علی نوری، آسیب شناس اجتماعی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین در تشریح واقعیت های زندگی و شاخص های خوشبختی گفت: «فقر» خوشبختی را از بین می‌برد، ناتوانی در فراهم کردن  نیازهای روزمره خانواده و نداشتن حداقل‌ها، سبب می‌شود که افراد احساس خوشبختی نداشته باشند. هر اندازه «امید به زندگی» بیشتر باشد، احساس خوشبختی هم بیشتر می‌شود و در خانواده ای که امید به زندگی بیشتر است، احساس خوشبختی هم بیشتر است.

نوری بیان کرد: هر اندازه «رفاه اجتماعی» بیشتر باشد، احساس خوشبختی هم بیشتر می‌شود. هر اندازه آرامش و امنیت روانی در افراد بیشتر باشد، نظام آموزشی مناسب وجود داشته باشد، نظام بهداشتی و سلامت مناسب و دیگر عوامل اجتماعی لازم، بیشتر باشد، سبب می‌شود که افراد و خانواده‌ها احساس خوشبختی بیشتری داشته باشند.

این جامعه‌شناس تصریح کرد: البته در ایران یکی از مشکلات این است که بیش از حد  احساس بدبختی می­ کنیم و احساس خوشبختی ما به نسبت آنچه که هست کمتر است. چرا که نقاط مثبت را نمی ­بینیم و فقط نقاط منفی را می­ بینیم. حتا اگر شرایط اقتصادی بد است هم بهتر است دائم بیان و سبب ناامیدی جوانان نشود، چرا که با گفتن مداوم و تکرار این مشکلات که مساله حل نمی‌شود، تنها سبب ناامیدی می‌شود. این مدام غر زدن، نگرانی ایجاد کردن و خرد کردن اعصاب دیگران، فقط روحیه افراد را نابود کرده و سبب از بین رفتن امید آنها می‌شود.

وی گفت: افراد هر اندازه بتوانند در خانواده و جامعه به یکدیگر بیشتر اعتماد داشته باشند، احساس خوشبختی بیشتر است.

نوری عنوان کرد: هریک از ما دارای دو خانواده راهیابی و فرزندزایی هستیم؛ خانواده راهیابی خانواده ه­ای است که در آن متولد می‌شویم و خانواده فرزندزایی نیز به خانواده فرد پس از ازدواج است، خانواده جدیدی که کودکانی درون آن متولد می‌شوند. یک فرد همزمان به هر دو خانواده تعلق دارد و این ارتباط در جامعه ایران بیشتر دیده می‌شود.

این جامعه شناس ‌افزود: فردی که خوشبخت است، از لحاظ کیفیت و کمیت در روابط اجتماعی وضعیت مناسبی دارد. اگر تعداد اعضاء خانواده بالا باشد، نشاط بیشتر است. یعنی معمولا خانواده ­ای که پنج فرزند دارد نسبت به خانواده ­ای که دو فرزند دارد، نشاط بیشتری دارد.

این مدرس دانشگاه در تبیین مسایل فردی اثرگذار در  خوشبختی گفت: کسب مهارت های اصلی زندگی، کسب مهارت های ارتباطی، توان حل مساله و مهرورزی و عاطفه ورزی در خوشبختی افراد تاثیر مستقیم دارد.

وی تصریح کرد: در جامعه ایران مهارت های فردی بسیار ضعیف است و اعضا خانواده در مواجهه با مسایل  اغلب به جهت ضعف مهارت های ارتباطی خیلی سریع به مشکل و مشاجره می‌رسند و این مساله یکی از دلایلی است که میزان احساس خوشبختی را در جامعه ما کاهش داده است.

نوری عنوان کرد: در ارتباط با بحث ویژگی‌های فردی باید گفت که بعضی ویژگی‌ها مثل میزان تحصیلات، میزان درآمد، میزان ثروت و... در احساس رضایت درونی موثر است و هرچه این رضایت درونی بیشتر باشد خوشبختی بیشتری احساس می‌شود. در نتیجه پایگاه اقتصادی اجتماعی فرد با احساس خوشبختی ارتباط مستقیم دارد.

این آسیب‌شناس مسایل‌ اجتماعی با اشاره به اینکه احساس خوشبختی بازتاب توازن بین آرزوهای افراد و واقعیت‌های اجتماعی آن افراد است، افزود: آرزوهایی که یک خانواده و اعضای آن دارند و اهدافی که در زندگی دارند، زمانی‌ که با واقعیت زندگی ایشان تطبیق داده می‌شود، هر اندازه آرزوها با واقعیت انطباق بیشتری داشته باشند، احساس خوشبختی افراد بیشتر خواهد بود.