به گزارش آتیه آنلاین، ایجاد اشتغال مولد و پایدار، راهی مطمئن برای جلوگیری از خطر بحران ناترازی در صندوق‌های بازنشستگی است؛ این مساله به خصوص برای صندوق‌هایی اهمیت دارد که گستره وسیع‌تری دارند و جمعیت قابل ملاحظه‌ای از مستمری‌بگیران کشور را تحت پوشش قرار داده‌اند.

به این ترتیب، صعود نمودارهای اشتغال، نه فقط برای رونق تولید و رشد اقتصادی که برای حفظ و تعادل صندوق‌های بازنشستگی نیز منافع بسیار دارد.

براساس آمارهای رسمی به نظر می‌رسد روند رشد اشتغال در دولت سیزدهم مثبت بوده است. طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، در فصل بهار ۱۴۰۲ تعداد شاغلان کشور به ۲۴ میلیون و ۳۰۵ هزار نفر رسیده است یعنی در دو سال منتهی به بهار سال جاری، تعداد افزایش اشتغال خالص حدود ۶۳۰ هزار نفر بوده که متوسط سالانه آن ۳۱۵ هزار نفر است. براساس همین داده‌ها، در دوران عملکردِ دولت سیزدهم، متوسط اشتغال خالص سالانه در کشور ۶۷ درصد بیشتر از دولت‌های یازدهم و دوازدهم بوده است.

رشد بیمه شدگان در ۲.۵ سال اخیر

افزایش نرخ اشتغال خالص به معنای رشد جمعیت بیمه‌شدگان صندوق‌های بازنشستگی و قبل از همه سازمان تأمین اجتماعی است؛ در دهه‌های اخیر، بخش خصوصی میزبان بخش اعظم اشتغالزایی در کشور بوده است، به عبارتی بیشترین فرصت‌های شغلی در بخش خصوصی به وجود آمده است و از آنجا که شاغلان بخش خصوصی در صورت اشتغال قانونی و رسمی، بیمه شده سازمان تأمین اجتماعی به حساب می‌آیند، افزایش نرخ اشتغال به معنای افزایش نرخ بیمه‌شدگان این صندوق است و از قضا داده‌های رسمی منتشره از سوی سازمان تأمین اجتماعی نیز نشان می‌دهد که در ۲.۵ سال اخیر، نرخ بیمه‌شدگان رشد قابل قبولی داشته است و از این محل، ورودی‌های این سازمان به شیوه‌ای معنادار افزایش یافته است.

براساس آمارهای موجود در ۲.۵ سال گذشته با اجرای طرح‌های بیمه فراگیر خانواده ایرانی و بیمه‌های اجباری، اختیاری و مشاغل سخت و زیان‌آور، حدود یک میلیون و ۹۲۰ هزار بیمه‌شده جدید به جمع بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی افزوده شده که سال جاری نیز آمار بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفری بیمه‌شده جدید هدف‌گذاری شده است. با ورودِ یک میلیون و ۹۲۰ هزار نفر بیمه شده جدید، ۴۹ هزار میلیارد تومان به منابع سالانه سازمان تأمین اجتماعی افزوده شده است.

اطلاعاتی از توزیع دقیق بیمه‌شدگانِ جدید سازمان تأمین اجتماعی به تفکیک نوع بیمه و وضعیت اشتغال در دست نیست؛ اما اگر طرح‌های بیمه فراگیر سازمان تأمین اجتماعی را کنار بگذاریم، به نظر می‌رسد بخش قابل توجهی از یک میلیون و ۹۲۰ هزار بیمه شده جدید، مربوط به شاغلان جدیدالورود به بازار کار است؛ در ۲.۵ سال اخیر، افزایش متوسط سالانه اشتغال ۳۱۵ هزار نفر بوده است؛ اکثریت قریب به اتفاق این شاغلان جدید، بیمه شده سازمان تأمین اجتماعی هستند و به گفته حسین حبیبی فعال کارگری، «اشتغالزاییِ هرچه بیشتر دولت به نفع سازمان تأمین اجتماعی است چراکه شاغلان جدید عموماً در بخش خصوصی به کار گرفته می‌شوند و بیمه شده تأمین اجتماعی هستند و در نتیجه با ورود به عرصه اشتغال، به افزایش منابع ورودی این سازمان بیمه‌گر کمک می‌کنند».

مزایای رشد شاغلان کشور برای تأمین اجتماعی

طبق آمارهای موجود، ۸۶ درصد منابع سازمان تأمین اجتماعی از محل وصول حق ‌بیمه‌های بیمه‌شدگان تحت پوشش این سازمان تأمین می‌شود بنابراین هرچه تعداد بیمه‌شدگان افزایش یابد، تأمین منابع سازمان پایدارتر و اجرای به تعهدات در قبال جامعه هدف مطمئن‌تر خواهد بود.

حبیبی در این رابطه گفت: «بهترین و پایدارترین راه برای افزایش منابع ورودی تأمین اجتماعی، افزایش تعداد بیمه شدگان تحت شمول این سازمان است؛ یکی از راه‌های افزایش تعداد بیمه شدگان، گسترش چتر تامین اجتماعی با هدف پوشش بیمه ایِ مشاغل غیررسمی یا به عبارتی رسمی سازیِ بخش‌های غیررسمی اقتصاد است؛ اما راه مطمئن دیگر، ایجاد اشتغال جدید در کشور و ورود شاغلان جدید به زیر چتر بیمه تأمین اجتماعی است».

او اضافه کرد: «جامعه ما به سمت سالمندی حرکت می‌کند و براساس شواهد و داده‌ها تعداد مستمری‌بگیران صندوق‌های بازنشستگی در سال‌های پیش رو افزایش خواهد یافت؛ در چنین شرایطی باید با ایجاد فرصت‌های شغلیِ امن و بیمه شده، ورودی‌های جدید برای صندوق‌های بازنشستگی مهیا شود؛ بنابراین دولت‌ها برای صیانت از پایداری صندوق‌های بازنشستگی و مقابله با بحران ناترازی آن‌ها بایستی به فکر افزایش جمعیت بیمه‌شدگان از طریق اشتغال‌زایی و ایجاد فرصت‌های شغلی در جامعه باشند».

«هر فرصت شغلی جدید به معنای ایجاد یک وروردی پایدار برای صندوق در چند دهه آینده است». حبیبی با تاکید بر این جمله اضافه کرد: «جلوگیری از فرارهای بیمه‌ای کارفرمایان و الزام به بیمه کردن کارگران در کارگاه‌ها وظیفه تأمین اجتماعی است اما گسترش اقتصاد رسمی و بیمه شده و اشتغال‌زاییِ شایسته وظیفه دولت هاست، با رشد اشتغالزایی، صندوق‌ها جوان می‌مانند و به سوی پیری نمی‌روند».

با نگاهی به داده‌ها و آمارها متوجه می‌شویم، نرخ ورودی‌های جدید سازمان تأمین اجتماعی صعود قابل توجهی داشته است؛ با گسترش کارگاه‌های تحت پوشش قانون کار و تأمین اجتماعی در کشور، صعود این شاخص ادامه دار خواهد بود و به طور قطع مسیر کاهش ضریب پشتیبانی سازمان، کُند یا متوقف خواهد شد.