به گزراش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، ابراهیم رئیسی صبح امروز در مراسم گرامیداشت هفته بهزیستی که در سالن اجلاس سران برگزار شد، افزود: به خانواده‌هایی که کودکان بی‌سرپرست را تکفل می‌کنند خسته نباشید گفته و از آن‌ها تقدیر می‌کنیم. فرزند و کودک نیازمند عاطفه پدر و مهر مادر است. موسسه جایگاه نگهداری کودک نیست. وظیفه دولت حمایت از موسسات است اما موسسات خیریه جای نگه داشتن کودک نیست بلکه کانون خانواده جای نگهداشتن فرزندانی است که به محبت پدر و مادر نیازمند هستند. صمیمانه باید از خانواده‌هایی که فرزندپذیر هستند تشکر کرد. ما در دولت برای خانواده‌ها، پذیرش کودکان را تسهیل کردیم.

او با بیان این‌که «سازمان بهزیستی اقدامات بسیار خوبی انجام داده و برای توانمندسازی افراد دارای معلولیت جسمی باید بیشتر تلاش کند»، گفت: اشتغال و مسکن این افراد بسیار مهم است و باید اقدامات بیشتری برای تامین اشتغال آنها شود. تولید مسکن برای آنها رشد خوبی داشته اما به مسکن بیشتری برای افراد دارای معلولیت نیازمندیم. آمار و گزارش‌ها خوب است. سازمان‌ها، ادارات و مدارس باید برای افراد مناسب‌سازی و تردد این افراد تسهیل شود.

وی با تاکید بر این‌که «همه دستگاه‌ها باید برای پیشگیری از معلولیت تلاش کنند» ادامه داد: این بدان معنا نیست که برای جلوگیری از معلولیت، سقط جنین را تجویز کنند؛ چراکه قتل نفس است بلکه تصادفاتی که منجر به معلولیت می شود باید کاهش یابد. تجهیزات افراد دارای معلولیت جسمی باید به روزرسانی شود. بهزیستی ما خانواده‌محور و اجتماع محور باشد. بهزیستی به خانواده‌ها مراجعه کند.

رئیسی با اشاره به این‌که «توانمندسازی باید به شکل بهتر در بهزیستی ادامه یابد»، ادامه داد: در عین حضور خانواده‌ها در مراقبت از بچه‌ها، دولت، بهزیستی و خیرین باید از خانواده‌های فرزندپذیر حمایت کنند. ممکن است این خانواده به کمک نیاز داشته باشد و همواره باید به این مساله توجه داشت. این کمک باید در طول سال وجود داشته باشد و محدود به روز خاصی نباشد.

وی همچنین افزود: باید به کادر بهزیستی نیز توجه بیشتری شود چون کار آن‌ها آسان نیست. مشکلات پرستاران بهزیستی باید دنبال و حل شود.

وی با بیان این‌که «شناسنامه و اسناد کودکان تحت سرپرستی باید به گونه‌ای باشد که این بچه‌ها و خانواده‌ها احساس تحقیر نکرده و دچار مشکل نشوند»، افزود: در اسناد رسمی باید کدهایی گذاشته شود که برای سازمان اسناد روشن باشد، اما در اسنادی که در اختیار کودک و جامعه است مشخص نباشد. کدها برای خانواده روشن باشد و در اسناد رسمی تعریف شود.