به گزارش آتیه‌آنلاین، نرخ رسمی تورم در سال ۱۴۰۲ بالغ بر ۴۶ درصد عنوان شد اما در زمینه مواد غذایی در موارد متعدد نرخ تورم بیش از این رقم بوده و گاه حتی از سال ۱۴۰۰ تاکنون رشدی بالغ بر ۲۰۰ درصد را تجربه کرده است.

طبیعی است که پس از جراحی اقتصادی دولت و حذف ارز یارانه‌ای از برخی کالاها و انتقال این حمایت از تولیدکننده به مصرف‌کننده برخی کالاهای اساسی سوار شیب افزایش قیمت شوند اما گاه برخی محصولات دیگر نیز در مدار گرانی قرار گرفته‌اند که با توجه به نقش و اهمیت مواد غذایی نسبت به سایر گروه‌های کالایی این افزایش قیمت حائز اهمیت بسیار است.

البته در سال‌های پس از کرونا نه تنها ایران بلکه سایر کشورها نیز با مشکل تورم مواد غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند بطوری که آمارهای بانک جهانی حاکی از آن است که تورم داخلی قیمت مواد غذایی در همه کشورها چه با درآمد کم، چه متوسط و زیاد همچنان بالاست. در آخرین به‌روزرسانی بانک جهانی در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۴، تورم در ۶۳.۲ درصد از کشورهای کم‌درآمد، بالای ۵ درصد است که ۱.۳ واحد درصد بیشتر از آخرین به‌روزرسانی در ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳ است. در واقعیت، تورم مواد غذایی از تورم کلی در ۷۳ درصد از ۱۶۵ کشوری که اطلاعات در دسترس است، بیشتر است.

در این میان بررسی گزارش‌های بانک جهانی در آبان ماه سال گذشته، که میزان تورم مواد غذایی برای هر کشور را تا سپتامبر ۲۰۲۳ اعلام کرده بود بر این نکته تاکید دارد که تورم مواد غذایی در ایران به ۳۷.۴ درصد کاهش یافته است. البته همچنان نام ایران در میان کشورهایی که بیشترین تورم مواد غذایی را تجربه کرده بودند قرار داشت و ایران رتبه دهم این جدول را به خود اختصاص داده بود. بر این اساس، تورم مواد غذایی ایران، در مه ۲۰۲۳ به میزان ۷۷.۵ درصد، در ژوئن ۲۰۲۳ به میزان ۴۲.۷ درصد، در جولای ۲۰۲۳ به میزان ۳۶.۷ درصد، در آگوست ۲۰۲۳ به میزان ۳۸ درصد و در نهایت در سپتامبر ۲۰۲۳ به ۳۷.۴ درصد رسیده است.

در سال جدید میلادی نیز آمارهای منتشره بانک جهانی همچنان بر کاهش تورم مواد غذایی در ایران صحه گذاشته و چنین عنوان می‌کند که در نخستین ماه ۲۰۲۴ برابر با دی ماه ۱۴۰۲ تورم این بخش ۳۸.۷ درصد بوده و نسبت به ماه قبل آن یعنی دسامبر سال ۲۰۲۳ حدود ۲.۴ درصد کاهش یافته است چراکه این عدد در آخرین ماه ۲۰۲۳ برابر با آذر ماه سال قبل معادل ۴۱.۱ درصد اعلام شده بود.

اما اگرچه آمارهای این مرکز جهانی از کاهش شیب تورم مواد غذایی در ایران خبر می‌دهد اما همچنان تا رسیدن به نقطه مطلوب راهی دراز در پیش است.

جدول زیر میزان تورم برخی مواد غذایی را طی سال‌های پس از ۱۴۰۰ نشان می‌دهد که در میان اقلام مختلف تنها "هویج" با کاهش قیمت مواجه شده که احتمالا دلیل این کاهش قیمت به دوران کرونا باز می‌گردد که مصرف این ماده غذایی و به دنبال آن قیمتش با افزایشی قابل توجه مواجه شده بود.

بر اساس این جدول گوشت قرمز سردمدار افزایش قیمت بوده‌ و تا پایان اسفند ماه سال قبل افزایش قیمتی حدود ۳۰۰ درصد را تجربه کرده است. از دیگر کالاهایی که افزایش قیمت بالای ۲۰۰ درصدی داشته‌اند می‌توان به موادی مانند کشمش پلویی(۲۶۷ درصد)، روغن مایع(۲۵۷ درصد)، روغن جامد(۲۱۳ درصد)، سس مایونز(۲۴۳ درصد) شیرینی خشک(۲۲۵ درصد) و پنیر پاستوریزه (۲۰۱ درصد) اشاره کرد که البته برخی محصولات کشاورزی نیز در اسفند ماه نسبت به مرداد سال ۱۴۰۰ رشد قیمتی بیش از ۲۰۰ درصد را نشان می‌دهند که این مسئله در برخی موارد ممکن است به فصل نیز بستگی داشته باشد.