فریبا ظفری در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین بیان کرد: آموزش مجازی ایام کرونا برای دانشجویان در تمام رشته‌ها و تمام مقاطع یک تهدید بسیار بزرگ بود و متاسفانه آثار منفی بسیار بالایی از خود به جا گذاشت و تاثیر کرونا بر دانشجویان پزشکی قابل توجه تر است،  چرا که این دانشجویان از نظر دانش، تخصص و تجربه در وضعیت غیر استاندارد قرار گرفته اند به این دلیل که آموزش صحیح دریافت نکرده اند و پس از آن دوره‌های مکمل آموزشی در جهت جبران افت تحصیلی شان برگزار نشده است، درس نیاموخته  وارد بالین می شوندو و این مساله ممکن است دانشجویان و در سطح کلان نظام سلامت کشور را با چالش‌های جدی مواجه کند.

وی تاکید کرد: واقعیت این است که از اوایل شیوع همه‌گیری کرونا و آنلاین شدن آموزش‌ها زنگ خطر حس شد اما باتوجه به اینکه سیستم‌های آموزشی ما آمادگی مواجهه با تبعات این مساله را نداشتند و نتوانستند از آموزش‌حضوری به سمت مجازی با کیفیت بالا حرکت کنند و به همین جهت به دانشجویان رشته پزشکی نیز در نتیجه تبعات ناشی از آزمون و خطا در برگزاری آموزش‌های مجازی آسیب جدی وارد شد.

این دکتری تخصصی علوم تشریح افزود: دانشجویان پزشکی نه تنها نسبت به آموزش‌مجازی و طریقه یادگیری بی‌حضور در کلاس های درسی بیگانه بودند بلکه بدتر از آن، اعضای هیات علمی به صورت آزمون و خطا  شیوه تدریس‌شان را در دوره آموزش مجازی بر روی دانشجویان پیاده کردند؛ اساتید دانشگاه در حالی که خودشان در حال یادگیری بودند سعی می‌کردند که دانشجویان را نیز آموزش دهند. مسلما اگر رویکرد آموزشی دانشگاه‌های کشور همزمان آموزش‌ ترکیبی(حضوری و مجازی) بود با ورود کرونا قطعا ضربه‌ای به این بزرگی بر بدنه و پیکره آموزش کشور زده نمی‌شد.

ظفری کم‌تجربگی و اطلاعات اندک اعضاء هیات علمی در شیوه بهره‌مندی از سامانه‌های آموزش‌آنلاین را چالش جدی خواند و افزود: در برخی از دانشگاه‌ها آموزش‌آنلاین پیش از کرونا تجربه شده بود که با شیوع کرونا در مدیریت بحران بااسترس و مشکلات محدودتری مواجه شدند اما در اغلب دانشگاه‌ها و خصوصا دانشگاه‌های علوم پزشکی از جمله علوم‌پزشکی قزوین این اتفاق نیفتاده بود در نتیجه با وجود تشکیل کارگاه‌های آموزشی، اساتید در خصوص چگونگی برقراری ارتباط با سامانه‌ها، حتی بعضا بارگذاری و به اشتراک‌گذاری مطالب با چالش‌های جدی مواجه شدند.

این استادیار علوم‌تشریحی دانشگاه علوم پزشکی قزوین افزود: اینکه دانشجو تصور کند که آموزش دهنده اش فرد آماتوری است نشان‌دهنده ضعف بسیار بزرگی در آموزش است در مقابل اگر دانشجو به تسلط استاد بر مطالب و ابزارهای آموزشی باور داشته باشد در سایه تقویت اعتماد به نفس دانشجویان و اعتماد به استاد، آموزش و یادگیری به درستی تحقق پیدا می‌کند.

وی در بیان چالش‌های پیش‌روی دانشجویان‌پزشکی در ایام کرونا گفت: متاسفانه تاخیر بین شروع ترم تا ارایه مطالب آموزشی از سوی اساتید باعث شد که دانشجویان پزشکی در دوران کرونا از نظر آموزشی آسیب ببینند. تمرین و آزمون و خطا اساتید در زمینه اسلایدسازی از دلایل مهم بروز این تاخیر بود که در نتیجه دانشجویان پایان ترم مجموعه‌ای از محتواها را در بازه بسیارکوتاه نزدیک به آزمون‌های پایان ترم دریافت  می‌کردند و به همین سبب مسیرهای یادگیری از یادگیری، تثبیت و تسلط بازه‌های زمانی مشخص طی نمی‌شد و در بهترین  حالت ممکن دانشجویان انبوهی از مطالب انباشته و تلنبار را در ذهن خودشان نگه می‌داشتند و متاسفانه دانشجویان در زمان برگزاری امتحانات پایان ترم در نبود سیستم ارزیابی استاندارد به استفاده از کتاب ها، جزوات و تقلب روی آوردند.

این استادیار دانشگاه یادآور شد: زمانی که موضوع ارزیابی مورد بحث است  ناگزیر هستیم که  بالاترین درصد را در نظر بگیریم و نتایج ارزیابی‌ها نشان می‌دهد متاسفانه بیشترین درصد به دانشجویانی که محتواهای آموزشی دورس گذرانده در ایام کرونا  را نیاموخته اند تعلق دارد و قائدتا این مساله در رشته‌های علوم پزشکی به دلیل اینکه در آینده نه چندان دور باید این علوم را بر بالین بیمار پیاده کنند تامل برانگیزتر است.

ظفری باتصریح براینکه «باید بپذیریم‌ یک دوره تحصیلی آسیب‌دیده و ناقص در مورد تعداد زیادی از فارغ التحصیلان اتفاق افتاده است»، افزود: باید از دانشجویان دعوت کرد که اگر فکر می‌کنند یادگیری مطالب درسی واحدهایی برای آنها تثبیت نشده است و یا اصلا آموزشی در واحد درسی خاصی برای آنها محقق نشده است در دوره‌های مکمل شرکت کنندو به موازات برگزاری این دوره های بازآموزی بر روی دانشجویان ارزیابی دقیقی انجام شود.

این دکتری تخصصی علوم تشریح تاکید کرد: شخصا به عنوان مدرس دانشگاه هنوز در خصوص بررسی و ارزیابی دانشجویانی که با من در ایام کرونا دروسی را گذرانده ام اقدام خاصی نکرده ام وفکر می‌کنم باید این بررسی‌ها از طرف مجموعه دانشگاه به صورت سیستماتیک انجام شود و پس از آن راهکارهایی نیز تدوین شود  و تمام اساتید موظف شوند که راهکارهای مدون را به مرحله اجرا بگذارند در این صورت می‌توان امیدوار بود تا حدودی تبعات افت تحصیلی ناشی از کرونا بر دانشجویان جبران شود.