ناصر چمنی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین اظهار کرد: موضوعات فرهنگی حوزه کار در میزان سهم‌پذیری جنسیتی بین مردان و زنان در همه کشورهای جهان تاثیرگذار است و در ایران نیز شرایط ایجاد شده تاریخی و فرهنگی یکی از دلایل نبود تعادل در این موضوع است.

وی با اشاره به اینکه در جامعه‌ای که در آن بیکاری به عنوان یک چالش مطرح شده، شرایط ناشی از نبود فرصت‌های شغلی کافی و مناسب برای افراد، آسیب‌هایی را به جویندگان کار وارد می‌کند، افزود: در وضعیت ایجاد شده، برقراری و حفظ توازن کاری و اشتغال بین زنان و مردان برای دولت‌ها کار بسیار دشوراری است.

این فعال حوزه کار ادامه داد: در وضعیتی که نرخ بیکاری بالا بوده و روند افزایشی داشته باشد و با توجه به اینکه بخش بزرگی از سرپرستان خانوار را مردان تشکیل می‌دهند و برای تامین معیشت خود و خانواده آماده انجام اشتغال در هر زمینه‌ای هستند، طبیعتاً میل به‌ کارگیری نیروی کار در بین کارفرمایان نیز بیشتر به سمت مردان سرپرست خانوار است.

وی افزود: البته باید به این نکته نیز تاکید داشت که بانوانی که بخش بزرگی از افراد دانش‌آموخته دانشگاهی کشور را شامل می‌شوند و در بسیاری از زمینه‌های اجرایی موفق عمل کرده‌اند، توانایی انجام همه کارهایی که توسط مردان انجام می‌شود را دارند و طبیعتاً با توجه به این قابیلت‌ها، باید بستری ایجاد شود که با برداشتن نگاه جنسیتی در اشتغال، مردان و زنان به یک نسبت امکان و فرصت اشتغال را داشته باشند.

متعادل نبودن عرضه و تقاضا در بازار اشتغال

چمنی در ادامه عنوان کرد: یکی دیگر از مسائلی که باعث کاهش سهم زنان از بازار کار در ایران شده، میزان بالای نیروی کار در کشور و نبود تناسب بین عرضه و تقاضا در این بازار است و در این شرایط است که کارفرمایان با قدرت انتخاب بیشتر و با اهداف و تفکر مشخص و دلایلی که موجب این وضعیت شده، مردان را برای اشتغال انتخاب می‌کنند.

وی تصریح کرد: در مجموع می‌توان گفت که مسائل فرهنگی، شرایط عرضه و تقاضا در بازار کار، وضعیت اقتصادی، سرپرستی خانوار از طرف بخش بزرگی از مردان و برخی دیگر از دلایل موجود، شرایطی را فراهم کرده است که میزان سهم اشتغال بانوان در کشور نسبت به کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه کمتر باشد.

وی گفت: اگر به شرایط بسیاری از کشورها در سیاستگذاری حوزه اشتغال نگاه کنیم و شرایط توسعه در این مناطق را بررسی کنیم، می‌بینیم که زمینه‌سازی در استفاده از توانایی‌های زنان در اشتغال و بهره‌مندی از این ویژگی در مسیر توسعه می‌تواند بخش قابل توجهی از نیازهای حوزه‌های اقتصادی و تولیدی را برطرف کند و  ایجاد شرایطی برای بهره‌مندی از این قابلیت‌ها در کشور ما نیز ضروری به نظر می‌رسد.

شرایط آماری اشتغال زنان و مردان

گزارش‌های آماری حوزه اشتغال نشان می‌دهد که از جمعیت بیش از ۲۳ میلیون و ۲۰۰ هزارنفری شاغلان ۱۹ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر را مردان تشکیل داده‌اند که تعداد آنها در مقایسه با سال ۱۳۹۸ بیش از ۳۴۷ هزار نفر کاهش پیدا کرده است و همچنین جمعیت شاغل ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار نفری به زنان اختصاص دارد که در مقایسه با سال دو سال گذشته ۶۶۲ هزار نفر کاهش را نشان می‌دهد.

گفتنی است که در بین جمعیت ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار نفری بیکاران کشور نیز، یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر مرد و  ۶۷۸ هزار نفر زن هستند که از تعداد بیکاران مرد بالغ بر ۱۷۹ هزار نفر و از بیکاران زن در طول یکسال گذشته منتهی به پاییز ۱۴۰۰ بیش از ۲۳۹ هزار نفر کم شده است و بر اساس جدیدترین آمارهای حوزه اشتغال، در حال حاضر از مجموع شاغلان، حدود ۴۷ درصد در کشور در حوزه صنعت، حدود ۴۳ درصد نیز در حوزه خدمات و ۱۰ درصد در حوزه کشاورزی مشغول هستند.

گفتنی است که افزایش تغییرات اشتغال بخش صنعت در یکساله گذشته بین مردان و زنان یکسان نبوده و اشتغال مردان در این مدت افزایشی و این سهم در خصوص زنان کاهشی بوده است و زنان شاغل در این بخش با کاهش نزدیک به ۵۶ هزار نفری از حدود ۸۹۱ هزار نفر در سال قبل به بیش از ۸۳۵ هزار نفر رسیده است و با ثبت کاهش (چهار دهم درصدی) در این مدت از سهم ۲۴.۳ درصد به ۲۳.۹ کاهش یافته است.

همچنین در طول یکساله گذشته سهم اشتغال مردان و زنان در بخش خدمات به صورت افزایشی بوده و اشتغال زنان در این حوزه با افزایش قابل توجه ۲.۲ درصدی  از ۵۴.۷ درصد به ۵۶.۹ رسیده و در حال حاضر بیش از ۲ میلیون نفر از زنان در این حوزه مشغول به کار هستند.

قابل اشاره است که میزان سهم زنان در اشتغال کشاورزی نسبت به مردان در طول یکسال گذشته نیز با کاهش بیشتری مواجه بوده، به گونه ای که سهم اشتغال زنان در این بخش از ۲۱ درصد به ۱۹.۱ درصد رسیده است و بر این اساس در حال حاضر بیش از سه میلیون و ۳۹۸ هزار نفر در قالب مردان و  در حدود ۶۶۶ هزار نفر در قالب زنان در بخش فعالیت‌های حوزه کشاورزی اشتغال دارند.