معضل مسکن عامل حاشیه‌نشینی کارگران

مسکن، سرپناه، خانه یا هر واژه دیگری که بیان کننده سقفی برای آسودن باشد سال‌ها است در ادبیات کارگران به سختی جای می‌گیرد و همواره تامین مسکنی برای زندگی اقشار کارگری از چالش دائمی آن‌ها است.

به گزارش آتیه‌آنلاین، در دهه‌های گذشته جامعه کارگران با توجه به شرایط اقتصادی می‌توانستند با تلاش‌های فراوان با استفاده از وام‌ها، پس‌انداز، تسهیلات متفاوت و یا حتی قرض گرفتن، در صدد تهیه یا خرید خانه‌ای هرچند کوچک باشند اما با نگاهی به شرایط خانه‌دار شدن و قیمت‌های مسکن در سال‌های اخیر و وضعیت درآمدی و دستمزدی کارگران حتی با افزایش‌های مناسب در سال‌های اخیر می‌توان دریافت که خانه‌دار شدن برای جامعه کارگران به عنوان دهک‌های پایین درآمدی جامعه، تبدیل به یک رویا شده است.

مجموع شرایط کارگران در حال حاضر اما نشان از حتی سخت شدن تهیه مسکنی برای اجاره بخصوص در شهرهای بزرگ برای اقشار مختلف کارگری است که نهایتاً آن‌ها را به سمت حاشیه نشینی و اجاره خانه در مناطق پیرامونی شهرها و به طور خاص کلانشهرها هدایت کرده است.

اختصاص ۵۰ درصد دستمزد کارگران به مسکن

به گفته بسیاری از مسئولان نهادهای کارگری، کارگران در بهترین شرایط بطور میانگین بیش از ۵۰ درصد حقوق دریافتی خود را در شهرهای مختلف باید در بخش مسکن هزینه کنند و این در حالی است که افزایش دستمزدهای سالانه با افزایش‌های حوزه مسکن در ساخت، خرید و یا اجاره تناسب ندارد و این کارگران هستند که سالانه با کاهش قدرت خرید در حوزه مسکن مواجه می‌شوند.

 با در نظر داشتم این نکته که خرید و یا اجاره مسکن همواره بخش بزرگی از درآمد افراد جامعه را در سطوح مختلف درآمدی به خود اختصاص داده، ‌سیاست‌های اجرایی در ساخت و تهیه مسکن ارزانقیمت و کنترل قیمت‌ها برای جلوگیری از افزایش بی‌رویه اجاره‌بها توسط دولت‌ها از ‌عوامل اساسی کاهش یا افزایش قیمت‌ها در این حوزه و به دنبال آن سهولت یا سختی تهیه مسکن توسط اقشار مختلف جامعه ‌بوده است. ‌

دولت‌ها در دهه‌های گذشته و دوره های مختلف مدیریتی با طراحی، سیاست گذاری، تخصیص بودجه و اجرای سیاست‌های حوزه مسکن در قالب طرح‌های مختلف مانند ساخت مسکن ارزانقیمت، تهیه مسکن برای طبقات پایین جامعه، مسکن مهر، طرح اقدام ملی مسکن و یا طرح‌های دیگری از این دست، سعی در خانه‌دار کردن اقشار سطح پایین جامعه داشته‌اند و توفیقاتی در این حوزه نیز ‌به دست آمده است؛ هرچند که شرایط حال حاضر در حوزه ساخت، تهیه و اجاره مسکن در کشور نشان از عدم موفقیت لازم و یا ناکافی و ناکارآمد ‌بودن این طرح‌ها و سیاست‌های حوزه مسکن در کشور دارد. ‌

گفتنی است که علیرغم افزایش چندبرابری حق مسکن و افزایش های قابل ملاحظه دستمزد کارگران در سال‌های اخیر اما فاصله بسیار معنادار خرید یا حتی اجاره خانه در بسیاری از شهرها نشان از شرایط ناپایدار و سخت کارگران در تهیه مسکن دارد.

مهاجرت به مناطق پیرامونی؛ خروجی شرایط نامتوازن مسکن

کاظم فرج‌اللهی، جامعه‌شناس و فعال کارگری در ارتباط با مشکلات عمده جامعه کارگری در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین، به موضوع تأمین و یا اجاره مسکن توسط کارگران اشاره‌ای ‌کرد و گفت: «با توجه به افزایش‌های بی‌رویه خرید یا اجاره مسکن و ‌عدم تناسب درآمد بخش بزرگی از جامعه به‌ویژه کارگران با این افزایش‌ها، در حال حاضر با پدیده‌ای در در چارچوب «مهاجرت به ‌مناطق حاشیه شهرها» روبه‌رو هستیم. ‌

فرج‌اللهی در ادامه با اشاره به آسیب‌های این پدیده و حاشیه‌نشینی، به طور خاص در شهرهای بزرگ، اظهار کرد: «اساسی‌ترین دلایل مهاجرت از کلانشهرها و سکونت داشت در مناطق حاشیه‌ای و پیرامونی این شهرها عمدتاً به دلیل هزینه بالای ‌زندگی و تأمین معیشت و البته موضوع بسیار مهم تهیه مسکن در قالب خرید و یا اجاره است و عمدتاً اقشار کارگری با درآمدهای پایین قادر به تامین هزینه های آن نیستند.

این فعال جامعه‌شناس با بیان اینکه بخش عمده‌ای از دستمزد جامعه کارگری به ناچار باید در راستای تهیه و یا اجاره مسکن هزینه شود بیان ‌کرد: مشکلات اساسی کارگران که به صورت معمول در قالب تأمین معیشت خانوار و یا تهیه مسکن است، از عوامل اساسی ‌مهاجرت بخش بزرگی از کارگران از شهرهای محل کار به مناطق پیرامونی شده است.

وی در ادامه تصریح کرد: با مطالعات و بررسی های لازم در حوزه های تخصصی، مشخص می‌شود که پدیده آسیب‌رسان مهاجرت ها به مناطق پیرامونی به طور طبیعی آسیب‌های بیشتری را برای اقشار پایین دست جامعه بخصوص کارگران و خانواده آنها موجب خواهد شد. ‌

کد خبر: 18356

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 8 + 5 =