افروز صفاری‌فرد در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین بااشاره به رشد سریع جمعیت سالمندی برلزوم برنامه‌ریزی در این حوزه تاکید کرد و افزود: طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی افراد بالای ۶۵ سال سالمند محسوب می‌شوند. جامعه ایران نیز به سمت سالمندی در حرکت است و سال‌های آینده با درصدی از سالمندان در کشور مواجه خواهیم بود بنابراین بهتراست طرح‌ها و برنامه‌هایی در جهت بهبود و ارتقاء عملکرد سالمندان در دستور کار قرار گیرد که در نهایت بتوان تا حدودی از افت عملکرد آنان جلوگیری کرد.

صفاری‌فرد ادامه داد: سازمان‌بهزیستی در نظر دارد اجرای برنامه غربال‌گری دمانس را در سال جاری آغاز کند  در حال حاضر اقدامات اولیه کار در حال انجام و مطالعات در این زمینه نیز به صورت جدی در حال پیگیری است.   تست‌های موردنیاز برای غربال‌گری در نظر گرفته شده است و ان شاالله سال جاری صورت پایلوت در دو استان اجرا می‌شود و در صورت بازخورد مناسب در سال‌های آینده این غربالگری ادامه پیدا خواهد کرد.

صفاری‌فرد «سن» را از مهم‌ترین عوامل خطرزا غیرقابل تغییر در بروز دمانس خواند و گفت: باافزایش سن و به خصوص پس از ۶۵ سالگی، خطر ابتلای به دمانس افزایش پیدا می‌کند.

وی اضافه کرد: دمانس یکی از بیماری‌هایی است که به افت عملکرد سالمندان منجر می‌شود و یکی از عوامل موثر در بروز آن بیماری آلزایمر است. با این حال، زوال عقل یک قسمت طبیعی از پیری نیست و دمانس می‌تواند در افراد جوان نیز رخ دهد.

صفاری‌فرد باتاکید بر اینکه دمانس یک بیماری با سیرکند و غیرقابل برگشت است بر تشخیص و درمان به موقع و سریع در مراحل اولیه تاکید کرد و گفت: اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود نه تنها سیر بیماری را کند می‌شود بلکه کیفیت زندگی افراد را نیز ارتقاء می‌دهد.

معاون پیشگیری از معلولیت‌های مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی‌کشور خاطرنشان کرد: اختلال ناتوانی بار بسیار زیادی را بر دوش ‌خانواده فرد سالمند تحمیل می‌کند و با اقدامات پیشگیرانه در مراحل اولیه می‌توانیم از استرس افراد مراقبت‌کننده نیز بکاهیم.

وی بر موثربودن اجرای طرح غربالگری دمانس تاکیدکرد و افزود: با هر یک یکسال تشخیص زودتر بیماری دمانس، می‌توان پنج سال مشکلات و عوارض ناشی از این بیماری را به تعویق انداخت و به نظر می‌آید این غربالگری بتواند از افت عملکرد سالمندان تا حد قابل‌توجهی جلوگیری کند.

به گزارش آتیه‌آنلاین، زوال عقل یک اصطلاح عمومی است که به یک گروه از علائم مربوط به کاهش حافظه یا دیگر مهارت‌های اجتماعی و تفکر اشاره می‌کند. این علائم موجب کاهش توانایی فرد برای انجام فعالیت‌های روزمره می‌شود. اغلب دمانس به عنوان «زوال عقل پیری» یا «دمانس سالمندی» نامیده می‌شود که نشان‌دهنده اعتقاد و باور نادرست است. داشتن سابقه خانوادگی زوال عقل خطر بیشتری برای مبتلا شدن به این بیماری است. با این حال، بسیاری از افراد با سابقه خانوادگی هرگز علائمی پیدا نمی‌کنند و بسیاری از افراد بدون سابقه خانوادگی نیز این علائم را دارند. آزمایشاتی برای تعیین اینکه آیا جهش‌های ژنتیکی خاصی دارید یا نه وجود دارد.