تأمین و رفاه اجتماعی زنان؛ به‌ویژه در ارتباط با اقشار پایین‌دست جامعه در راستای ترویج فرزندآوری از موارد بسیار حیاتی به محسوب می‌شود. هزینه‌های بالای ناشی از فرزندآوری و پرورش فرزندان را باید یکی از عوامل مهم مؤثر در کاهش یا افزایش انگیزه‌های این حوزه به شمار آورد. البته علاوه بر مسائل اقتصادی و ضرورت‌های حمایتی لازم در حوزه فرزندآوری، عوامل فرهنگی نیز در رشد یا کاهش داده‌های میزان باروری در جامعه اثر فراوانی دارند. توسعه و تقویت فرهنگی و نیاز به فرهنگسازی در این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است.
به واسطه اینکه بخشی از جامعه امکانات لازم را در اختیار دارند و تمایلی به فرزندآوری ندارند، فکر باروری در جامعه زنان باید تقویت شود. همه عوامل از خوراک، پوشاک، مسکن، نگهداری، آینده‌نگری و تأمین آینده به صورت همزمان در رشد آمارهای فرزندآوری و تحقق سیاست‌های جمعیتی در کشور مؤثر خواهد بود. بر اساس نظر روانشناسان اجتماعی، اطمینان از وجود امکانات و بسترهای فکری لازم برای رشد فرزندآوری و رشد جمعیت بر اساس اطمینان از شکل‌گیری شخصیت اساس و پایه‌ای فرد است. در این صورت است که اطمینان می‌یابیم افراد کمتر به انحرافات اجتماعی و اخلاقی دچار خواهند شد. باید به این موضوع توجه کرد که تمامی امکانات و ظرفیت‌های موجود و مورد نیاز جامعه برای رسیدن به اهداف متعالی حوزه رفاه و تأمین‌اجتماعی شکل گرفته است.
می‌توان اینگونه بیان کرد که از صفر تا صد امکانات و بسترهای موجود در جامعه برای ایجاد و گسترش تأمین‌اجتماعی و امنیت اجتماعی افراد است و این مسأله اساس شکل‌گیری جوامع محسوب می‌شود. در نقطه مقابل نیز ورود فرزندان ناسالم به جامعه، محصول نبود بسترهای مؤثر برای باروری، عدم حمایت‌های اجتماعی و کاهش سطح تأثیرگذاری فرهنگ فرزندآوری است. دولت‌ها باید به طور خاص امکانات و نیازهای مبرم جامعه؛ به‌ویژه مادران را برای رشد فرزندآوری و جوان‌سازی جمعیت به کار گیرند. کمک‌های مالی و اقتصادی، درمانی و توسعه پوشش‌های بیمه‌ای؛ به‌ویژه در دوران بارداری از جمله ضروریات حمایت از نهاد خانواده محسوب می‌شود. علاوه بر این، یکی از دلایل مربوط به کاهش باروری در جامعه به طرز فکر افراد بازمی‌گردد که دغدغه تأمین امروز و فردای فرزند را باید از مؤثرترین این موارد دانست.
به دلیل اهمیت مسأله فرزندآوری و تأمین نیازهای جمعیتی جامعه، تأمین ضرورت‌های دوران بارداری مادران و سال‌های ابتدایی رشد فرزند را باید از موضوعات پراهمیت در راستای جوان‌سازی جامعه به شمار آورد. به دلایل اشاره شده، اقدام عاجل در راستای کنترل و مدیریت شرایط مادران و ترویج فرزندآوری باید در دستور کار دولت‌ها قرار گیرد و در غیر این صورت امکان رشد آمارهای باروری و تحقق جامعه جوان دور از دسترس خواهد بود. جمعیت‌شناسان دارای اندیشه در جهان نیز بر این موارد تأکید دارند و دغدغه‌های مربوط به سیاست‌های جمعیتی را مطرح می‌کنند. تدوین و اجرای سیاست‌های جمعیتی، توسعه زیرساخت‌های فکری، گسترش امکانات حمایت رفاهی برای حمایت از خانواده‌ها و فرهنگسازی در راستای باروری بیشتر در جامعه را باید مهم‌ترین وظیفه دولت‌ها در قبال جامعه و موضوعات مرتبط با جمعیت دانست.