به گزارش آتیه آنلاین، از ابتدای شیوع ویروس کرونا در کشور مشاغل پر خطر و بخصوص سینماها برای جلوگیری از گسترش این ویروس تعطیل شدند؛ سوم اسفندماه ۹۸ بود که وزارت ارشاد با صدور اطلاعیه‌ای از تعطیلی تمام برنامه‌های هنری و سینمایی در سراسر کشور خبر داد. اما به مروز زمان و با توجه به اینکه  این ویروس قصد رفتن نداشت کم کم سایر مشاغلی که در گروه های پر خطر بودند بازگشایی شدند اما تعطیلی سالن های سینمایی با وجود رعایت پروتکل های بهداشتی که بر اساس آن تنها به اندازه ۴۰ درصد ظرفیت سالن بلیط  فروشی می شد و تماشاگران دو صندلی درمیان می نشستند، همچنان ادامه دار است.

این در حالی است که سینماهای سایر کشورها مانند چین، امریکا و ژاپن مشغول فعالیت هستند اما بزرگترین مشاغل فرهنگی کشور   ما همچنان تعطیل هستند. این روند تا قبل از یازگشایی مشاغلی مانند باشگاه های ورزشی و ارایشگاه ها طبیعی بود اما این روزها تعطیلی سینماها کمی عجیب است  و در این میان سکوت مسئولان به سردرگمی بیشتر سینماگران دامن زده و باعث ابهام آن‌ها شده است.

حتی ابراهیم داروغه‌زاده، معاون پیشین نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی چندی پیش در توییتی نوشته بود: در بهترین شرایط سینماهای کل کشور روزانه صدهزار نفر مخاطب دارند، اما مترو و اتوبوس‌های شهری و مراکز خرید با تردد میلیون‌ها نفر فعال شده‌اند. همچنین سیدمصطفی حسینی از فعالان صنعت سینما در ایران می‌گوید: از نظر من اینکه سینماها باز نمی‌شوند، یک کارشکنی است. گویا موضوعی وجود دارد که دوستان توجه و اصراری به بازگشایی سینماها ندارند و عزمی از سوی هیچ نهادی برای این مساله دیده نمی‌شود. از همین رو سینما جزو مظلوم‌ترین اصناف است و کسی به داد آن نمی‌رسد.

از سوی دیگر مدیر سینما سپیده هم مانند بسیاری دیگر از سالن‌داران معتقد است تصمیم‌گیران در مورد رده‌بندی سینماها، دید و دریافت واقعی از شرایط سینماها، چه از جهت استانداردهای محیط فیزیکی و چه از جهت میزان مخاطب آنها ندارند و بر اساس دید واقعی تصمیم نگرفته‌اند. او می گوید: اگر در سطح شهر نگاه کنید مردم خیلی راحت دارند در فروشگاه‌ها رفت‌وآمدشان را با رعایت پروتکل‌ها انجام می‌دهند. سینما هم اگر بازگشایی شود و به روال عادی برگردیم به این معنا که اکران‌ها پشت سر هم شروع شود، فیلم‌های جدید بیایند و اطلاع‌رسانی هم بشود به نظرم این اتفاق خواهد افتاد. کما این‌که در تابستان هم داشت این اتفاق می‌افتاد اما متأسفانه مجددا کرونا اوج گرفت و سینما تعطیل شد. ضمن این‌که طبق آماری که خود وزارت بهداشت اعلام کرد، ضریب آلودگی سینما حدود 3 درصد است یعنی خیلی کمتر از خطری که جاهای دیگر دارند و از طرفی سینما را خیلی راحت‌تر از جاهای دیگر می‌شود کنترل کرد. بنابراین به نظرم امکان حضور بی‌خطر مردم وجود دارد.

در همین راستا و پس از مدت ها اعتراض صاحبان مشاغل فرهنگی و هنری، در روزهای گذشته خبری منتشر شد که شورای صنفی نمایش رسما درخواست خود را مبنی بر انتقال سینماها از گروه شغلی سوم به دوم (از پرخطر به نسبتا کم‌خطر) به ستاد ملی کرونا ارائه داده است. مسعود نجفی، مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی می گوید سازمان سینمایی صددرصد موافق بازگشایی سینماها و درخواست شورای صنفی نمایش برای انتقال سینماها از گروه شغلی 3 به 2 است و درحال رایزنی با ستاد ملی کرونا هستیم تا این اتفاق بیفتد و فکر می‌کنم ظرف روزهای آینده نتیجه اعلام شود. با دلایلی که مطرح شده‌است منطقی است که سینماها به گروه شغلی بی‌خطرتر انتقال پیدا کنند. به هرحال الان وقتی مشاغل پرخطرتر مانند قهوه‌خانه‌ها در گروه بالاتر و فعال هستند طبیعتا سینماها باتوجه به رعایت‌هایی که می‌شود خیلی امن‌تر از جاهای دیگر هستند.

اما با این اوصاف و با وجود منطقی بودن نقدهای اهالی سینما بر بیکاری و مشکلات معیشتی نباید از این موضوع نیز غافل بود که با راه افتادن نمایش فیلم های جدید و آغاز چرخه فیلمسازی، در صورت ابتلا هنرمندان و سایر گروه فیلمسازی به کرونا و از دست رفتن آنها، خسارت های  بزرگی به عرصه هنر وارد می شود که قابل جبران نیست؛  در واقع این تناقض ها درست یا غلط بودن  شروع مجدد سینماها را همچنان در ابهام نگه داشته است.