نازنین ابوالوردی، اهل شیراز به خاطر سندروم آشر (معلولیت نابینایی– ناشنوایی) به هلن کلر ایران معروف است. نازنین با لمس هر وسیله و موجود زنده‌ای با آنها ارتباط می‌گیرد و حتی به نوشتن و خواندن خط بریل مسلط است. او دانش‌آموخته رشته مدیریت خانواده از هنرستان ناشنوایان شهید کاشف ناحیه سه شیراز با معدل ۱۹.۹۶ است.

معروف به هلن کلر ایران

سندروم آشر یک بیماری ژنتیکی است که علاوه بر شنوایی، بینایی فرد را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. کودکان مبتلا به نوع اول این سندروم، از ابتدای تولد با نابینایی و ناشنوایی شدید به دنیا می‌آیند که در نتیجه قادر به تکلم نیز نیستند. در این شرایط نه تنها این کودکان با مشکلات تعادلی رو به رو می‌شوند، بلکه آموزش دادن به آن‌ها و حتی برقراری ارتباط با دنیای اطراف برایشان با چالش‌های بسیاری همراه است؛ چالش‌هایی که با زندگی در جوامعی چون ایران که امکانات محدودی برای معلولان فراهم است، دو چندان می‌شود.

بنا به اظهار مادر نازنین که در تمام فعالیت‌های روزمره او را یاری می‌کند و در کنارش حضور دارد، می‌گوید: در دوران تحصیل با حضور در رقابت‌های علمی موفق به کسب عناوین برتر و ممتاز از نواحی مختلف آموزش و پرورش شیراز و همچنین اداره کل آموزش وپرورش استان فارس شده است.

نازنین ابوالوردی با وجود تمام محدودیت‌ها تنها کسی است که توانسته به دانشگاه برود و علاوه بر دریافت مدرک تحصیلی کارشناسی صنایع دستی (حرفه‌ای فرش)، چندین مدرک فنی و حرفه‌ای شامل سفالگری، چرم‌دوزی، کاموابافی با ماشین، ریختگری و سفال …. را کسب کند. او همچنین از سازمان‌ها و جشنواره‌های مختلفی به مناسبت‌های گوناگون لوح تقدیر و تندیس دریافت کرده و بارها با به نمایش گذاشتن دست ساخته‌های خود، توان هنری خویش را در بخش ساخت صنایع سفالی و بافندگی در معرض دید علاقه مندان قرار داده است. او آذرماه سال جاری نیز در نخستین رویداد انتخاب دختر موفق دارای معلولیت در آیین پایانی ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم پرواز موردتقدیر قرار گرفت.

‌نازنین در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین با بیان اینکه رابط اصلی او با دنیای بیرون مادرش است، می‌گوید: در تمام زمینه‌های موفقیت مادر و پدرم مرا همراهی کردند. از بدو تولد تاکنون مادرم برای هر آموزشی در کنارم بوده و همچنان الان نیز با من به سفالگری مشغول نیز هستیم.

از او در خصوص شاخص‌ترین و مهم‌ترین فیلمی که از زندگی شخصی‌اش ساخته‌اند می‌پرسم، بعد مکث کوتاهی جواب می‎دهد: «آفریده» فیلمی به کارگردانی رایحه مظفریان در خصوص زندگی من و خانواده‌ام است که در جشنواره بین‌المللی فیلم پرواز با رأی هیأت داوران با کسب رتبه ممتاز تندیس جشنواره را نیز از آن خود کرد.

نازنین در توضیح هدف خود از حضور در جشنواره‌های هنری می‌گوید: هدف من از شرکت در این جشنواره معرفی دست ساخته‌هایم و آشنایی بیشتر با عزیزان دارای معلولیت، خصوصاً معلولان مشابه خودم است که از این طریق بتوانم اندوخته‌های خود با آنها به اشتراک بگذارم و از طرفی، معلومات خودم را از طریق افراد نخبه معلول ارتقاء دهم.

