- در مورد متاپنوموویروس انسانی که به تازگی در چین شیوع پیدا کرده توضیح می‌دهید؟

متاپنوموویروس انسانی که این روزها در چین شیوع پیدا کرده یکی از عوامل عفونت‌های تنفسی است که نخستین‌بار در اوایل سال ۲۰۰۱ در هلند شناسایی شد و مانند کرونا ویروس جدید نیست؛ از این رو مردم نباید نگران نباشند. این ویروس کروی از گروه RNA ویروس‌ها است که عمدتاً سیستم تنفسی را درگیر می‌کند و قادر به ایجاد عفونت‌های خفیف و شدید است. این ویروس علائمی شبیه آنفلوانزا و سرماخوردگی دارد. این ویروس نخست اندام‌های فوقانی تنفسی و در صورت پیشرفت قادر است قسمت‌های تحتانی تنفسی را درگیر کند.

- مهمترین علائم بالینی این ویروس کدام است؟

مهمترین علائم بالینی ویروس HMPV شبیه سرماخوردگی است و شامل آبریزش بینی، عفونت ناشی از گلو درد، تب، سرفه، خس خس، تنگی نفس و همچنین ممکن است در بعضی از بیماران باعث ایجاد بثورات جلدی شود. چنانچه این بیماری شدیدتر شود ممکن است تبدیل به پنومونی (ذات‌الریه) شود. اگرچه علائم این عفونت ویروسی مشابه سرماخوردگی است اما قادر است با عوارض جدی‌تری همراه شود. معمولاً کودکان زیر ۵ سال حداقل یکبار به این ویروس مبتلا و به مرور زمان هم در سنین بالاتر به این بیماری مبتلا می‌شوند اما علائم آن خفیف‌تر می‌شود.

- آیا ویروس HMPV شبیه ویروس کووید ۱۹ است؟

مشابه آنچه که در برابر ویروس COVID-۱۹ نیز روی می دهد در هر دو عفونت، سیستم ایمنی بدن سعی در نابودی ویروس از طریق تولید آنتی‌بادی‌ها و فعال‌ساختن سلول‌های ایمنی دارند و متأسفانه این پاسخ می‌تواند سبب التهاب و آسیب بافت ریه شود. نحوه شناسایی این ویروس نیز شبیه بیماری کرونا است که با استفاده از روشهای پزشکی مولکولPCR نمونه از بینی برمی‌دارند و از نظر نوع ویروس شناسایی می‌کنند. در شرایط حادتر می‌توانند از ریه بیمار عکسبرداری کنند تا متوجه شوند علت التهاب چیست. در نهایت هم برنوسکوپی انجام می‌شود که لوله‌ای را داخل ریه می‌فرستند و ریه‌ها را بررسی می‌کنند که چرا دچار اختلال شده است.

- در مورد انتقال و سرایت این ویروس هم توضیح می‌دهید؟

این بیماری بیشتر در فصول زمستان و بهار شیوع پیدا می‌کند و دوره نهفتگی ویروس تقریباً بین ۳ تا ۶ روز است و می‌تواند یک هفته فرد را درگیر کند. انتقال وسرایت ویروس HMPV از طریق تماس مستقیم با ترشحات تنفسی افراد مبتلا مانند: قطرات تنفسی هنگام سرفه یا عطسه، تماس با سطوح آلوده و لمس صورت (بینی، دهان یا چشم‌ها) صورت گیرد، از این رو رعایت بهداشت فردی و ضدعفونی کردن سطوح مشترک اهمیت ویژه‌ای دارد.

- چه افرادی بیشتر در معرض خطر این ویروس هستند؟

افراد مسنی که بالای ۶۵ سال سن دارند، کودکان زیر ۵ سال و کسانی که نقص ایمنی دارند بخصوص بیمارانی که مبتلا به آسم و بیماری مزمن انسداد ریوی هستند باید بیشتر مراعات کنند.

- در مورد روش درمان این بیماری هم توضیح می‌دهید؟

برای این بیماری در حال حاضر واکسن وجود ندارد اما در صورت اپیدمی امکان تهیه و تولید واکسن امکان‌پذیر خواهد بود. بهترین گزینه برای درمان مانند سایر سرماخوردگی‌های ویروسی درمان‌های انتخابی است. همچنین از سرم‌تراپی و در نهایت اکسیژن‌تراپی نیز می‌توان استفاده کرد.

- چگونه می‌توان از شیوع این بیماری پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از شیوع این ویروس، رعایت موازین بهداشتی حائز اهمیت است. شستشوی مرتب دست‌ها با آب و صابون، خودداری از تماس نزدیک با افراد بیمار و همچنین افرادی که دارای علائم سرماخوردگی هستند و استفاده از دستمال هنگام عطسه و سرفه از اقدامات مهم پیشگیری است. استفاده از ماسک به ویژه در اجتماعات و اماکن پرتردد و شلوغ به کاهش شیوع ویروس کمک می‌کند. تمیز کردن سطوح بالقوه آلوده مانند دستگیره و اسباب‌بازی ممکن است به طور بالقوه از انتقال بیماری جلوگیری کند. در سطوح بیمارستانی نیز ضروری است موازین کنترل عفونت رعایت شود.