به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از ایسنا، مطابق ماده ۱۶ قانون مبارزه با مواد مخدر، معتادان به مواد مخدر و روان‌گردان مذکور در دو ماده (۴) و (۸) فاقد گواهی موضوع ماده (۱۵) و متجاهر به اعتیاد، با دستور مقام قضایی برای مدت یک تا سه ماه در مراکز دولتی و مجاز درمان و کاهش آسیب نگهداری می‌شوند. تمدید مهلت برای یک دوره سه‌ماهه دیگر با درخواست مراکز مذکور بلامانع است. همچنین براساس تبصره ۲ این ماده قانون مقام قضایی می‌تواند برای یک بار با اخذ تأمین مناسب و تعهد به ارائه گواهی موضوع ماده (۱۵) این قانون، نسبت به تعلیق تعقیب به مدت شش ماهه اقدام و معتاد را به یکی از مراکز موضوع ماده مزبور معرفی کند. از سوی دیگر طبق ماده ۴۲ همین قانون به قوه قضاییه اجازه داده شده که بخشی از محکومان مواد مخدر یا روان‌گردان‌های صنعتی غیرداروئی را به جای زندان در اردوگاه‌های خاص (با شرایط سخت و عادی) نگهداری کند. دولت موظف است اعتبارات و تسهیلات و مقررات لازم را برای تهیه و اداره این اردوگاه‌ها ظرف مدت یک سال تأمین کند.

درخصوص همین مواد قانونی چندی پیش بود که احمد وحیدی- وزیر کشور در پایان جلسه شورای اجتماعی کشور به موضوع تشکیل اردوگاه‌های خاص زندانیان معتاد اشاره کرد و گفت که «در جلسه امروز درباره ماده ۴۲ در خصوص زندانیانی که در زندان حضور دارند نیز گفت‌وگو شد که اردوگاه‌های خاصی برای نگهداری آنها تشکیل شود که این کار بر عهده قوه قضائیه است؛ اما باید کمک‌هایی در راستای تحقق این امر انجام شود.»

در عین حال، فرهاد اقطار- معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور در این باره با اشاره به تبصره ۳ ماده ۱۶ و همچنین ماده ۴۲ قانون مبارزه با مواد مخدر می‌گوید: مطابق قانون معتادان متجاهری که ۲ بار به مراکز ماده ۱۶ فرستاد شده‌اند و ۲ باره دستگیر می‌شوند، باید به اردوگاه کار سخت منتقل شوند و نباید دوباره وارد سیستم غربالگری مراکز ماده ۱۶ شوند، این درحالیست که باوجود این قانون، معتادانی هستند که برای یازدهمین بار دستگیر شده و وارد مراکز مذکور شده‌اند.

وی با اشاره به ماده ۴۲ قانون مبارزه با مواد مخدر مبنی بر به اینکه به قوه قضائیه اجازه داده شده بخشی از محکومان مواد مخدر یا روانگردان‌های صنعتی غیردارویی را به جای زندان در اردوگاه‌های خاص (با شرایط سخت و عادی) ‌نگهداری کنند می‌افزاید: یکی از بحث‌هایی که وجود دارد این است که اگر در این اردوگاه‌ها هیچ برنامه‌ای برای معتادان نداشته باشیم فایده‌ای ندارد. طبق قانون این معتادان باید به اردوگاه‌های کار سخت فرستاده شوند و همزمان با کار، فرآیند درمان در اردوگاه برایشان ادامه پیدا کند این درحالیست که متاسفانه این اردوگاه‌ها شکل نگرفته و این روند موجب ورود معتادان برای چندمین بار به مراکز ماده ۱۶ شده است.

معاون پیشگیری و درمان اعتیاد مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر اینکه باید اردوگاه‌های کار اجباری راه‌اندازی شود اما تاکنون این کار انجام نشده است، در پاسخ به این سوال که چه تعداد از معتادان متجاهر مستقر در مراکز ماده ۱۶ مشمول اردوگاه‌های کار اجباری هستند؟ گفت ۱۰ سال از فعالیت مراکز ماده ۱۶ می‌گذرد و تقریبا تمامی معتادان متجاهر در مراکز ماده ۱۶ حداقل ۲ بار پذیرش شده‌اند. شاید در حال حاضر درصد بسیار کمی از معتادان مستقر در مراکز ماده ۱۶ برای اولین بار در مراکز پذیرش شده‌ باشند، اما همه این افراد سوابق ورود بیشتر از ۲ بار به مراکز ماده ۱۶ دارند، حتی سازمان بهزیستی این موضوعات را در جلسات با مدارک مطرح کرده است.