به گزارش آتیه آنلاین، شدت بیماری کووید19 چه تاثیری بر میزان آنتی‌بادی تولیدشده در بدن دارد. آیا می‌توانیم رابطه‌ای منطقی برای این دو عامل بیابیم و مصونیت بیمار پس از بهبودی تا چه اندازه خواهد بود؟ یک پزشک متخصص در این باره می‌گوید: فردی که دچار عفونت طبیعی با علامت می‌شود، سیستم ایمنی تحریک شده بیشتری دارد و طبیعتاً مصونیت ایجاد شده استمرار بیشتری دارد و برای مدت طولانی‌تری ماندگار است و پلاسمای آن مقدار بیشتری از سلول‌هایی که می‌توانند در بهبود دادن و خنثی کردن ویروس در فرد دیگری نقش داشته باشند را در بر می‌گیرند.

حسین کیوانی در گفت‌وگو با میزان در خصوص تاثیر اهدای پلاسمای بهبودیافتگان کرونا در درمان مبتلایان به این بیماری، گفت: در مورد اینکه پلاسما چه میزان در بهبودی بیماران مبتلا به کووید موثر است، باید افرادی که از این شیوه درمانی استفاده کرده‌اند، توضیح دهند؛ در ابتدا بسیار به پلاسما امیدوار بودیم و اجازه داده‌شد از پلاسمای دوره نقاهت بهبودیافتگان برای درمان بیماران بهره گرفته‌شود و در این خصوص  که این اقدام چقدر در کشور ما موثر بوده است، آماری نداریم و باید افرادی که از آن استفاده کرده‌اند، بیان کنند.

کیوانی در خصوص تاثیر شدت بیماری در تولید آنتی‌بادی توضیح داد: به طور کلی در بیماری‌های عفونی هنگامی که فرد شدیدتر به بیماری مبتلا می‌شود و علائم بیشتری دارد، در برخی موارد احتمال بهبود کامل بیشتر است و هر چه شدیدتر بیماری را بگیرد اگر فوت نکند، به احتمال بیشتری ویروس را از بین می‌برد، برای مثال: در هپاتیت B اگر فرد مبتلا علائم شدیدی داشته باشد، احتمال اینکه ویروس از بدن او از بین برود تا ۹۵ درصد بیشتر است، چرا که سیستم ایمنی بیشتر تحریک می‌شود، ولی ویروس‌های مختلف، متفاوت هستند.

این متخصص ویروس‌شناسی با بیان اینکه در صورت ایجاد عوارض مشکل ما ویروس نیست، اظهار کرد: هنگامی که ریه از بین می‌رود مشکل ما ویروس نیست بلکه حمله سیستم ایمنی به بدن خودمان است که آن هم با این هدف که ویروس  راخنثی کند این کار را انجام می‌دهد، اما بافت‌های بدن را تخریب می‌کند.