به گزارش آتیه آنلاین، باغ گیاهشناسی ملی ایران در سال ۱۳۴۸ پایه‌گذاری شد. این باغ یکی از مهمترین ذخیره‌گاه‌های ژنتیکی ایران است.

از دهه ۴۰ تا کنون، کارشناسان این باغ تلاش کرده‌اند انواع کلکسیون‌های گیاهی را با نظم و ترتیبی که باغ‌های گیاهشناسی بر اساس آن پایه‌ریزی می‌شوند، کنار هم قرار دهند و بخشی از گونه‌های گیاهی ایران و جهان را در غرب تهران، با مشقت فراوان حفظ کنند.

برخی از گونه‌های گیاهی موجود در باغ گیاهشناسی ملی ایران، تنها پایه‌های باقی مانده از این گیاهان در ایران و یا حتی جهان هستند.

باغ گیاهشناسی ملی ایران، به گواه کارشناسان بخش گیاهشناسی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، در زمینی سنگلاخی که متعلق به ارتش بود، پایه‌گذاری شد. اصلاح خاک در این منطقه به سختی صورت می‌گیرد و با تلاش پرسنل این مجموعه، به بی‌نظیرترین و بزرگترین باغ گیاهشناسی ایران تبدیل می‌شود.

اگرچه چندین بار دیگر در طرح تفصیلی تهران، اقداماتی برای تصرف بخشی از باغ گیاهشناسی ملی ایران انجام شده بود اما با پیگیری مدیران این باغ، طرح تفصیلی منطقه ۲۲ اصلاح شد تا کیان این ذخیره‌گاه ژنتیکی به خطر نیفتد.

اخیرا تحرکاتی در ضلع شمالی باغ در حال انجام است. گویا کاربری اراضی ضلع شمالی باغ که در طرح تفصیلی آموزشی و بدون ساخت و ساز گسترده طراحی شده بود، در سال‌های اخیر دستخوش تغییراتی شده و به جای این کاربری، ساخت برج جایگزین شده است.

زمین‌های ضلع شمالی باغ گیاهشناسی ملی ایران متعلق به تعاونی ارتش است و ساخت و سازها هم توسط این تعاونی انجام خواهد شد.

با رویاندن چندین و چند برج در حاشیه شمالی باغ گیاهشناسی ملی ایران، منظر باغ به طور کامل دستخوش تغییر خواهد شد و دیگر بازدیدکنندگان باغ، قادر نخواهند بود از داخل محوطه باغ، رشته‌ کوه‌های شمال تهران را ببینند.

مطالعات نشان می‌دهد، برج‌سازی‌های انجام شده در کوهپایه‌های تهران، به دلیل نیاز به حفر پی عمیق، در مسیر حرکت آب‌های زیرزمینی اخلال ایجاد کرده و در دشت‌ها، منابع آب زیرزمینی را با بحران مواجه کرده‌اند. در حالی که باغ گیاهشناسی ملی ایران، منابع آبی خود را از چندین حلقه چاه تامین می‌کند و هر ساله مبالغ زیادی را صرف کف شکنی چاه‌های آب خود می‌کند، با ظهور برج‌های جدید در ضلع شمالی‌اش، با مشکل کمبود منابع آب ناشی از برداشت بیش از حد از آب‌های زیرزمینی و اختلال در حرکت این آب‌ها مواجه خواهد شد.

باغ گیاهشناسی ملی ایران، ذخیره‌گاه ژنتیکی مهمی است که در اسفند ماه سال ۱۳۹۵، در فهرست آثار ملی هم به ثبت رسیده است. طبق قانون حفظ حریم آثار ملی از ضروریات است اما معلوم نیست شهرداری، چگونه بدون توجه به این اثر ملی، مجوز برجسازی در ضلع شمالی باغ را صادر کرده است.

این مجموعه ارزشمند که به دلیل کلکسیون‌های متعدد، کاربری آموزشی دارد، سالانه مورد بازدید تعداد زیادی از دانشجویان و دانش‌آموزان هم قرار می‌گرفت.