امروز اساس توسعه کشورها تولید بر مبنای اقتصاد دانشبنیان است. در شرایط کنونی هیچ کشوری نمیتواند به توسعه دست بیابد مگر اینکه تولید کالا و خدمات آن کشور بر مبنای اقتصاد دانشبنیان باشد. وقتی که از واژه دانشبنیان بهره میبریم، مفهوم آن این است که ما از فناوری جدید و اساساً از فناوری برای تولید کالا و خدمات بهره بگیریم. استفاده از فناوری به مفهوم تولید کالای با کیفیت و همچنین با قیمت کمتر است. اگر امروز مردم ایران از محصولات خودروسازها ناراضی هستند، به چند دلیل است. یکی به دلیل اینکه کیفیت خودرو مطلوب نیست و دوم اینکه قیمت این محصول مناسب نیست. سومین و مهمتر از همه اینکه مردم میتوانند دسترسی به خودروی با کیفیت و قیمت مناسب داشته باشند اما به دلیل قوانین و مقررات، این حق از مردم ضایع شده است. حال اگر خودروساز ما دانشبنیان بود، قطعاً تولید خودروی ما هم میتوانست مشابه محصولات خارجی با کیفیت مطلوب و قیمت مناسب باشد. همچنان که اگر واردات خودرو آزاد شود، مردم به سراغ خودروی داخلی نخواهند رفت. این موضوع در خصوص دیگر کالاها و خدمات که دانشبنیان نیستند نیز مصداق دارد؛ لذا توجه به شرکتهای دانشبنیان اجتنابناپذیر است اگر قرار است به سمت توسعه گام برداریم، باید تولید کالا و خدمات مبتنی بر شرکتهای دانشبنیان یا همین فناوریهای جدید باشد؛ زیرا انباشت دانشبنیان در فناوری است. به عنوان مثال امروز هواپیماهایی که ساخته میشود و میزان دانشی که در آنها به کار گرفته شده، بسیار بیش از دانشی است که چند دهه گذشته در تولید هواپیما به کار گرفته میشد. این مثال را به این دلیل بیان کردم که اگر قرار است محصول ما و تولید ما مورد توجه مردم قرار گیرد، بالاجبار باید از فناوری جدید و از شرکتهای دانشبنیان بهره بگیریم.
نباید تردیدی در استفاده از شرکتهای دانشبنیان در بخش تولید کرد. حتی در پخت نان، اگر خط تولید نان از خط تولید جدید یا فناوری جدید و مبتنی بر شرکت دانشبنیان باشد، هم کیفیت نان ما بهتر خواهد شد و هم قیمت مناسبتر میشود؛ زیرا اساس و پایه شرکتهای دانشبنیان این است که اتلاف منابع و مواد اولیه در آنها به حداقل ممکن خواهد رسید و منجر به این خواهد شد که محصول با کیفیتتر تولید شود. این مسأله نهتنها در مورد نان، بلکه در مورد خودرو، لوازم خانگی و هر نوع کالا و خدماتی مصداق دارد. حتی در صدور مجوزهای کسبوکار هم میتوان از خدمات دانشبنیان استفاده کرد. شعار دولت این است که فرایندها را کوتاه کند. شرط کوتاه کردن فرایندها این است که دولت از فناوری اطلاعات استفاده کند و در واقع دولت الکترونیک مستقر شود. اگر دولت، دولتی الکترونیکی باشد یعنی دانش در صدور مجوزها به کار گرفته شود، فرایندها کوتاه خواهد شد.
نظر شما