در هر صورت، این وضعیت و فاصله میان نرخ باروری و سطح جانشینی نشان می‌دهد که با جانشینی جمعیت فاصله چشمگیری داریم و اگر برای پر کردن این فاصله تمهیداتی نیندیشیم، می‌تواند تبعات خطیری در آینده داشته باشد. به‌عبارت دیگر، مسئله جمعیت از مسائل راهبردی‌ای است که باید به آن توجه جدی داشته باشیم چون در آینده، جمعیت کشور جمعیتی سالخورده خواهد بود. با توجه به جمعیت متولدان دهه شصت که در دهه‌های آتی وارد سن سالخوردگی می‌شوند، با تورم جمعیت در بالای نمودار جمعیت و در سنین بالا مواجه خواهیم شد. بنابراین مطابق آمار اعلامی طی پنج دهه اخیر، نرخ سالمندان کشور از ۵ درصد به ۱۰ درصد رسیده و پیش‌بینی می‌شود این نرخ در ۵۰ سال آینده سه برابر شود و در سال ۱۴۵۰ به حدود ۳۰ درصد برسد.
در واقع، جمعیت سالمند ما سرعت رشد بالایی دارد و مقتضی است از هم‌اکنون تمهیدات ویژه‌ای برای این موضوع مهم در نظر گرفته شود. جمعیت سالخورده کشور نیازمند برنامه‌ریزی حمایتی ویژه است، ضمن آنکه حتی‌الامکان بایستی سعی کنیم با توانمندسازی سالمندان، این دوران را به دورانی پویا و پربازده برای آن‌ها و جامعه تبدیل کنیم. در کنار توجه و برنامه‌ریزی برای جمعیت سالمند در آینده، ضروری است به ورودی جمعیت و جوان‌سازی آن هم توجه ویژه‌ای داشته باشیم. چنانچه با همین وضعیت و بدون برنامه‌ریزی ویژه پیش برویم قطعاً جمعیت، نیروی جوان خود را از دست می‌دهد و جامعه به جامعه‌ای سالخورده تبدیل خواهد شد.
کاهش نرخ فرزندآوری، مشکلات فراوانی را برای کشور به‌دنبال خواهد داشت لذا این وضعیت موجب به‌هم‌ریختگی ساختار جمعیتی کشور می‌شود و در صورت نداشتن برنامه‌ریزی صحیح شاهد مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، امنیتی و...، خواهیم بود. ساختار جمعیتی کشور در رشد اقتصادی کشور اثرگذار است و کاهش رشد اقتصادی برای هر کشوری، تبعات سنگینی دارد، ضمن اینکه با افزایش جمعیت سالمند و ورود این قشر به بخش دریافت خدمات حمایتی، در صورت کاهش رشد اقتصادی کشور، این خدمات نیز تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت.
در «قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» رسیدن به میانگین نرخ فرزند دلخواه برای خانواده ایرانی بیش از دو فرزند است. با توجه به این مسئله سعی داریم تا فاصله میان نرخ مطلوب خانواده‌ها در فرزندآوری و نرخ فعلی را کمتر کنیم، چراکه میان عدد تمایل به فرزندآوری در جامعه ایرانی که در پژوهش‌ها بیشتر از نرخ جانشینی است، با آنچه امروز محقق می‌شود که عدد ۱.۶ است، فاصله وجود دارد. این فاصله نیز ناشی از تحولات سبک زندگی، معنایی و ارزشی درباره فرزندآوری است. بخشی از تمرکز این قانون در طرح فرزندآوری برای مشوق‌های اقتصادی و تأمین اقتصادی خانواده‌هایی است که خواهان فرزند بیشتر هستند. سعی کردیم با رفع موانع اقتصادی، خانواده‌ها را یاری کنیم تا بتوانند راحت‌تر تصمیم به فرزندآوری بگیرند و این امر برای آن‌ها تسهیل شود و بتوانند آنچه را در فرزندآوری مطلوب‌شان است، محقق سازند.
نظر شما