به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، محمد میرزابیگی در نشست خبری، گفت: تقریبا در ماه‌های پایانی دوره پنجم سازمان هستیم. با شروع این دوره طرح قاصدک که یکی از مشکلات جدی پرستاران بود را توانستیم با رایزنی و پیگیری به گونه‌ای حل کنیم که مشروعیت نرم‌افزار قاصدک از بین برود؛ چون یک روش پرداخت نبود و صرفا یک نرم افزار بود و در حوزه کارانه و اضافه کار پرستاران را متضرر می‌کرد. بنابراین از آن پس کارانه و اضافه کار از هم جدا شد.

وی افزود: قبل از کرونا موضوع معوقات طولانی پرستاران که گاهی بیش از ۱۴ ماه بود از مشکلات جدی پرستاران بود؛ برای رفع این معضل سال ۹۸ با سازمان برنامه و بودجه توافق کردیم و مبلغ ۲۰ هزار میلیارد تومان برای جبران معوقات گرفته شد که دانشگاه‌ها پول را پرداخت کنند. فصل دهم قانون خدمات کشوری نیز در سال ۹۹ اجرا شد و نه تنها در حقوق پرستاران بلکه در حقوق کل کارکنان وزارت بهداشت اثرگذار بود. همچنین اجرای فوق‌العاده ویژه وزارت بهداشت، شامل پرستاران هم شد؛ گرچه طراح و پیگیر آن سازمان نظام پرستای بود.

او تاکید کرد: اخذ مجوزهای استخدامی سال ۹۹ کار دیگری بود که انجام دادیم و بر اساس آن مجوز استخدام ۵۲ هزار و ۲۰۰ نفر برای کل کادر درمان گرفته شد که ۴۵ درصد آن تعداد شامل گروه پرستاری شد. اما از سال ۹۹ تاکنون هیچ مجوز استخدامی اختصاصی برای وزارت بهداشت نداشته‌ایم.

میرزابیگی ادامه داد: البته دو اتفاق در مجلس افتاد که شامل حال پرستاران هم شد و آن قانون به کارگیری و تغییر وضعیت فرزندان ایثارگران بود که شامل تمام شاغلان فارغ از نوع کارشان بود. از طرفی اتفاق جدیدی افتاد که سازمان دخیل است تا مشمولان تغییر و تبدیل وضعیت قانون ساماندهی کارکنان دولت را در نظام سلامت هم بیاوریم و این قانون هم در مسیر تایید شورای نگهبان است.

وی افزود: در مورد ۲۵ هزار نفر جذب نیرو هم که وزارت بهداشت می‌گوید در مسیر استخدام آنها است هنوز عملا اتفاقی نیفتاده و این تعداد هم برای تخت‌ها و بیمارستان‌های تازه تاسیس و توسعه یافته است. البته نکته مهم این است که تنها ۵۰ درصد این تعداد کارکنان بهداشتی _ درمانی‌ هستند که از همین تعداد هم مجددا ۵۰ درصد قرار است پرستار باشند؛ یعنی جذب حدود ۵۰۰۰ نفر پرستار. اینکه دوستان وزارتخانه می‌گویند مجوز استخدام برای ۲۵ هزار پرستار است، درست نیست و نباید این کار به اسم پرستاری تمام شود اما سهم آنها این تعداد باشد. تعدادی که دوستان وزارتخانه می‌خواهند از پرستاران استخدام کنند مانند یک لیوان آب در مقابل یک کویر تشنه است. ما در استخدام سایر گروه‌ها بخیل نیستیم اما می‌گوییم کاری نکنید که به نام پرستاران باشد ولی به کام دیگران تمام شود.

