به گزارش آتیهآنلاین، مسوول برنامه پیشگیری از خودکشی در وزارت بهداشت سال ۱۳۹۸اعلام کرد که در سال ۱۳۹۷، حدود ۱۰۰ هزار مورد اقدام به خودکشی در کشور ثبت شده است. طبق اعلام این کارشناس، اقدام به خودکشی در فاصله سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ افزایش داشته چنانکه در این بازه زمانی از سال ۹۴ در ۱۰۰ هزار نفر به ۱۲۵ در ۱۰۰ هزار نفر رسیده است.
نیمه زمستان سال ۱۳۹۹، یک منبع آگاه در سازمان پزشکی قانونی کشور خبر داد که آمار قربانیان خودکشی در ۸ ماه ابتدای سال – ابتدای فروردین تا پایان آبان - نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ۴.۲ درصد افزایش داشته در حالی که به استناد آمار این نهاد قضایی، سال ۱۳۹۸، تعداد کل قربانیان خودکشی در کشور، ۵ هزار و ۱۴۳ نفر بوده است. شهریور ۱۴۰۰، جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران اعلام کرد که طی ۱۰ سال گذشته - ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ - میانگین فوت بر اثر خودکشی در کشور، از ۶ در ۱۰۰ هزار نفر به ۷.۲ در ۱۰۰ هزار نفر افزایش داشته است.
بااستناد به این آمارهای رسمی، اگر فرض کنیم که تا امروز، این اعداد ثابت مانده و هیچ کدام از مولفههای موثر بر تشدید اختلالات روان - بیکاری، کاهش درآمد خانوادهها، کاهش قدرت اقتصادی افراد، کاهش سرمایه اجتماعی و مختل شدن اعتماد عمومی به دولتها، تنشهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی - تشدید نشده و آمار شیوع اختلالات روانی در کشور، همان عدد کهنه ۲۳.۴ درصد در جمعیت ۱۵ تا ۶۴ ساله کشور باشد، در سالی که پشت سر گذاشتیم، در هر روز از سال، ۲۸۸ زن و مرد، اقدام به خودکشی کردهاند (در مجموع ۱۰۵ هزار و ۱۲۰ نفر) و هر ۱۶ روز، یک نفر و در مجموع ۶ هزار و ۴۸ نفر از اقدامکنندگان، جان خود را از دست دادهاند.
تایید رابطه بین خودکشی و پایگاه اقتصادی و اجتماعی
علی موسی نژاد دکترای جامعه شناسی در گفتوگو با آتیهآنلاین گفت: نتایج تحقیقی که با عنوان «بررسی روند ۱۰ ساله خودکشی در استان ایلام ( ۱۳۹۰) » نشان داد که بیش از ۹۱ درصد اقدام کنندگان به خودکشی، بیکار، کارگر، مغازه دار، جوشکار، راننده تاکسی، سرباز، دانش آموز، دانشجو و کارمندان دون پایه بودهاند.
این جامعه شناس ادامه داد: این نتیجه در تحقیق دیگری که بعد از ۱۳۹۰ در شھرھای ایلام، ایوان، دره شھر و دھلران با نمونه یک هزار و ۱۸۰ نفری انجام شد، تکرار و تأیید شد. نتایج نشان داد که رابطه بین پایگاه اقتصادی - اجتماعی پایین با رفتارھای متمایل به خودکشی در سطح ۹۵ درصد معنیدار است، حتی نقشه خودکشی در ایلام نشان داد که بیشتر رفتارھای مایل به خودکشی (اعم از اقدام به خودکشی و خودکشی منجر به مرگ) در نواحی حاشیهای و محروم شھر ایلام رخ داده است.
وی پیشتر با تاکید بر رابطه مفروض اثبات شده بین فقر و خودکشی در استان ایلام، افزود: باید پرسید که طبقه پایین در استان ایلام دارای چه ویژگی ھایی است که اعضایش را در مقابل رفتارھای خودکشانه آسیبپذیر می کند. در پاسخ، به چند مورد پرداخته می شود. قبل از ھر چیز، اشاره به این نکته ضروری است که فقر در ھر منطقه با مؤلفه ھای جمعیتی، جغرافیایی و فرھنگ بومی در میآمیزد و این مؤلفه ھا در ترکیب با یکدیگر، منظومهای را میسازند که پیامدھای متفاوتی از قبیل مھاجرت، قتل، خودکشی و ... را در مناطق مختلف ایران پدید میآورند.
موسی نژاد گفت: به لحاظ طبقاتی جامعه ایران تعادل خوبی ندارد و به دو قطب بالا و پایین تبدیل شده و طبقه متوسط که لنگر و مایه ثبات جامعه است، سھم ناچیزی از امکانات، خدمات و تسھیلات و به طورکلی منابع (ثروت و قدرت) موجود در جامعه دارد و این شکاف در مناطقی مانند ایلام، بسیار شدیدتر است.
افزایش شکاف طبقاتی ناشی از تورم
علی حیات نیا، دکترای اقتصاد و عضو شورای مرکزی انجمن اقتصاددانان ایران گفت: صاحبنظران در حوزه ھای علوم اقتصادی و علوم اجتماعی ھمواره بر رابطه متقابل فقر و خودکشی و ھمچنین آسیبھای اجتماعی تأکید دارند. به طور معمول بیشتر بحرانھای اقتصادی به علت شرایط مقطعی ایجاد می شوند اما فقر یک فرآیند طولانی و پروسه ای زمان بر است؛ مھم ترین آسیب فقر، کاھش قدرت انتخاب فرد است. ثروت، قدرت انتخاب افراد را افزایش می دھد و در حقیقت ھرچه قدرت انتخاب ھای فرد محدود شود، فقر بیشتر غلبه میکند.
