به گزارش «آتیه آنلاین»، صنعت کشتی سازی ایران با بیش از ۵۰ سال سابقه فعالیت، در طول این سال‌ها تلاش‌های فراوانی در راستای گسترش صنعت کشتی‌سازی و بروز کردن دانش فنی و علمی آن داشته است و اکنون با ساخت کشتی‌های اقیانوس‌پیما و  نفتکش ها و تعمیر انواع شناورهای غول آسا در داخل و خارج با قابلیت حمل بالای بار، توسعه بسیار مناسبی را تجربه کرده است.

ساخت کشتی از جمله صنایع بزرگ و مادر در هر کشور بویژه در استان‌های ساحلی و متصل به آب‌های بین المللی است و از رهاورد این صنعت می‌توان ضمن دست رد به وابستگی به عنوان یکی از صنایع ارز آور و تولید ثروت به دنیا نگاه کرد که این صنعت در کشورمان بویژه در کشتی‌سازی بومی شده است.

از سوی دیگر صنعت کشتی‌سازی جزء صنایع اشتغال‌زا محسوب می‌شود. به دلیل آن که می‌توان در کنار آن صنایع جانبی مثل فولاد، ساخت موتور و پمپ را نیز توسعه داد. از سویی در صنعت کشتی‌سازی به ازاء یک نفر اشتغال چهار نفر در صنایع جنبی نیز مشغول به کار خواهند شد.

گوهری که ایران در دست دارد

بر این اساس، رونق این صنعت برای ایران به دلیل پیشرفت و ورود تکنولوژی‌های نوین در صنایع دریایی و همچنین باتوجه به وجود دریای شمال و جنوب کشور، بسیار مهم است و ضمن خودکفایی و خوداتکایی در بخش صادرات و ارزآوری، مقرون به صرفه است. در سال‌های گذشته پویش خودکفایی در این صنعت با ساخت و به آب اندازی چندین فروند کشتی بنام استان‌های مختلف در کشتی سازی هرمزگان شکل گرفت، که باید این راه همچنان ادامه یابد.

از سویی ایران با بیش از پنج هزار و ۸۰۰ کیلومتر مرز آبی در شمال و جنوب یکی از کشورهای دریایی جهان محسوب می‌شود. سرمایه‌های بالفعل در شمال و جنوب ایران خوابیده است و ایران تنها باید آن را برداشت کند. سالانه حدود ۵۰ هزار کشتی بزرگ اقیانوس پیما در خلیج فارس و دریای عمان تردد می‌کند و جمهوری اسلامی ایران در شمال این آب‌های بین‌المللی، یکی از مناطق مستعد برای توسعه صنعت دریایی است.

صنعت کشتی‌سازی ایران در مسیر تکامل

کشتی‌سازی ایران با داشتن ۵ هزارو ۲۵۰ نفر شاغل در این صنعت باعث رونق و به گردش در آمدن صنایع پایین دستی شامل الکترود سازی، کابل‌سازی، رنگ‌سازی، روغن‌سازی، تولید فولاد، آلومینیوم، الکتریکال، صنعت چرم، لوله، مس و ده‌ها صنایع دیگر شده است.

به بیان دیگر صنعت کشتی‌سازی از اشتغال‌زایی بالایی نیز برخوردار است و توسعه آن می‌تواند باعث کاهش نرخ بیکاری و ایجاد رشد اقتصادی شود. به عنوان مثال به ازای هر ۳۰ هزار دلار قرارداد کشتی سازی، یک شغل به طور مستقیم در کارخانه کشتی سازی و به ازای هر شغل ایجاد شده در کارخانه،   ۶ تا ۷ شغل غیر مستقیم در خارج از کارخانه ایجاد می شود.

هر کشتی اقیانوس پیما تجاری با وزن باربری تقریبی ۴۰ هزار تن،   قیمتی معادل ۵۰ میلیون دلار دارد. بنابراین در صورتی که سالیانه در کل کشور فقط ۱۰ کشتی ساخته شود،   ۱۶ هزار و ۶۶۷ شغل مستقیم و ۸۳ هزار و ۳۳۳ شغل غیر مستقیم ایجاد خواهد شد.

طبق آخرین بررسی های انجام شده درحدود ۱۱۵ کارگاه و کارخانه کشتی سازی و تعمیرات در کشور به ثبت رسیده است، که بیش از ۶۰ درصد این شرکت ها در حال حاضر فعال هستند. همچنین شرکت‌هایی که در ساخت شناورهای سبک فلزی و فایبرگلاس فعالیت دارند به طور متوسط برای ۷۰ نفر به صورت مستقیم ایجاد اشتغال کرده اند و در صورت فعالیت با تمام ظرفیت، توانایی اشتغال زایی مستقیم برای ۳۰۰ نفر را خواهند داشت.

علاوه بر این با توجه به زنجیره تامین گسترده صنایع دریایی، تا ۷ برابر نیز به صورت غیر مستقیم اشتغال‌زایی صورت خواهد گرفت. حدود ۳۰ درصد از شرکت های فعال در ساخت و تعمیرات شناور های سنگین و نیمه سنگین فعالیت دارند که ظرفیت اشتغال زایی مستقیم هرکدام از این شرکت ها تا ۲ تا ۳ هزار نفر نیز وجود دارد. به طور کلی برآورد می شود شرکت های فعال درحال حاضر ظرفیت اشتغال‌زایی مستقیم برای حداقل ۵۱ هزار نفر از بومیان نوار ساحلی کشور را دارند. همچنین ظرفیت اشتغال غیرمستقیم این صنعت حداقل ۳۵۰ هزار نفر در خارج از کارگاه های ساخت و تعمیر شناور خواهد بود.

نقش شرکت شستا در توسعه صنعت کشتی‌سازی

هولدینگ‌ شستا با توجه به در اختیار داشتن کشتیرانی جمهوری اسلامی سهم عمده‌ای در صنعت کشتی‌سازی کشور را بر عهده دارد، با توجه به اینکه شرکت کشتیرانی در حال حاضر به عنوان بزرگ‌ترین هلدینگ حمل و نقل دریایی کشور، تمامی عملیات‌های تخصصی مانند حمل و نقل کالا، مدیریت شناورها، عملیات بازرگانی و...را به صورت مستقل انجام می دهد.

با توجه به چنین ظرفیتی، در اردیبهشت سالجاری شرکت کشتی‌سازی اروندان به هولدینگ شستا واگذار شد، این شرکت در حوزه ساخت شناورهایی با ظرفیت بیش از دو هزار و ۵۰۰ تن  شامل قایق‌های حمل خدمه، کشتی‌های مسافربری و شناورهای چند منظوره حمل کارگو فعالیت می‌کند و تخصص دارد. بر این اساس اروندان می‌تواند بخشی از نیاز کشتیرانی جمهوری اسلامی به ناوگان حمل بار را تامین کند و در تعمیر و اورهال کشتی‌ها و شناوری‌های قدیمی نقش بسزایی را بر عهده بگیرد.