او به معضل کمبود نیروی پرستاری پرداخت و گفت: اگر ما دغدغه تعداد پرستار را داریم به خاطر این است که مردم از این کمبود آسیب می‌بینند. باید به ازای هر تخت بیمارستانی در ۲۴ ساعت شبانه روز با احتساب شیفت‌ها ۲.۵ نفر پرستار داشته باشیم که چنین نیست. حتی در بیمارستان‌هایی در شمال شهر تهران گاهی ۰.۵ نفر پرستار به ازای هر تخت داریم. به خاطر نبود نیرو گاهی مرگ و میرهایی داریم که اگر نیرو داشتیم اتفاق نمی‌افتاد و مردم باید از حقوق خود دفاع کنند.

میرزابیگی، ادامه داد: کار بعدی عملیاتی کردن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری بود که با ورود مقام معظم رهبری و پیگیری‌های صورت گرفته، انجام شد. آیین نامه‌ها و تعریف K پرستاری، ارزش نسبی خدمات، تعریف بسته‌های خدمتی پرستاری انجام شد. K پرستاری برابر با سایر گروه‌های پروانه‌دار است که امسال ۱۴۹۵۰ تومان بود. ارزش نسبی مبتنی بر این K در بخش‌های بالینی و بستری طبق قانون، بسته خدمتی است. ارزش نسبی در بخش‌های ستاره‌دار مانند بخش‌های دیالیز، آنژیوگرافی، شیمی درمانی و... به صورت تخت_بیمار است و در بخش‌های سرپایی به صورت موردی و به ازای هر خدمت است. این امر در آیین نامه‌ها آمد و دستورالعمل‌ها به بیمارستان‌ها صادر شد که شامل دستورالعمل رسیدگی به اسناد، دستورالعمل ثبت خدمات پرستاری در HIS بیمارستانی و دستورالعمل بازتوزیع بود.

او تاکید کرد: این دستورالعمل‌ها با همکاری بیمه‌ها تدوین و از تیرماه ابلاغ شد، اما نقد جامعه پرستاری این است که چرا ثبت خدمات پرستاری در HIS‌ های بیمارستانی که کاری ساده است، تاکنون در هیچکدام از بیمارستان‌های دانشگاهی عملی نشده است؛ اگر کمیته نظارتی تشکیل می‌شد یا این کار برون سپاری شده بود، حتما کار تمام شده بود. چندین بار به وزارت بهداشت این گلایه را اعلام کردیم و حتی گفتیم برای تقویت HIS ها کمکشان می‌کنیم اما اتفاقی نیفتاد. آیا همان عزم ۱۵ ساله که برای نهایی نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری وجود داشت، اکنون این مشکل را سبب شده است؟ اکنون چرا دستورالعمل‌های ابلاغی اجرا نمی‌شود؟ این چه عزمی است که قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری حتی با دیده شدن اعتبارات بازهم درست اجرا نمی‌شود؟

وی افزود: برای روز پرستاری یک کارهایی کردند اما در مورد تامین اجتماعی هیچ اتفاقی نیفتاد. آن پرداخت‌ها اجرای قانون تعرفه‌گذاری نبود، مبداء اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری اول دی ماه سال ۱۴۰۰ است. چرا نباید کمیته نظارتی اجرای قانون تشکیل شود؟ بارها مکاتبه کردیم اما پاسخ ما سکوت است.

رییس سازمان نظام پرستاری در ادامه تاکید کرد: پرداخت‌هایی که برای روز پرستار به شکل علی‌الحساب داشتند به شکلی بود که همه ناراضی بودند؛ آمدند کارانه قبلی که ما اصلا قبول نداریم را ضرب در ضریب ۲.۲ و مجدد ضرب در اشغال تخت کردند. این محاسبه خارج از توافق ما بود. قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری یعنی ثبت خدمات در HISهای بیمارستانی با مهر نظام پرستاری و درج در صورت حساب بیمار، بیمارستان و بیمه که بعدا پرداخت صورت گیرد. اگرچه این دستورالعمل هم ایراداتی دارد، اما باید اجرایی شود.

