به گزارش آتیه‌آنلاین، اتاق بازرگانی ایران گزارش «ایران و چین، آینده دیپلماسی اقتصادی» را منتشر کرده است. گزارشی که در بخش‌های مختلف آن به شرایط همکاری و جایگاه ایران در دیپلماسی اقتصادی چین پرداخته شده است. حسین سلاح ورزی، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران درباره این گزارش نوشت: ۱۶ اوت ۲۰۲۱ روابط ایران و چین ۵۰ ساله شد. در چهار دهه نخستین روابط، چین در حاشیه اقتصاد سیاسی ایران قرار داشت. اما در یک دهه اخیر این کشور بدل به مهمترین پدیده اقتصاد سیاسی ایران شده است.

وی افزود: در اندک زمانی چین به مهمترین بازار صادراتی، مهمترین شریک وارداتی، مهمترین شریک تکنولوژیک و متحد کلیدی سیاسی تهران بدل شده است.

به گفته سلاح‌ورزی رشد شگفت‌آور جایگاه چین در اقتصاد سیاسی ایران معلول چند روند بوده است.

وی بیان کرد: نخستین و مهمترین روند، خیزش چین است که شگفتی بسیاری را در جهان دامن زده است. حجم تجارت خارجی این کشور از حدود ۲۰ میلیارد دلار در اواخر دهه ۱۹۷۰ به بیش از ۴ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۹ افزایش یافت.

نایب رئیس اتاق بازرگانی افزود: چین کنونی شریک اول تجاری بیش از ۱۰۰ کشور جهان است که ایران یکی از آنها محسوب می‌شود. دومین عامل شکل دهنده به موقعیت کنونی چین در اقتصاد ایران عنصر تحریم است.

وی عنوان کرد: تحریم به ویژه تحریم‌های ایالات متحده در یک دهه گذشته به صورت بی‌سابقه علیه ایران تشدید شده و این کشور را به یکی از تحریم زده‌ترین و منزوی‌ترین اقتصادهای جهان بدل کرده است.

سلاح‌ورزی اضافه کرد: تشدید تحریم در عمل چین را به تنها پنجره نیمه باز برای تعاملات بین المللی اقتصادی کشور بدل نموده است.

وی بیان کرد: عامل سوم گرایش سیاسی فزاینده به چین در ایران است. در فرایند تحول در توزیع قدرت در صحنه بین‌المللی، ایران و چین منافع مشترک فزاینده‌ای در مقابله با سیاست‌های ایالات متحده پیدا می‌کنند. در گذشته تنها ایران تحت فشار ایالات متحده قرار داشت، اما در یک دهه اخیر چین نیز به طور فزاینده‌ای هدف فشارهای ایالات متحده قرار گرفته و می‌کوشد بر توسعه روابط با کشورهای ضد آمریکایی متمرکز گردد و آنها را تحت حمایت قرار دهد.

نایب رئیس اتاق ایران گفت: از طرف دیگر در ایران به طور فزاینده‌ای گسترش روابط اقتصادی و سیاسی با چین بخش کلیدی از راه حل مقابله با سیاست‌های آمریکا و تحریم‌های این کشور تلقی می‌شود.

وی افزود: چهارم آنکه اقتصادهای دو کشور تا حدی مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند. ایران کشوری نفتی است. عمده صادرات آن را نفت و فرآورده‌های نفتی تشکیل می‌دهد. چین در یک دهه اخیر به بزرگترین واردکننده نفت بدل شده است و احتمالاً تا آینده‌ای قابل پیش‌بینی در این موقعیت باقی خواهد ماند.

متن کامل گزارش اتاق بازرگانی درباره آینده روابط ایران و چین در اینجا بخوانید.