سید حسن موسوی چلک در گفت وگو با آتیه‌آنلاین در تاثیر عدم بی تفاوتی والدین نسبت به رفتارهای فرزندانشان اظهار کرد: فرزندانمان اگر ببیند کار خوبش تشویق می شود نه تنها ارتباط او با والدینش نزدیک وصمیمی تر می شود بلکه در تمایل بیشتر او به انجام کارهای مثبت دو چندان می شود و در مقابل باید بفهمد که رفتارناپسندش نیز عواقب و مجازاتی از سوی والدین به دنبال دارد و همین مساله می تواند برای او هشدار برانگیز باشد.

وی افزود: پدران ومادران باید نسبت به چرایی و عواقب رفتارهای زشت با فرزندان شان گفت و گو کنند تا  بدانند اگر چنان رفتار و یا کلامی از او سر بزند چه تاثیری بر روابط خود فرد با  اطرافیانش خواهد گذاشت.

این مددکار اجتماعی با اشاره به ظرفیت بالای جامعه پذیری در افراد تاکید کرد: کودکان می توانند ارزش ها، هنجارها و قوانین، باورها و رسوم را یاد بگیرند پایه اول جامعه پذیری کودکان به نوعی از درون خانواده ها آغاز می شود، والدین باید تلاش شان بر این باشد که به فرزندانشان درک کردن دیگران را آموزش دهند، به آنها بیاموزانند که منصف و مسوولیت پذیر باشند، وجدان داشته باشند، دروغ نگویند، قبل از انجام هر کاری فکر کنند، به دیگران احترام بگذارند،  افراد دیگر را قضاوت نکنند و واقع بین و منصف باشند.

موسوی چلک تصریح کرد: فرزندان ما باید درک شان تقویت شود و بفمهند که در جامعه ای با تکثر بالای نژادی، زبانی، دینی، جغرافیایی و ... نباید متوقع باشند که تمام مردم مانند او رفتار کنند و یا خواسته هایش را برآورده کنند.

وی با تاکید بر تاثیرمهربانی و عدم بی‌تفاوت نسبت به دیگران در تحکیم روابط افراد افزود: تلاش های تربیتی باید بر ترویج مهربانی متمرکز باشد، خانواده ها و سیستم پرورشی و آموزش کشور باید عزم شان بر این باشد که مهر و عطوفت از سنین اولیه رشد به کودکان آموزش داده شود، چرا که افرادی که می توانند مهربانی را به دیگران هدیه دهند دایره دوستی های آنها بسیار گسترده است چرا که به سادگی احساسات، مهر، عطوفت و علایق خود را به دیگران نشان می دهد و در صورت نهادینه شدن مهربانی در شخصیت افراد به مرور شبکه ارتباطات دوسویه، مثبت و توسعه بخش در کشور تشکیل خواهد شد.  

رییس انجمن مددکاران اجتماعی تصریح کرد: به موازی تمام آموزه هایی که والدین تلاش می‌کنند به فرزندانشان منتقل کنند باید آگاه باشند که تاثیر شبکه های اجتماعی و فضای مجازی مسیر تربیتی آنها را تحت شعاع قرار ندهد چرا که در نبود نظارت و کنترل، بعضا اطلاعات و داده هایی به فرزندان ارایه می شود که قطعا نه تنها اختلال تربیتی ایجاد می شود بلکه بعضا آثار روحی و روانی آنها برای مدت طولانی کودکان را آزار خواهد داد.