به گزارش آتیه آنلاین، همه‌گیری کرونا، بچه‌ها را خانه‌نشین کرد؛ زمستان، بهار و تابستان هم گذشت. فرصت لذت بازی‌کردن، جست و خیز و شادابی‌شان، با خانه‌نشینی چندین ماهه رو به افول گذاشت. از سفرها و کلاس‌های تفریحی تابستان هم خبری نبود. حالا در سومین ماه پاییز هم این داستان ادامه دارد و معلوم هم نیست چه زمان به پایان می‌رسد. همان ابتدای همه‌گیری بسیاری از والدینی که شاغل بودند، بزرگترین مشکلشان در زمان تعطیلی مدارس، نگهداری بچه‌ها در خانه بود اما شاید غافل بودند از بحرانی بزرگتر از نگهداری بچه‌های خانه‌نشین؛ جدایی از مدرسه و تجربه زیست اجتماعی آن‌ها. به این مهم، کلافگی در خانه‌ ماندن را هم اضافه کنید. در خود فرورفتن و افسردگی، خموری و کج خلقی ناشی از عدم جنب و جوش، اتفاق بدیست که در حال رخ دادن است و زیر سایه شوم ویروس کرونا مخفی مانده است. سلامت جسم و محافظت بچه‌ها از ابتلا به کووید19، تمام آن چیزیست که در این چند ماه در یک بسیج عمومی تمام عیار برای آن جنگیده‌ایم. اما غافل مانده‌ایم از سلامت روانی و آسیب‌های ناشی از خانه‌نشینی مزمن. علی صاحبی، روانشناس و مدرس دوره‌های روانشناسی، در این ارتباط می گوید:

بازی و تفریح ضروری‌ترین نیاز دانش‌آموزان

در شرایط بحرانی باید به دانش‌آموزان کمک کنیم تا لااقل در چهار قلمرو وجودی خود یعنی تحصیل، تفریح، روابط و سلامت جسمی خود تعادل ایجاد کنند. در وضعیت فعلی دانش‌آموزان با سبک جدیدی از تعاملات و رفتارها روبه‌رو هستند که هیچ پیشینه‌ای در تاریخ بشریت نداشته است. یکی از مهمترین مسائل در این زمینه مسئله بازی و تفریحات است که از ضروری‌ترین نیازهای کودکان و نوجوانان به شمار می‌آید. یادگیری بسیاری از مهارت­‌های مهم و عمیق انسانی از طریق بازی‌ها انجام می‌شود. تنظیم هیجان، حل مسئله، خلق استراتژی، تفکر انتزاعی و ... همه از کارکردهای بازی و تفریح است. بازی نیز مثل بسیاری دیگر از ابعاد انسان در تعامل و رابطه با دیگران معنا پیدا می‌کند.

بحران روابط و انزوا

این روانشناس و مدرس دوره‌های روانشناسی ادامه داد: کرونا باعث تضعیف روابط شده است. دانش‌آموزان در این وضعیت در اغلب اوقات خود را منزوی و ایزوله احساس می‌کنند. تنهایی و انزوا باعث فرسودگی و بیماری است. گفته می‌شود انزوا از سیگار کشیدن برای سلامتی خطر بیشتری دارد. زندان انفرادی موجب شکستن و فروپاشی روانی فرد می‌شود و به همین دلیل مصداقی از شکنجه به حساب می‌آید. پس باید تغییر شرایط و بحران روابط دانش‌آموزان را در این ایام جدی بگیریم. باید به دنبال راه حلی برای ایجاد روابط عمیق و پیوندهای اجتماعی معنادار و صمیمی و تفاوت آنها با دورهمی‌های سطحی و شکلی را درک کنیم.

آموزش در کنار سلامت جسمی

وی تصریح کرد: کرونا موجب تغییرات رفتاری در ما شده که می‌تواند به طور مستقیم بر سلامت جسمی و روحی ما مؤثر باشد. جسم سالم مهم است چون باعث ایجاد تحمل بیشتر می‌شود. امیدواری، حوصله و دقت را افزایش می‌دهد و به قدرت و پشتکار و تداوم می‌دهد. برای ایجاد تعادل به جسم سالم نیاز داریم. مسئله آموزش دانش‌آموزان به هیچ وجه از سلامت آنها جدا نیست.

صاحبی به والدین توصیه کرد: به دانش‌آموزان کمک کنید تا یک روال روزانه برای خود بسازند و برنامه­‌های روزانه خود را طبق زمان‌بندی پیش ببرند. خودتان نیز برنامه‌های روزانه از جمله زمان خوردن وعده­‌های غذایی، خواب و استراحت و ... را به شکل منظم رعایت کنید. واگذاری مسئولیت‌های جدید و آموزش‌ها و توجهات غیر درسی به دانش‌آموزان و شخصیت دادن به کودکان و نوجوانان در زمینه­‌های مختلف نیز از دیگر اقداماتی است که باید والدین انجام دهند.

وی خطاب به دانش‌آموزان نیز گفت: توصیه من به دانش‌آموزان این است که خود را به طور جدی و صادقانه درباره چرایی کارهایی از قبیل درس خواندن و کسب مهارت‌ها مورد پرسش قرار دهند. همچنین با تنظیم فعالیت­‌های آموزشی، تفریحی و ارتباطی از سلامت جسمی و روحی خود مراقبت کنند تا در برابر بحران کرونا منفعل نباشند و آسیب پذیری کمتری داشته باشند.

گزارش از: سودابه زیارتی