به گزارش آتیه‌آنلاین و به نقل از روزنامه شرق، طبق مشاهداتی که درباره کار کودکان داشتیم، بچه هایی که در فضاهای بسته تر از سطح خیابان کار می کنند، مثلا موتورسازی، کارگاه خیاطی و کارگاه های دیگر، درگیر آسیب های بسیار زیادی می شوند. بچه ها در این محیط ها در ساعت های متوالی کار می کنند و حقوق کمی هم دریافت می کنند. در واقع بین میزان کار، سختی کار و حقوق هیچ تناسبی نیست. طبق بررسی هایی که داشتیم کاملا از این کودکان بیگاری کشیده می شود. حتی حقوق ماهانه مستمری هم نمی گیرند. در کنار آن رفتارهایی که با این کودکان می شود، در اغلب موارد همراه با خشونت و تحقیر است. یکی از آسیب های دیگر مسئله اعتیاد در این کارگاه ها است.

گاهی کارفرما یا کارگران در همان محیط مواد مخدر مصرف می کنند و موردی داشتیم که کودک می گفت جلوی من صاحب کارم شیشه مصرف می کند، دیگری می گفت جلوی من مشروب الکلی مصرف می کند که همین منجر به بی تعادلی آنها و مورد خشونت قرار دادن کودکان می شود. برای همین خشونت کلامی و فیزیکی زیاد دیده می شود؛ بنابراین اغلب این کودکان بعد از مدتی کار در این محیط ها رفتارهای خشونت آمیزی را نسبت به کودکان دیگر ابراز می کنند یا برعکس کاملا منزوی می شوند و در خودشان می روند.

یک فضای روحی فاقد انگیزه برای فعالیت در آنها ایجاد می شود. مددکارهای ما تلاش بسیاری کردند تا این بچه ها را جذب فضای آموزشی و درسی کنند تا یک امکان آموزشی و تفریحی داشته باشند؛ اما همان زمان حضور در کلاس آن قدر به هم ریختگی روحی داشتند که باید ساعت ها صرف می شد تا یک مقدار حال و هوای این بچه ها تغییر کند؛ کودکانی که آثار خشونت کلامی و بدنی کاملا در آنها دیده می شود. مثلا بارها به این کودکان در محیط کار گفته شده بود درس به چه درد تو می خورد؟ اصلا کارهایی که از این بچه ها می خواستند، در قد و اندازه آنها نبود؛ چون خیلی بیشتر از توانشان است. موضوع دیگر این است که طرف حساب این بچه ها و تعامل این بچه ها با آن افراد مثل صاحب کار و کارفرما منجر به کاهش جنب و جوش کودکانه آنها می شود و قرار گرفتن کودک در این محیط اجباری کاملا او را از کودکی خود دور می کند.

همه اینها کاملا بر روحیات کودک اثر می گذارد و در واقع نوعی بی اعتمادی و خشونت درونی برای او ایجاد می کند. بعضا برخی از این بچه ها به مشاغل مجرمانه تمایل پیدا می کنند که همین باعث حضور در آن فضای منفی می شود. این بچه ها یا درس نخوانده اند یا معمولا ترک تحصیل می کنند و از فضای مدرسه جدا می شوند. این بچه ها حتی جمعه هم سر کار می روند، بدون هیچ تفریح و استراحتی که کمترین اثر آن افسردگی و بی انگیزگی خواهد بود. در کنارش رفتارهای خشونت آمیز بسیاری در آنها دیده خواهد شد و در کل باعث انواع آسیب خواهد شد