به گزارش آتیه آنلاین، حوزه استارتاپی کشور، سرمایه‌گریز شده است. دلایل مختلفی برای این رویه از سوی کارشناسان مطرح می‌شود. برخی بر این باورند که دیگر شتابدهنده‌ای حاضر به صرف سرمایه در این حوزه نیست بنابراین ورود مجموعه‌های سرمایه‌گذاری بزرگ نظیر شستا می‌تواند گشایشی برای استارتاپ‌ها ایجاد کند. هادی فرنود فعال حوزه استارتاپ اگرچه با این نظر مخالف است اما بنیاد برکت را تنها مجموعه وارد شده به حوزه شتابدهنده‌ها معرفی می‌کند که سرمایه خود را در اختیار یک شرکت خصوصی واسط برای توسعه استارتاپ قرار داده است. او احتمال می‌دهد شاید بتوان از این مدل برای دیگر شرکت‌های سرمایه‌گذار هم استفاده کرد.

این روزها زیاد می‌شنویم که حوزه کسب و کارهای نوین یا همان استارتاپ‌ها با خروج سرمایه و نیروی انسانی مواجه شده‌اند. در شرایطی که فعالان این حوزه از عدم تمایل شتابدهنده‌ها برای سرمایه‌گذاری در این حوزه خبر می‌دهند، برخی بر این باورند که این نقصان را می‌توان با ورود شرکت‌های سرمایه‌گذار بزرگ نظیر شستا و ... برطرف کرد. آیا واقعا ورود به فضای شتابدهنده‌های استارتاپی می‌تواند برای چنین مجموعه‌هایی سودساز باشد و قفل سرمایه‌گریزی استارتاپ‌های ایران را هم بشکند؟

کاهش میل شتابدهنده‌ها

۱۰ سال قبل تب تشکیل استارتاپ‌ها در ایران بالاگرفت اما از آن زمان تاکنون، برآوردها نشان می‌دهد میل تشکیل شرکت‌های شتابدهنده به دلایل مختلف در ایران کاهش یافته است. هادی فرنود، فعال حوزه استارتاپ در گفت‌وگو با آتیه‌نو، شتابدهنده‌ها را از لحاظ قانونی یک شرکت سرمایه‌گذاری معرفی می‌کند که روی استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.

او که با ورود بخش دولتی به فضای شتابدهنده‌ها مخالف است، بر خلاف افرادی که ورود دولت به این حوزه را مثبت ارزیابی می‌کنند، این مسئله را کمکی به فضای استارتاپی کشور نمی‌داند.

فرنود بیان می‌کند: «بهترین کار دولت این است که پولش را به شرکت‌های سرمایه گذار خصوصی بدهد که آنها این کار را انجام دهند. در واقع باید پول از طرف دولت به این شرکت‌ها پرداخت شود و شرکت‌های واسط درصد مدیریت از این سرمایه دریافت کنند.

مدل سرمایه‌گذاری برکت ونچرز

به گفته این فعال استارتاپی بنیاد برکت خیلی خوب از سرمایه خود در بخش شتابدهنده استفاده کرده است. «برکت ونچرز» خودش سرمایه گذاری نمی‌کند بلکه از طریق شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی این کار را انجام می‌دهد.

او اضافه می‌کند: «مجموعه‌های دیگری مثل شستا هم بهتر است این کار را کنند و خودشان مستقیم وارد فضای شتابدهنده‌های استارتاپی نشوند. زیرا هم این کار را بلد نیستند و هم فساد زیادی داخل آن وجود دارد.

فرنود درباره حوزه‌های مناسب برای سرمایه‌گذاری می‌گوید: «با توجه به وضعیتی که داریم، در هر حوزه‌ای ورود کنند، گوشه‌ای از کار را گرفته‌اند اما اکنون مشکل اصلی این است که کسی نیست تا استارتاپ‌ها را راه بیاندازد، زیرا امیدی به آینده وجود ندارد، سرمایه‌ها در حال تبدیل به طلا و دلار است.

مهاجرت بزرگترین پاشنه آشیل کشور

این فعال استارتاپی، مهاجرت را بزرگترین پاشنه آشیل کشور معرفی می‌کند و خروج سرمایه‌های انسانی که حاصل صرف میلیاردها تومان هزینه هستند، ضرری جبران ناپذیر توصیف می‌کند.

او می‌گوید: «سرمایه انسانی غیر قابل بازگشت است. شاید پول قابل تامین باشد اما آدم را نمی‌توان آورد. سرمایه انسانی عنصر خیلی مهمی است.

این فعال استارتاپی یادآور می‌شود: «به دلیل بی نظمی در قانون‌گذاری، تغییرات مداوم قیمت دلار و نبود درک درست از فضای استارتاپی هر روز مشکلات جدیدی برای این حوزه ایجاد شده و میل به مهاجرت افزایش یافته است.

او می‌گوید: «اختلالات اینترنت شرایط استارتاپ‌ها را ناپایدار کرده و سبب شده است که نیروهای این حوزه از دست بروند.