ابراهیم محمد رضازاده، رایزن بازرگانی ایران در لبنان در گفتگو با آتیه آنلاین، به بیان توضیحاتی درباره راهکارهایی که کشورهای دیگر در زمینه رشد تولید به کار می‌گیرند، پرداخت و گفت: یکی از اقداماتی که در کشورهای مختلف به منظور حمایت از صنایع داخلی و رونق تولید صورت می‌گیرد، بحث تعریف دیوارهای تعرفه‌ای و بالابردن تعرفه کالای تمام شده‌ای است که درآن کشور تولید می‌شود. مثلا در لبنان چنانچه برای برخی مواد غذایی مانند رب کالای بسته‌بندی شده وجود داشته باشد برای کالای وارداتی تعرفه‌ای معادل ۷۰ درصد را برای رب‌هایی که زیر ۵۰ کیلو هستد در نظر می‌گیرند اما می‌گویند چنانچه محصول وارداتی مثلا در بشکه‌های ۱۸۰ تا ۲۲۰ کیلوگرمی باشد تعرفه واردات آن صفر خواهد بود.
وی گفت: در واقع قانون گذار با این تعرفه‌گذاری به‌گونه‌ای عمل می‌کند که برای تولیدکننده این سود وجود داشته باشد که بتواند رب وارداتی را در حجم کم بسته‌بندی و وارد بازار کند و بدین ترتیب با کالای وارداتی که در حجم کم تعرفه ۷۰ درصدی دارد امکان رقابت داشته باشد.
رضازاده افزود: در سال‌های گذشته نیز در این کشور زمانی که صنایع جدیدی ایجاد می‌شدند همین رویکرد در زمینه تامین مواد اولیه در نظر گرفته می‌شد یعنی مواد اولیه را با با قیمتی ارزان‌تر و کالای تولید شده را با تعرفه‌ای بالاتر وارد بازار می‌کردند تا بدین ترتیب تولیدکننده سرپا مانده و بتواند کار خود را ادامه دهد. البته برخی کشورها مانند عراق نیز رویکرد دیگری دارند و انجمن‌ها را مسئول حفظ قیمت در بازار می‌کنند. یعنی مثلا انجمن سیمان مسئولیت پیدا می‌کند تا زمانی که قیمت این کالا در بازار از حد خاصی که به مصرف کننده فشار وارد کند، بالاتر نرفته تعرفه کالا را تا حدی افزایش دهد.
رایزن بازرگانی سابق ایران در عراق همچنین اضافه کرد: از دیگر راهکارهایی که این کشور برای حمایت از تولیدکننده در نظر گرفته آن است که برای مدتی واردات کالاهایی که تولید داخلی دارند را ممنوع کرده و مثلا می‌گوید برای مدت یک سال واردات سیمان ممنوع است. بدین ترتیب شرکتی که تازه در این عرصه به تولید پرداخته فرصت پیدا می‌کند روی پای خودش بایستد و هزینه‌های اولیه تولید را تا حدی جبران کند و به سوددهی برسد. بعد از اینکه برای این شرکت‌ها چنین فرصتی ایجاد شد به تدریج تعرفه‌های وارداتی را پائین می‌آورد تا رقابت‌پذیری بالا رود و تولیدکننده طی سال‌های مختلف بتواند با رساندن کیفیت کالا به حد مطلوب از قانون تولید انبوه بهره‌مند شود و در سایه این قانون بتواند قیمت تمام‌شده خود را پائین آورده و با بازارهای جهانی به رقابت بپردازد.
وی ادامه داد: این تعرفه‌گذاری نیز باید به صورت دوره‌ای باشد تا شرایط به سمتی نرود که تولیدکننده در هر شرایطی خیالش راحت باشد که کالاهایش به فروش می‌رسد و مثلا اتفاقی مشابه آنچه در بازار خودروی ما رخ داده اتفاق نیفتد که تولیدکننده بداند در هر شرایطی محصولاتش تا پنج سال بعد به فروش می‌رسد. در واقع پنج سال به شرکت‌ها فرصت می‌دهند تا در این مدت بتوانند خودشان را به بازار رقابتی برسانند. در این میان تولیدکننده هم بطور دائم سعی می‌کند قیمت‌های خود را کاهش دهد تا هم به نفع مصرف‌کننده باشد و هم توان رقابتی خود را بالا برد. بدین ترتیب تولیدکننده دائم خود را به روز می‌کند تا در نهایت با تولید کالای بهینه توان صادرات داشته باشد و پس از اینکه در کشور خودش با رقبای جهانی به رقابت پرداخت در گام بعدی بتواند محصول خود را نیز به بازارهای دنیا صادر کند.
رضازاده اضافه کرد: از دیگر راهکارهایی که در کشورهایی مانند لبنان به‌کار گرفته می شود آن است که برخی مواقع واردات یک کالا را ممنوع اعلام می‌کنند اما صادرکننده‌ای که می‌داند در آن کشور مواد اولیه برای تولید وجود دارد و نیاز هم در بازار هست و مشتری‌ها هم قبلا شناسایی شده‌اند، راهی آن کشور شده و آنجا به تولید می‌پردازد.
وی در پایان گفت: گاه برای درصدی از تولیداتی که به این شکل صورت گرفته نیز مجوز صدور مجدد در نظر می‌گیرند یعنی می‌گویند تولید را در کشور ما انجام دهید و ما برای شما تعرفه‌های صادراتی را پائین می‌آوریم و شما می‌توانید از کشور ما محصول تولیدی را به دیگر نقاط جهان صادر کنید. این پیشنهاد هم در حالی داده می‌شود که لبنان با ۴۵ کشور موافقتنامه تجارت آزاد دارد و می‌تواند کالای تولیدی را به کشورهایی مانند اتحادیه اروپا، کشورهای عربی، آمریکا و غیره صادر کند.
نظر شما