به گزارش خبرنگار آتیه‌آنلاین، شاید بیراه نباشد اگر بگوییم واحدهایی که اقدام به فروش پوشاک استوک می‌کنند مانند قارچ در بازارهای مختلف تهران سبز شده‌اند و گاه قیمت‌های اعلامی آنها به گونه‌ای است که برای خریداران یارای مقاومت نمی‌گذارد. کافی است یک روز تعطیل سر به بازارهایی مانند عبدل آباد بزنید تا از نزدیک ببینید چطور شلوغی این بازار چندین خیابان را قفل کرده است. یا اصلا حتی نیاز به این کار هم نیست. تنها عبارت لباس استوک را در اینترنت جستجو کنید تا با لیستی بلند بالا از فروشگاه‌های اینترنتی یا پیج‌های اینستاگرامی و تلگرامی مواجه شوید.
حتی اگر نیاز هم نداشته باشید در موارد متعدد قیمت‌ها برای یک لباس خارجی با برندهای شناخته شده دنیا چنان پائین است که در بسیاری موارد نمی‌توانید قید خرید لباسی با آن قیمت را بزنید.
بسیاری افراد ممکن است این تصور را داشته باشند که جنس‌هایی که به این شیوه به فروش می‌روند دست دوم یا کار کرده هستند اما نکته اینجاست که این کالاها در سایزها و رنگ‌های مختلف هم به فروش می‌روند.
واقعیت این است که در بازار پوشاک ماجرای استوک با تاناکورا متفاوت است و اگرچه پوشاک تاناکورا رسما دست دوم است اما استوک، لباس نویی است که به دلایل متعدد با قیمتی نازل دارد.
پوشاک استوک چیست؟
بسیاری از شرکت‌های بزرگ در دنیا، تولیدات مازاد دارند، چراکه برای آنها تولید کمتر، اقتصادی نیست. به‌همین دلیل این پوشاک بعد از تولید مستقیم راهی انبارها می‌شوند و بعد از یک دوره زمانی مشخص، به‌صورت عمده به کشورهای دیگر فروخته می‌شوند و بازار لباس‌های استوک را تامین می‌کنند. لباس‌های استوک را می‌توان لباس‌های حراجی یا لباس تخفیف دار نامید زیرا تولید کنندگان مد این لباس‌ها را به حراج می‌گذارند یا با تخفیف ویژه به دست عمده فروشان می‌سپارند.
این استراتژی فروش شرکت‌های بزرگ به دلیل رقابت شدیدی است که بین شرکت‌های مد و برندهای مشهور وجود دارد و باعث بوجود آمدن لباس‌های استوک می‌شود. زیرا برندهای معروف هیچوقت بیشتر از سه تا ۶ ماه یک لباس را در انبار خود نگه نمی‌دارند.
مرکز فروش لباس استوک در تهران
اگرچه همواره کالاهای استوک علاقمندان خاص خود را داشته‌اند اما در سال‌های اخیر و به ویژه به دلیل تورم موجود محبوبیت آنها افزایش یافته تا جایی که در اکثر شهرهای کشور شاهد فروش آنها هستیم.
در تهران هم این داستان چنان گسترده شده که از دست فروشان حوالی میدان ولیعصر گرفته تا بازارهای محلی پیدا کردن این دسته لباس‌ها کار سختی نیست. حتی در نزدیکی بازار بزرگ تهران یک پاساژ صرفا به فروش این نوع لباس‌ها اختصاص یافته و در مرکز خریدی مثل عبدل‌آباد نیز نمونه‌های استوک از برندهای مختلف به وفور یافت شده و خرید و فروش جریان دارد. حتی این محله به نوعی مسئولیت توزیع و پخش این کالاهادر کل تهران را نیز برعهده دارد.
لباس‌های استوک از کجا می‌آیند؟
در شرایطی که چند سالی است به واسطه محدودیت‌های ارزی و برای حمایت از تولید داخل واردات پوشاک ممنوع شده و بسیاری از فروشگاه‌هایی که در سال‌های گذشته اجناس برندهای مطرح دنیا را به فروش می‌گذاشتند جمع شده‌اند، این روزها حتی با دلار بالای ۷۰ هزار تومانی و در فصل سرد سال شما می‌توانید با سر زدن به یکی از همین فروشندگان لباس‌های استوک حتی کاپشن‌های مارک را با قیمتی کمتر از دو میلیون تومان تهیه کنید.
حال این حجم لباس در شرایط محدودیت و ممنوعیت واردات چگونه سر از بازارها درآورده‌اند؟ پاسخ بسیار ساده است: قاچاق. سهم واردات قاچاق در حوزه پوشاک چنان وسیع شده که برای آن اعدادی از دو تا پنج میلیارد دلار اعلام می‌شود. حتی برخی فعالان این بازار نیز بر این باورند که در شرایط فعلی محصولات قاچاق ۳۰ درصد از بازار پوشاک کشور را شامل می‌شود. بر خلاف اظهارات مسئولان ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز گویا عزمی جدی برای مقابله با این پدیده هم دیده نمی‌شود چراکه اگر در این زمینه جدیتی وجود داشت قطعا این حجم لباس استوک به راحتی در شهرها و بازارهای مختلف کشور عرضه نمی‌شد.
