کنفرانس آب و هوایی
-
بیست و نهمین اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل در باکو؛
چرا Cop۲۹ را می‌توان یک شکست کامل محسوب کرد؟
بیست و نهمین اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل در باکو که با هدف تامین مالی نیازهای کربن‌زدایی صورت گرفته را می‌توان یک شکست کامل محسوب کرد. کشورهای در حال توسعه تا سال ۲۰۳۵، ۱.۳ تریلیون دلار از کشورهای توسعه یافته درخواست کرده‌اند اما آنچه آنها پس از ۳۳ ساعت بحث در اجلاس به‌دست آوردند، تعهد بسیار کمتری نسبت ۱.۳ تریلیون دلار بود و تنها مبلغ ۳۰۰ میلیارد دلار از سوی دولت‌ها و بخش خصوصی پرداخت خواهد شد؛ البته اگر پرداخت شود. چین و هند هم سعی می‌کنند مسئولیت کمتری به عهده بگیرند و آمریکا کاملا خود را از تعهداتش کنار کشید. در این میان «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل می‌گوید که او هم «عصبانی» است.
-
مدیر بزرگترین شرکت خصوصی نفت و گاز خاورمیانه در کنفرانس دبی گفت:
سرزنش تولیدکنندگان نفت و گاز برای بحران آب و هوایی مثل سرزنش کشاورزان به‌خاطر چاقی است
سوزاندن زغال سنگ، نفت و گاز بزرگترین عامل بحران آب و هوایی است که بیش از سه چهارم انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص می‌دهد. اما شکل انتقال از سوخت فسیلی به انرژی پاک یا به عبارتی مساله مصرف اجتماعی در این گذار بسیار مهم است. مبارزه بر سر آینده سوخت های فسیلی در اجلاس آب و هوای COP۲۸ در کانون توجه جهانی قرار گرفته است. اکنون در مهمترین کنفرانس سالانه آب و هوای سازمان ملل که در دبی برگزار می‌شود بسیاری معتقدند که مذاکرات تنها در صورتی می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد که به توافقی برای «خروج تدریجی» همه سوخت‌های فسیلی منجر شود. با این حال هنوز این سوال مهم در مورد سوخت‌های فسیلی باقی می‌ماند که کشورهای صنعتی جهان که تولید بیش از ۹۰ درصد کربن انباشتی زمین از ابتدای انقلاب صنعتی بر دوش آنها است چگونه باید طلب کشورها و مردم دیگر جهان را بپردازند که قربانی پیشرفت و توسعه آنها شده‌اند؟