این دختر موفق دارای معلولیت در پایان تأکید می‌کند با توجه به اینکه هر انسانی حق زندگی و آموزش در هر جامعه‌ای را دارد بنابراین معلولان باید با همیاری خانواده‌های خود و مسئولان نسبت به شناسایی و معرفی افراد معلول توانمند به جامعه کوشا باشند تا بتوانند توانمندی‌های آنها را به عرصه ظهور برسانند، همچنین مشوق آنها در تمام امور زندگی باشند.

صبا؛ کار و زندگی تنها با یک پا

صبا نوروزی، متولد ۲۷ فروردین ۱۳۶۳ و با شرایط «فوکوملیا»، یعنی معلولیت دو دست و یک پا متولد شده وبا وجود این معلولیت‌ها، در زمینه‌های مختلف علمی، ورزشی و هنری به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است. این زن جوان با سرعتی بالا ۱۰ انگشتی با پا تایپ می‌کند و در حال حاضر نیز دانشجوی کارشناسی ارشد معماری سیستم‌های کامپیوتری، مدیر و کارشناس آی‌تی «انجمن معلولین توانا» و «گروه بهداشتی فیروز» است. صبا در نخستین رویداد انتخاب دختران موفق دارای معلولیت در اختتامیه ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم پرواز به عنوان یکی از برگزیده‌ها تقدیر شد.

وقتی از صبا در خصوص دیدگاه او نسبت به معلولیت می‌پرسم، او بلافاصله جواب می‌دهد: این مسئله هیچ‌وقت مانع پیشرفتم نشده است. من از همان ابتدا تصمیم گرفتم که خودم را با شرایط وفق دهم و تمام کارهایم را با پا انجام می‌دهم. همیشه باور داشته‌ام که محدودیت‌های جسمی نمی‌توانند سد راه خواستن و توانستن شوند.

این کارشناس آی‌تی با جمله‌ای تأکید اضافه می‌کند: من کاراته کار می‌کنم. نقاش حرفه‌ای نیستم اما برای آرام‌کردن خودم گاهی سیاه قلم هم کار می‌کنم.

او در پاسخ به اینکه چطور توانسته در کنار چالش‌ها به تحصیلات عالی دست یابد، جواب می‌دهد: علاقه فراوانی به فناوری و سیستم‌های کامپیوتری داشتم و همین علاقه باعث شد که به سمت این رشته بروم. از آنجا که همیشه به دنبال یادگیری و پیشرفت بودم، هرگز به شرایط جسمی‌ خود اجازه ندادم که جلوی تحصیلاتم را بگیرد. با اراده و پشتکار، توانستم در این زمینه به موفقیت برسم و اکنون دانشجوی کارشناسی ارشد هستم.
صبا در ادامه در تشریح تجربه کاری خود در حوزه فناوری اطلاعات می‌گوید: مدت ۹ سال مدیر آی‌تی و مدیر وب‌سایت کانون معلولان ایرانیان بودم که تجربه بسیار ارزشمندی بود و باعث شد مهارت‌های خود را در حوزه فناوری اطلاعات افزایش دهم. در حال حاضر نیز به عنوان کارشناس آی‌تی در گروه بهداشتی فیروز مشغول به کار هستم و از این که می‌توانم در حوزه موردعلاقه‌ خود فعالیت کنم، بسیار خوشحال هستم.

