به گزارش آتیه‌آنلاین، در زمان بازنشستگی، اشتها کم می‌شود و سوخت و ساز بدن کاهش می‌یابد پس لازم است تحرک بدن را بیشتر کنید. فعال بودن و تحرک کافی، مؤثرترین شیوه برای مقابله با پیری و ناتوانی است. وقتی عضلاتتان را بکار می‌گیرید در واقع از نرمی مفاصل و مقاومت استخوان‌هایتان مراقبت می‌کنید. تحرک، اشتها را باز می‌کند، هضم غذا را بهتر می‌کند و استرس را کاهش می‌دهد. تحرک احساس خوبی به شما می‌دهد. ورزش برای حفظ سلامت قلب، مغز و سایر اندامهای بدن لازم است و از ابتلا. به بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری و از ابتلا به بیماری آلزایمر و ابتلا به سرطان‌ها نیز پیشگیری می‌کند.

انجام فعالیت جسمی منظم بعد از ۵۰ سالگی برای مردان به اندازه ترک سیگار مفید است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، بررسی پژوهشگران سوئدی که نتایج آن در وب‌سایت نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده است، نشان داده است که مردانی که پس از ۵۰ سالگی ورزش را شروع کرده‌اند، پس از ۱۰ سال به همان اندازه مردانی که همیشه ورزش می‌کرده‌اند، امید به زندگی. (میانگین طول عمر) پیدا کرده‌اند

ورزش و حرکت موجب عقب انداختن دوران پیری می باشد و بازنشستگانی که ورزش می­کنند از سلامتی و نشاط بیشتری برخوردار هستند. بنابراین یکی از مؤثرترین روش­های پیشگیری از اختلالات دوران بازنشستگی، ورزش و تربیت بدنی است. البته منظور از ورزش، تمرینات ورزشی خسته کننده نیست بلکه حرکات ملایمی است که برای بازنشستگان مناسب باشد.  .شنای ملایم و پیاده روی، ورزش­های مناسبی برای این دوران است

کسانی که سابقاً ورزشکار بودند، اغلب دچار یک اشتباه می‌شوند و آن این است که می‌خواهند ورزش را با همان ریتم و آهنگ سابق پی بگیرند. در حالی که ظرفیت­های بدن کاهش یافته و در این شرایط خطر سوانح قلبی یا محرک ها را نباید نادیده بگیرند. برای شروع  مجدد فعالیت های ورزشی، گذراندن یک دورۀ یادگیری جدید، انجام تمرین­های آموزشی و تعیین اهداف تدریجی، ضروری است. گاهی اوقات، بهتر است به سراغ ورزش­هایی برویم که تا به حال آنها را انجام نداده­ایم، تجربه­های جدید می‌توانند لذت بخش باشند.

در واقع، در دوران بازنشستگی، بدن شروع به تغییر می‌کند، چاقی ظاهر می‌شود و خطرات جدی سلامت فرد را تهدید می‌کند. و هیچ عجیب نیست که یک فرد بازنشسته برای شروع ورزش دچار آشفتگی و سردرگمی شود. چندین مورد ضروی وجود دارند که افراد بازنشسته که می‌خواهند ورزش را شروع کنند یا از سر بگیرند، باید آنها را رعایت نمایند، زیرا که در این دوران، بدن دیگر مقاومت سابق را در مقابل آسیب­های شدید ندارد. بنابراین، قبل از شروع فعالیت ورزشی، بهتر است که چند مورد. احتیاطی را رعایت کنید.

توجه داشته باشید که کاملاً بدنتان را گرم کنید. نباید از خودتان توقع بیجا داشته باشید. در طول ورزش به درستی نفس بکشید و حرکات مناسب و درستی انجام دهید.

ورزش­های استقامتی به طور خاص با این سن و سال انطباق دارند. در واقع، در حدود سن بازنشستگی می‌توان فعالیت­هایی انجام داد که نیاز به حفظ همان حالت به مدت طولانی اما با فشار کمتر دارند. بنابراین باید ورزش­های استقامتی را به جای فعالیت های قدرتی در الویت قرار داد. برای مثال، دوی استقامت یا نیمه استقامت بهتر و مناسب تر از دوی سرعت است. به. همین ترتیب، می‌توانید برای مثال بازی های چهار نفرۀ تنیس یا بدمینتون برای خودتان ترتیب دهید.

در این دوران، ورزش­های تیمی در الویت قرار دارند، همچنین ورزش­های انفرادی مانند شنا یا کوهنوردی نیز توصیه. می‌شوند زیرا با انجام این ورزش­ها شما از یک چهارچوب فنی، توصیه و پشتیبانی، بهره مند خواهید شد

یک دورۀ مقدماتی برای روی فرم آمدن ضروری است. ضمناً چند ماه رفت و آمد به یک سالن بدن سازی هم راه حل خوبی است. تمرینات فعال کنندۀ قلب (دوچرخه ثابت، پاروزن و دو ثابت) و عضله سازی را به تناوب انجام دهید. هدف. از این کار، بیدار کردن و روی فرم آوردن تدریجی بدن است

قابلیت و زمان لازم برای برگشتن به وضع طبیعی بعد از ورزش راهنمای خوبی برای تعیین مقدار و شدت ورزش در هر. سنی است. برگشتن به وضع طبیعی بایستی سریع باشد

درصورتی که ورزشکار ده دقیقه بعد از متوقف نمودن ورزش هنوز تنفس و ضربان قلبش به وضع عادی برنگشته باشد ویا تا روز بعد هنوز خستگی ادامه داشته باشد، ورزش انجام شده بسیار شدید و یا طولانی بوده است و در مدت یا نوع آن باید. تجدید نظر شود

خانم ها بایستی ورزش­هائی را انتخاب کنند که تلاش بدنی ملایمی را داشته باشد و از انجام ورزش­های سنگین مانند وزنه. برداری، بوکس و کشتی خودداری نمایند

زمان ورزش کردن نیز باید طوری انتخاب گردد که در فعالیت قسمت­های مختلف بدن عوارض نامطلوب برجای نگذارد، مثلاً ورزش بلافاصله بعد از صرف غذا موجب اختلال در کار معده و سوء‌هاضمه می گردد

ورزش باید در تمام عمر، با توجه به سن، جنس و وضع جسمانی بدن به طور مداوم انجام گیرد مگر در مواردی که علائم واضح یک عیب عضوی در فرد وجود داشته باشد و طبق نظریه کمیسیون طبی کمیته ملی ورزش، ‌ هر گونه فعالیت بدنی و. ورزش به طور دائم و یا موقت غیرمجاز گردد

همان قدر که تمرین بهداشتی و صحیح مفید است افراط در تمرین نیز به طور یقین مضر می‌­باشد که از عوارض نامطلوب. آن خستگی و احساس درد در بدن­، ‌ تغییرات در خلق و خوی و ناراحتی­های قلب و عروق، قابل ذکرند.

در نهایت درخواست می شود که در دوران بازنشستگی ورزش (بهترین داروی افسردگی) را جدی بگیرید.