در شرایطی که به واسطه تورم بهای تولید برای فعالان تمام بخش‌ها افزایشی سرسام‌آور داشته، قطعا فروش لباس‌های استوک راهکاری مناسب برای مردمی است که درآمد آنها پاسخگوی هزینه‌های بالای پوشاک نیست. حتی دیگر نه تنها با این شیوه هزینه‌های خرید کاهشی قابل توجه پیدا می‌کند بلکه خریدار نیاز خود را از محصولات برندهای مطرح دنیا با قیمتی به مراتب پائین‌تر تهیه می‌کند. پس طبیعی است که در این بازار گروه گسترده‌ای که شامل تامین‌کننده، فروشنده و خریدار این بازار می‌شوند از این بساط راضی هستند اما اگر کمی کلان‌تر ماجرا را در نظر بگیریم قطعا در این آشفته بازار خیر چندانی وجود ندارد.
صنعت نساجی و پوشاک عامل توسعه اقتصادی در کشورهایی چون هند، ویتنام، بنگلادش و پاکستان بوده است. این اهمیت به حدی است که کشوری مانند چین از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۸ بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب شده را به این صنعت اختصاص داد. همچنین این صنعت بیش از ۴۰ درصد اشتغال صنعتی و صادرات پاکستان و بیش از ۱۸ درصد از کل سهم صادرات ترکیه که حدود ۳۴ میلیارد دلار می‌شود را تصاحب کرده است. اما در ایران به واسطه جولان پوشاک قاچاق در دهه‌های گذشته هیچگاه تولیدکنندگان مجالی برای رشد پیدا نکرده و حتی در پاسخگویی به نیازهای بازار داخلی هم جا مانده‌اند حال چه برسد به داشتن سهم از بازارهای صادراتی.
بد نیست بدانید در حال حاضر در حوزه صنعت پوشاک حداقل ۱۲۰ هزار واحد صنفی تولیدی ثبت شده که این آمار به غیر از مجموعه واحدهای مشاغل خانگی و مزون‌هایی است که توسط وزارت ارشاد دارای مجوز هستند. حداقل ۲۸۰ هزار واحد صنفی توزیعی نیز در حوزه پوشاک فعال است که این آمار نیز به غیر از فروشگاه‌های فعال در حوزه فضای مجازی و بعضاً بدون مجوز است.
همچنین ۱۰۰۰ واحد صنعتی تولیدی در حوزه پوشاک در کشور فعال هستند. در این تعداد واحد صنعتی- تولیدی به‌علاوه ۱۰۰ هزار واحد صنفی-تولیدی مابین ۷۰۰ هزار تا یک میلیون نفر اشتغال دارند که با احتساب اشتغال در حوزه توزیع، حدود دو تا ۲.۵ میلیون نفر (آمار ثبت شده رسمی واحدهای رسمی) در صنعت پوشاک کشور مشغول به کار هستند. حال اگر کسب‌و کارهای اینترنتی نیز به این آمار اضافه شود آمار به مراتب بزرگتر نیز خواهد شد و طبیعتا چنانچه در این صنعت مشکلی ایجاد شود به همین میزان فرد و خانواده آسیب می‌بینند.
فروش پوشاک استوک چقدر سود دارد؟
مجید نامی، عضو هیأت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک در این باره معتقداست: «پوشاک مخصوص فصولی که گذشته و یا پوشاکی که در انبارهای خارج از کشور مانده به صورت استوک و کیلویی به قاچاقچیان فروخته می‌شود. در واقع خرید کالای استوک از خارج ارزان است اما همین کالا را در ایران چند برابر قیمت می‌فروشند بنابراین ۱۰ تا ۲۰ برابر سود می‌کنند. بنابراین وقتی این کار سود زیادی دارد و مقابله‌ای هم با آن نمی‌شود محل خوبی برای درآمدزایی شده است.»
مجید افتخاری، عضو هیأت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک در این باره گفته است: «ما شاهد سونامی واردات پوشاک قاچاق هستیم و این در حالی است که واردات این حجم از قاچاق تاکنون سابقه نداشته است و هر ساله یک سری کشورهای جدید وارد بازار ایران می‌شود و لذا این مسائل توانمندی بازار ایران را از بین می‌برد.»
به گفته او؛ «بیش از ۳.۵ میلیارد دلار قاچاق پوشاک در سطح کشور وجود دارد و متأسفانه برنامه‌ای برای مبارزه با آن صورت نمی‌گیرد. در گذشته از کشور ترکیه واردات قاچاق داشتیم بعد این واردات از کشور بنگلادش اتفاق افتاد که به صورت تناژی و با قیمت بسیار پایین پوشاک قاچاق این کشور وارد کشورمان می‌شد ضمن اینکه نحوه نگهداری این کالاها در شرایط نامناسبی بود و بعضاً مشکلاتی را به لحاظ بهداشتی و سلامتی برای مصرف کنندگان ایجاد می‌کرد. اکنون نیز سونامی واردات پوشاک قاچاق از چین به کشور ما شروع شده و همچنین پاکستان نیز به کشور ما واردات پوشاک قاچاق دارد و گفته می‌شود این کشور به شدت روی بازار ایران برنامه‌ریزی می‌کند لذا همه اینها باعث می‌شود بدنه تولید دچار چالش‌هایی شود که هر روز نوع و جنس این چالش‌ها تغییر می‌کند.»
نظر شما