وی با اشاره به‌ علاقه‌مندی خود به فعالیت ورزشی، در مرور دستاوردهایش در این زمینه می‌گوید: علاوه بر اینکه در جشنواره امتنان سال ۱۳۹۷به عنوان کارگر نمونه و سال ۱۳۹۸ نیز به عنوان جوان برتر استان معرفی شدم، در رشته ورزشی FSK موفق به دریافت کمربند دان یک و دان دو شدم، حتی دفترچه داوری در این رشته را نیز دریافت کردم. در مسابقات ملی شطرنج نیز مقام دوم قهرمانی کشور و مقام سوم کشوری تیراندازی را کسب کرده‌ام.
صبا در توصیف نقاشی‌های سیاه قلم خود می‌گوید: هنر برای من مانند پناهگاهی است که در آن آرامش و خلاقیت را پیدا می‌کنم. نقاشی نیز یک راه ارتباطی با دنیای درونی و سیاه‌قلم یکی از علاقه‌مندی‌های من است که از این طریق می‌توانم احساسات و تجربیات خود را به تصویر بکشم.

او در پاسخ به پرسشی در زمینه چالش‌های اجتماعی و حرفه‌ای پیش‌روی افراد دارای معلولیت توضیح می‌دهد: نبود فرصت‌های برابر در اشتغال، عدم مناسب‌سازی و محدودیت دسترسی به منابع شهری از بزرگ‌ترین مشکلات پیش‌روی افراد دارای معلولیت است بنابراین ایجاد بسترهای برابر و مناسب برای حضور در جامعه از عمده‌ترین خواسته‌های معلولان محسوب می‌شود.

این معلول هنرمند فراهم‌سازی زیرساخت‌های لازم برای حضور افراد دارای معلولیت در جامعه را مهم‌ترین مطالبه می‌داند و می‌افزاید: جامعه‌ای که برای تمام افراد، فارغ از هرگونه محدودیت، امکان دسترسی و مشارکت فراهم کند، قطعاً جامعه‌ای پویا و رو به پیشرفت خواهد بود. ما نیز می‌خواهیم با وجود محدودیت‌ها، در ساختن آینده‌ای بهتر سهیم باشیم.

صبا در پایان در پیامی انگیزشی به افراد دارای معلولیت توصیه می‌کند که هرگز از تلاش دست برندارند چرا که محدودیت‌ها مانع‌های کوچکی هستند و می‌توان با پشتکار همه چیز را تغییر داد. جامعه نیز باید به این باور برسد که معلولان توانایی‌هایی دارند و اگر فرصت‌ها و امکانات فراهم شود، می‌توانند نقش مهمی در پیشرفت جامعه ایفا کنند.

قصه‌ امید و زندگی با سندروم داون

یگانه حسینی، کلاس نهم و متولد ۲۸ اسفند ۱۳۸۳، دختری پر از انرژی و امید است که با وجود سندرم داون، درخشش خاصی در ورزش و هنر دارد. یگانه با عشق به ورزش و نقاشی، دنیای متفاوت خود را به زیباترین شکل به تصویر می‌کشد و آذرماه سال جاری نیز در رویدادی در قالب جشنواره بین‌المللی فیلم پرواز به عنوان دختر موفق دارای معلولیت تجلیل و تقدیر شد.

یگانه در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین در خصوص فعالیت‌های هنری خود می‌گوید: میناکاری، فرشینه‌بافی و ساخت زیورآلات را انجام می دهم، همچنین نوازنده دف و دارنده مدال مسابقات شنا نیز هستم، علاوه بر علاقه شدید به آشپزی، در زمینه گویندگی و ایفای نقش در تئاتر نیز فعالیت دارم.

این دختر موفق دارای معلولیت با تأکید بر فراوانی مشکلات پیش روی معلولان تصریح می‌کند: مثلاً برای حضور در فضاهای ورزشی، هر جایی نمی‌پذیرند که با ما کار کنند، همچنین بعد مسافت زیاد، دسترسی به بسیاری از کلاس‌ها را سخت کرده است.

وی در پایان خطاب به مسئولان می‌گوید: نباید به راحتی از کنار مشکلات ما بگذرید. معلولان را مانند تمام افراد جامعه ببینید و نسبت به پیگیری و حل مشکلات خانواده‌های آنها احساس مسئولیت داشته‌باشید.

گفت‌وگو: مهین داوری