به گزارش آتیه آنلاین، در کنار اجرای تعهدات تأمیناجتماعی در قبال نیروی کار حادثهدیده و خانواده آنان، هزینههای بالای خدمات پس از حادثه به بیمهشدگان، راهکارهایی نظیر مشارکت این سازمان در پیشگیری از رخداد حوادث شغلی جهت کاهش هزینههای مربوطه جای بررسی دارد.
دلایل مختلفی نظیر عدم ایجاد ایمنی لازم در محیط کار توسط کارفرما، رعایت نکردن اصول ایمنی کار توسط نیروی کار، کمبود بازرسیها و کوتاهی در حوزه آموزشهای ایمنی زمینه بروز حوادث کار را ایجاد میکند. فارغ از این دلایل، تأمیناجتماعی به عنوان نهاد اصلی بیمهگر کارگران و با توجه به هزینههای هنگفت متحمل شده ناشی از حمایتهای حوزه حوادث کار، باید مشارکت در حوزه پیشگیری از حوادث شغلی را مورد توجه قرار دهد. بر اساس نظر کارشناسان حوزه بیمههای اجتماعی و کار و تولید، نکته مشارکت تأمیناجتماعی در حوزه کاهش حوادث شغلی، صرف بخشی از هزینههای جاری تعهدات این سازمان در حوزههای پیشگیرانه و صرفهجویی در دیگر هزینهها است.
دریافت سالها خدمات
بخشی از نیروی کار بیمهشده تأمیناجتماعی به واسطه دلایل اشاره شده در حوزه شکلگیری حوادث کار، گاه حتی در ماهها و سالهای ابتدایی بیمهپردازی دچار حادثه شده و تا مدتها و گاهی تا پایان عمر از حمایتهای این سازمان بهرهمند میشوند.
در همین ارتباط بر اساس اعلام دفتر فناوری اطلاعات، آمار و محاسبات تأمیناجتماعی از مجموع مستمریبگیران ازکارافتاده تحتپوشش این سازمان تا پایان سال ۱۴۰۰، از مجموع ۱۴۲هزارو ۲۲۸نفر، تعداد ۱۷۰۳ نفر با کمتر از یک ماه سابقه پرداخت حقبیمه، به دلیل ازکارافتادگی ناشی از حوادث کار، با استفاده از پوشش حمایتهای تأمیناجتماعی مستمری ماهانه دریافت میکنند.
مشارکت در کاهش آثار حوادث کار
سازمان تأمیناجتماعی به واسطه پوشش بیش از ۱۵میلیون و ۷۰۰هزار بیمه شده اصلی و پوشش حدود ۴۷میلیون نفر از افراد جامعه، با کاهش هزینههای مرتبط با حوادث کار در پی ایجاد روند کاهشی اینگونه حوادث، زمینه خلق منابع جدید جهت گسترش ارائه خدمات به جامعه ذینفعان را فراهم میکند.
«حسین مشیریتبریزی»، مدیرکل امور بینالملل سازمان تأمیناجتماعی پیش از این با اشاره به آمارهای رسمی اعلامشده از سوی معاونت روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره فوت نیروی کار در ایران، گفت: «در سال گذشته بر اساس آمارهای رسمی ٧١١ نفر از کارگران مشمول قانون کار، جان خود را از دست دادند».
او ادامه داد: «سازمان تأمیناجتماعی آمادگی دارد از ظرفیت خود در هیأترئیسه اتحادیه بینالمللی تأمیناجتماعی برای کمک به شرکتها و صنایع ایرانی جهت بهبود شرایط ایمنی کار با هدف کاهش آثار زیانبار اقتصادی و اجتماعی حوادث شغلی استفاده کند. این سازمان همچنین میتواند در زمینه اجرایی کردن توصیههای این نهاد بینالمللی، در کنار شرکتها و صنایع داخلی قرار گیرد».
قوانین حمایت از بیمهشدگان
بر اساس مواد (۷۱)، (۷۳) و بند «۳» ذیل تبصره «۳» ماده (۸۰) قانون تأمیناجتماعی، اگر بیمهشده بر اثر حوادث ناشی از کار یا بیماری حرفهای ازکارافتاده جزئی و کلی شود یا فوت کند، تأمیناجتماعی بدون در نظر گرفتن سابقه پرداخت حقبیمه، مستمری ازکارافتادگی یا بازماندگان واجد شرایط را برقرار خواهد کرد.