او ادامه داد: در مقابل عزم ۱۵ ساله عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری باید بگوییم که اراده‌ای وجود دارد که اگر این مشکل ۱۰۰ سال هم طول بکشد، پیگیری خواهیم کرد. بدانند جوانانی که به این حرفه آمده‌اند کوتاه نمی‌آیند.

وی افزود: در مورد نیروهای طرحی و تمدید طرح، مسئولان دولت قبل به آنها قول استخدام دادند و مقام معظم رهبری هم که در روز پرستار سال قبل فرمودند پرستار کارگر فصلی نیست و باید برایشان امنیت شغلی ایجاد شود. موضوع کاملا شفاف است. حدود ۱۷ هزار نیروی سلامت در ایام سیاه کرونا آغوش امن بیماران کرونایی شدند و داوطلبانه فعالیت کردند به شکلی که مسئولان شگفت‌زده شدند؛ الان چرا به وعده‌ها عمل نمی‌کنند؟ آقای رئیس جمهور در آخرین جلسه ستاد ملی کرونا گفتند بین سازمان امور اداری و استخدامی، وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری کارگروهی تشکیل شود که تکلیف این افراد مشخص شود، چرا دو نهاد دیگر این کارگروه را تشکیل نمی‌دهند؟

میرزابیگی بیان کرد: موضوع فوق‌العاده خاص پرستاران همین روزها در مجلس مطرح می‌شود. وزارت بهداشت سال قبل از محل استخدام قانون ایثارگران منابع خوبی به دست آورد که به دنبال تغییر محل حقوق‌دهی این دسته از نیروها بود. وزارت بهداشت همچنین اجازه افزایش سقف اختیارات در درآمدهای اختصاصی را از ستاد ملی کرونا گرفت و ۳۲ هزار میلیارد رقم امسال از این بخش بود. به نظر می‌رسد اگر ما دنبال مولدسازی اصلی می‌گردیم مهم‌ترین درآمد، درآمد سرمایه انسانی است که باید پرانگیزه و شاداب باشد. از طرفی قانون ساماندهی کارکنان دولت هم منابع جدیدی برای وزارت بهداشت آزاد خواهد کرد؛ لذا به نظر می‌رسد منابعی که از این چند بخشِ ذکر شده به دست می‌آید می‌تواند در سطوح مورد نیاز هزینه شود و از یک‌سونگری جلوگیری کرد. وزارت بهداشت باید وزارت کل نیروهای بهداشت و درمان و آموزش پزشکی باشد. وزارت بهداشت می‌تواند فوق‌العاده خاص پرستاران را هم از این درآمدها اجرایی کند.

وی افزود: وقتی موضوع سالمندی جامعه و بیماری‌های مزمن را مطرح می‌کنیم یک وجه اشتراک وجود دارد که آنهم امر مراقبت است و باید با به کارگیری پرستاران به این امر ورود کرد. مراقبت جامعه‌نگر و خانواده محور الان در دنیا هم با استقبال مواجه شده است و در کشور ما هم باید یکی از برنامه‌های اصلی باشد. می‌توان با مراکز مراقبت در منزل و نقاهتگاهی خصوصی و با بیمه‌های تکمیلی کار را پیگری کرد. الان در حوزه پرستاری مراکز مراقبت در منزل زیادی داریم که تعرفه آنها هم مشخص است (هرچند کم) و بیمه‌ها هم رغبت دارند که به جای بستری بیمار مزمن در بیمارستان بتوان در خانه از او نگهداری کرد تا هزینه‌ها و بار بیماری کاهش یابد.

او تاکید کرد: البته رابطه با بیمه در این بخش باید سازماندهی شود که به مردم فشار وارد نشود. این کار برای خود بیمه هم مقرون به صرفه است. با گسترش خدمات مراقبت در منزل هزینه هتلینگ حذف می‌شود و دیگر خبری از کمبود نیرو، خدمات القایی، عفونت بیمارستانی و ... در خانه نیست و این به نفع بیمار است.