وی در گفتوگو با آتیهآنلاین، ادامه داد: علمای اقتصاد، فقر مطلق را عبارت از عدم امکان دستیابی فرد فقیر به امکانات متعارف زندگی حداقلی یعنی غذای مناسب، مسکن، پوشاک می دانند و فردی که فقیر مطلق است، نه تنھا نسبت به یک فرد متمکن در وضع رفاھی نامناسبی قرار دارد، بلکه قدرت استفاده از بسیاری از حقوق یک انسان را نیز ندارد.
حیات نیا در بیان تاثیر گرانی و تورم سالھای اخیر بر وضعیت معیشتی دھکھای مختلف و تبعات آن بر اقتصاد خانوارھا، تصریح کرد: در ایران به علت بحرانھای اقتصادی به خصوص تورم، فقر مطلق به طور چشمگیری افزایش یافته است؛ تورم مالیات ثروتمندان بر دوش فقرا است و از این رو، در شرایط تورمی بالاترین آسیب به دھک ھای پایین جامعه وارد می شود؛ چون قدرت خرید درآمد محدود فعلی آنھا با ھر تکانه و شوک تورمی به شدت کاھش می یابد.
این اقتصاددان گفت: فقرا به علت نداشتن دارایی ھای سرمایه ای، در زمان تورم وضع معیشت شان به شدت کاھش می یابد اما در شرایط تورمی، این حالت در مورد ثروتمندان عکس آن است؛ تورم، توزیع درآمد را ھم تغییر داده و نابرابری را گسترش و تعمیق می بخشد.
میزان خودکشی در مناطق فقیرتر و طبقات پایین تر بیشتر است
حیات نیا عنوان کرد: شرایط خاص ھر جامعه، فرھنگ، آداب و رسوم و وضعیت اجتماعی و اقتصادی، در ایجاد، ازدیاد یا کاھش آسیب ھای اجتماعی تأثیر فراوانی دارند. در ایران نیز این شرایط بر مناسبات اجتماعی تاثیر گذاشته است. اگرچه بروز و شیوع خودکشی، آسیب ھا و انحراف ھای اجتماعی در طبقات مختلف اجتماعی ایران مشاھده می شود اما بررسی موردی حاکی از شیوع و بروز بیشتر خودکشی در مناطق فقیرتر و طبقات پایین تر جامعه است.
وی گفت: ارتقای سطح معیشت، اشتغال، دستیابی به مسکن مناسب، افزایش سطح درآمدی و رفاھی، تامین درمان و آموزش ھای لازم در کنار فراھم شدن بستر مناسب اجتماعی و اقتصادی می تواند در کاھش خودکشی و ارتقای سطح سلامت اجتماعی در کشور مؤثر باشد.
این دکترای علم اقتصاد افزود: اگر خودکشی را به عنوان متغیر وابسته و عوامل موثر بر آن را به عنوان متغیر مستقل در نظر بگیریم، قطعا فقر اقتصادی یکی از متغیرھای مستقل مؤثر و با وزن و ضریب اھمیت بالا بر خودکشی است.
انتخاب خودسوزی دیگر یک نمایش نیست
حسین راغفر؛ اقتصاددان در گفت و گوی اخیر خود با روزنامه اعتماد در واکاوی خودسوزیهای معیشتی گفت: اقدام به خودسوزی ۸ کارگر مرد طی کمتر از ۷۰ روز گذشته آن هم در این ایامی که دولت به دفعات شعار حمایت از اقشار آسیبپذیر، ممانعت از گرانیها و جلوگیری از کوچک شدن سفره خانوار، کمک به احیای معیشت دهکهای پایین اقتصادی و توزیع یارانه اقتصادی در سفره خانوادهها سرداده و بابت آشکار شدن نشانههایی از بهبود معیشت و بازگشت عدالت و نشاط به زندگی مردم و افزایش قدرت خرید خانوادهها ابراز خرسندی کرده، واقعا چه پیامی دارد؟ این خودسوزی های یک پیام نگرانکننده در مقایسه با اخبار و علتهای اقدام به خودکشی در دهه اخیر است. تا نیمه دهه ۹۰، خودسوزی، یک اجبار رایج در برخی مناطق کشور و ازجمله جنوب، غرب و شمال غرب کشور بود که اغلب هم، زنان و دختران با انتخاب این روش خودحذفی، میخواستند اعتراض خود به سنت و فرهنگ حاکم بر منطقه را به گوش گسترهای دورتر از خانواده و اطرافیان برسانند.
راغفر افزود: اقدام به خودسوزی است که روانپزشکان و متخصصان علوم رفتاری، از این روش به عنوان یک اعتراض اجتماعی یاد میکنند. اعتراض به آنچه دستساز و محصول دولتهاست و باعث ناامیدی مطلق یک انسان برای رسیدن به فردای بهتر شده است. بابت خودسوزی زنان و مردان ایرانی، خیلیها باید پاسخگو باشند؛ چه در مقابل وجدان خود، چه در برابر ملت.
وی تصریح کرد: انتخاب خودسوزی، دیگر نمایش نیست. پیام اصلی خودسوزی این است که فرد میخواهد خودش را از فشارهای روحی که با آن مواجه است، رها کند ولی میخواهد ضمنا تاثیری هم بر جامعه گذاشته باشد.
گزارش: مهین داوری
نظر شما