به گزارش آتیه آنلاین به نقل از ایرنا، علی اصغر اصغرنژاد فرید، نگاه خوشبینانه، امیدواری، حس هیجان مثبت و رابطه قلبی و عاطفی را از دیگر ویژگی‌های افراد تاب‌آور برشمرد و افزود: افرادی که اعتقادات و باورهای دینی دارند و احساس می‌کنند خداوند در هر شرایطی آنها را مورد عنایت قرار می‌دهد، دارای ظرفیت تاب‌آوری بیشتری نسبت به دیگران هستند.

ظرفیت تاب‌آوری انسان چگونه است؟

تاب‌آوری یک ظرفیت انسانی است که می‌تواند توسعه یابد و تقویت شود. رویارویی با تغییرات زندگی یک جنبه طبیعی از زندگی است و تاب‌آوری، مهارتی است که افراد را قادر می‌سازد تا از نظر احساسی، مشکلات و شکست‌های خود را مدیریت کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در تعریف تاب‌آوری گفت: تاب‌آوری به ظرفیت انسان‌ها اطلاق می‌شود تا با آن ظرفیت بتوانند با شرایط سخت به گونه‌ای کنار بیایند که نشکنند و آسیب نبینند و بتوانند از عهده کارها بربیایند.

اصغرنژاد فرید افزود: همه ما ممکن است درجاتی از تاب آوری داشته باشیم. به ظرف‌ها دقت کنید: برخی ظرف‌ها بلور، برخی دیگر پلاستیکی و برخی دیگر فلزی است. همه ظرف هستند اما ظرف بلور شکننده است و با یک ضربه می‌شکند و ظرف فلزی شکستن در کارش نیست. ظرفیت تاب‌آوری انسان‌ها نیز به همین شکل است.

چطور تاب‌آور شویم؟

تقویت تاب‌آوری و انعطاف پذیری به ابزارهایی نیاز دارد. به طورمثال باید آنچه را که هست، پذیرفت؛ بر روی راه‌حل ها تمرکز کرد و مشکلات را نادیده گرفت که اینها نیاز به آمادگی ذهنی خاصی دارد. یادگیری تکنیک‌های مدیریت استرس، حل مسئله، پذیرش تغیرات و ارتباط مؤثر می‌تواند به افزایش تاب‌آوری کمک کند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این‌باره گفت: افراد برای اینکه ظرفیت تاب‌آوری خود را افزایش دهند باید نسبت به نقاط آسیب‌پذیر و نسبت به عواملی که ظرفیت آنها را آسیب پذیر می‌کند، هشیار باشند؛ همه باید نقاط آسیب پذیر خود را شناسایی کنند و یاد بگیرند که چطور آنها را مدیریت و مراقبت کنند.

اصغرنژاد فرید افزود: همانطور که هنگامیکه در خانه ظرف بلوری وجود دارد، مراقبت می‌خواهد که ضربه نخورد و نشکند، ظرفیت تاب‌آوری انسان نیز همینگونه است اگر از نقاط آسیب‌پذیر مراقبت شود، ظرفیت تاب‌آوری افراد می‌تواند مانند یک عتیقه تا چندین هزار سال سالم بماند و اگر مراقبت نشود در نهایت خرد خواهد شد.

حق داری عصبانی شوی اما حق نداری پرخاش کنی!

تحقیقات نشان داده است که پرخاشگری و تاب‌آوری با یکدیگر ارتباط معکوس دارند یعنی نبود تاب‌آوری منجر به پرخاشگری می‌شود و وجود عوامل محافظتی مانند تاب‌آوری می‌تواند افراد را از افتادن به ورطه پرخاشگری محافظت کند چراکه هر انسانی بالاخره عصبانی می‌شود اما باید بتواند هنگام عصبانیت خود را کنترل کند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: کسی که نتواند خشم خود را مدیریت کند، پرخاشگری خواهد کرد البته همه ما حق داریم که عصبانی شویم اما حق نداریم هنگامیکه عصبانی شدیم، پرخاشگری کنیم.

اصغرنژاد فرید با تاکید براینکه مدیریت هیجانی و مدیریت و کنترل خشم مهارتی است که همه باید یاد بگیرند، افزود: هنگامیکه افراد در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که عصبانی می‌شوند، باید موقعیت را ترک کنند، عضلات را شل کنند، نفس عمیق بکشند و فکر کنند اگر کار نسنجیده کننند چه عواقبی برای آنها در پی خواهد داشت.

وی تاکید کرد: فرد قرارگرفته در موقعیت پرتنش باید تلاش کند از فرد آگاه کمک بگیرد. مثلا کودکی که در مدرسه گرفتار قلدری دیگران می‌شود و زورش به آنها نمی‌رسد باید از ناظم، معاون یا مدیر مدرسه و همچنین از والدین خود کمک بگیرد. اینها مهارت‌هایی است که همه افراد باید یاد بگیرند تا با بالا بردن آستانه تاب‌آوری از عهده مشکلات زندگی برآیند. این مهارت‌ها قدرت مقابله افراد با شرایط سخت را بیشتر می‌کند.

اصغرنژاد فرید اضافه کرد: شواهد پژوهشی زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی آموزش‌ها و مهارت‌ها مانند مهارت حل مساله، مهارت مدیریت هیجانی، مهارت‌های ارتباطی، تفکر خلاق و تفکر نقاد می‌تواند ظرفیت تاب‌آوری و روانی و عاطفی را بالا ببرد و توانایی انسان را برای مقابله با مسائل جاری و روزمره بیشتر کند.