورت مستقیم با تولیدکننده در ارتباط باشند، به طور قطع هزینه تمام شده خرید کالا برای آن‌ها کاهش خواهد یافت و این موضوع قیمت نهایی کالاهایی که در تعاونی مصرف عرضه می‌شود، را کاهش خواهد داد.

 تولید مستقیم و مشارکت در تولید توسط تعاونی‌های مصرف

همچنین تعاونی‌های مصرف با توجه به اعضایی که در اختیار دارند می‌توانند یا تجهیز منابع خّرد اعضای خود و ایجاد یک کسب و کار و فعالیت تولیدی که مبتنی بر نیاز جامعه بوده و برای آن تقاضا نیز وجود دارد. این کسب و کار را ایجاد کرده، تا خود بتوانند اقدام به تولید کالاهای اساسی و مورد نیاز مردم کنند، به طور قطع در چنین وضعیتی هزینه تمام شده کالاها برای عرضه در تعاونی‌های مصرف نیز بشدت کاهش پیدا خواهد کرد و از این طریق نیز اشتغالزایی انجام خواهد شد.

 همچنین تعاونی‌های مصرف می‌توانند با تجهیز منابع خرد واحدهای تولیدی که طی سال های اخیر بنا به شرایط اقتصادی چراغ تولیدشان خاموش شده، را دوباره احیا کنند. به بیان دیگر آن‌ها با شناسایی این واحدها و سرمایه گذاری بر روی آن واحد تولیدی یک تیر و چند نشان بزنند.

 بر این اساس تعاونی‌های مصرف علاوه بر احیاء و سهیم شدن در ایجاد اشتغال، با حذف واسطه‌ها کالای مورد نیاز مردم را با بهای تمام شده بسیار پائین‌تر از بازار در اختیار گروه های هدف قرار خواهند داد، ضمن اینکه با توجه به افزایش طرف تقاضا می توانند با عرضه این کالاها به سایر مراکز عرضه کالاها منابع جدید مالی نیز برای خود فراهم کنند.

در واقع تعاونی‌های مصرف با این اقدام می‌توانند، خود به یک تولیدکننده تبدیل شوند که با گسترش آن، این امکان وجود دارد که در بلند مدت تعاونی‌های مصرف بتوانند محصولات خود را عرضه کنند، تا کالای کاملا ارزان و باقیمت مناسب در اختیار مصرف‌کنندگان قرار گیرد.

 در مجموع می‌توان گفت، اگر بتوان از پتانسیلی که در اختیار تعاونی‌های مصرف است، استفاده کرد، می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب و به‌کارگیری راهکارهایی که به آن‌ها اشاره شد، کالای ارزان و با قیمت مناسب در اختیار مردم و به خصوص اقشار آسیب‌پذیر و کم درآمد قرار داد.