همچنین با توجه به مواد قانونی (۵۹)، (۶۲)، (۶۳) و (۷۴) قانون تأمیناجتماعی در صورت حوادث ناشی از کار و به شرط عدم اشتغال بهکار و دریافت نکردن حقوق از سوی جامعه کارگری، افراد بیمهشده استحقاق دریافت غرامت دستمزد ایام بیماری و نقص عضو را از این سازمان دارند.
همچنین طبق ماده (۶۵) قانون تأمیناجتماعی در صورت وقوع حادثه شغلی، کارفرما موظف به انجام اقدامات اولیه برای جلوگیری از تشدید وضعیت فرد حادثهدیده است و باید موضوع را ظرف سه روز اداری به صورت کتبی به سازمان تأمیناجتماعی اعلام کند.
در ماده (۶۶) قانون تأمیناجتماعی آمده است؛ در صورتی که وقوع حادثه بهطور مستقیم ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از رعایت نکردن مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از سوی کارفرمایان یا نمایندگان آنان باشد، سازمان تأمیناجتماعی هزینههای مربوط به معالجه، غرامتها و مستمریها را پرداخت میکند، اما طبق ماده (۵۰) این قانون مطالبات از کارفرما وصول خواهد شد.
طبق ماده (۳۹) قانون تأمیناجتماعی همه کارگران شاغل باید از روز نخست اشتغال بیمه شوند و در صورت بروز حوادث و آسیبدیدگی، حمایتهای اجتماعی و اقتصادی این اقشار از سوی سازمان صورت گیرد.
مشارکت صندوقهای بیمهای در کاهش حوادث شغلی
«علیرضا حیدری»، کارشناس حوزه تأمیناجتماعی در گفتوگو با «آتیهنو» نقش سازمان تأمیناجتماعی را در پیشگیری از حوادث کار بسیار مؤثر دانست و توضیح داد: «مشارکت فعال صندوقهای بیمهای در کاهش حوادث در قالب یک رویکرد جدید جهانی در جریان است. در تأمیناجتماعی باید رویکرد کنترل حوادث کار جایگزین هزینههای پس از حادثه شود تا بخشی از هزینهکرد این سازمان از «پرداخت خسارت حادثه» به «ایمنسازی» منتقل شود. موضوع اصلی در این حوزه، «ایمنی و بهداشت کار» است که بخش قابلتوجهی از منابع تأمیناجتماعی باید در این بخش هزینه شود».
این کارشناس بیمههای اجتماعی، «بازرسیهای میدانی» را ابزار اصلی وزارت کار و سازمان تأمیناجتماعی برای شناسایی نقاط حادثهخیز و پرریسک دانست و افزود: «بازرسیها باید تقویت شوند؛ چراکه تأمیناجتماعی برای شناسایی ریسکهای حوادث کار، ابزار دیگری به جز بازرسی میدانی در اختیار ندارد.»
حیدری با بیان اینکه بیش از یک میلیون و ۳۰۰هزار کارگاه در کشور داریم و بازرسی از آنها به دلیل وسعت و پراکندگی، کار بسیار دشواری است، ادامه داد: «تقویت ابزار بازرسی در این حوزه باید مدنظر باشد. بدیهی است که با کنترل ریسک، هزینههای تأمیناجتماعی در این حوزه کاهش و کیفیت خدمات افزایش مییابد».
در حال حاضر، نقش اکثر سازمانهای تأمیناجتماعی جهان در ارتباط با حوادث شغلی، بیشتر متمرکز بر پرداخت هزینههای درمان و مزایای بلندمدت پس از وقوع حادثه یا بیماری شغلی است. درحالی که بنابر نظر انجمن بینالمللی تأمیناجتماعی (ایسا)، سازمانهای تأمیناجتماعی ابتدا باید نقش فعالتری در پیشگیری از این حوادث عهدهدار شوند. به این منظور، ایسا در بیستویکمین کنگره ایمنی و بهداشت محیط کار در سال ۲۰۱۷ در سنگاپور، نخستین پویش جهانی بهبود ایمنی، سلامت و رفاه در محیط کار را با نام «چشمانداز صفر» راهاندازی کرد. این پویش رویکردی جدید در حوزه ایمنی داشت و با هدف به صفر رساندن حوادث شغلی و بیماریهای ناشی از کار در شرکتها و سازمانها برگزار شد.
نظر شما