به گزارش آتیه‌آنلاین، آمار وضعیت طلاق در کشور حاکی از آن است که در سال ۱۳۹۰، ۱۴۲ هزار و ۸۴۱ نفر طلاق ثبت شده که در سال ۱۳۹۹ به ۱۸۳ هزار و ۱۹۳ نفر افزایش یافته است. روند تغییرات طلاق نیزعمدتا افزایشی بوده ولی در فاصله ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ اندکی کاهش داشته است که این روند در سال گذشته مجددا افزایشی می‌شود. بر این اساس، میزان طلاق در ایران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ حدود ۲۸ درصد افزایش داشته است.
کرونا عامل بروز طلاق نیست
پیشتر جامعه‌شناس و پژوهشگر حوزه زنان و خانواده باتاکید براینکه تعویق در دریافت مهریه آمار طلاق را کاهش نمی‌دهد، گفت: گرچه کرونا عامل طلاق نیست اما نارضایتی‌های پنهان مانده‌ای که حالا به دلیل کرونا و تبعات ناشی از آن آشکار و غیرقابل تحمل شده‌اند جزو این عوامل به شمار می‌آیند.
فاطمه موسوی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین بازگشت اجبار به خانه را از مهم ترین تاثیر کرونا بر خانواده دانست و اظهار کرد: در شرایط کرونایی امروز اعضای خانواده ناچار هستند، ساعات بیشتری را باهم بگذرانند و افزایش وظایف و تکالیف برعهده خانواده‌ها، بروز اختلافات شدید را دامن می‌زند. کرونا عامل طلاق نیست، آنچه عامل طلاق است نارضایتی‌های پنهان مانده‌ای هستند که حالا به دلیل کرونا و تبعات ناشی از آن آشکار و غیرقابل تحمل شده‌اند.
وی افزود: باتعطیلی مهدکودک‌ها و مدارس، بچه‌ها در خانه می‌مانند و با آموزش مجازی سروکار دارند، شست‌وشو، نظافت و ضدعفونی‌کردن بیشتر و جدی‌تر شده است، در شرایط پیش رو نهادهای حمایتی رسمی مثل مهدکودک یا غیررسمی مانند دوستان و بستگان غایب شده‌اند و همه این فشارهایِ نقشی بر نارضایتی زنان می‌افزاید.
این دکترای جامعه‌شناسی باتاکید براینکه تعویق در دریافت مهریه باعث کاهش طلاق نمی شود، افزود: زنی‌که به دلایل اختلافات مختلف می‌خواهد طلاق بگیرد از مهریه مانند ابزاری برای راضی‌کردن شوهر به طلاق یا حضانت فرزند استفاده می‌کند و تعویق دریافت مهریه تنها نابرابرکردن بیشتر قدرت طرفین است و نمی تواند مانع زنان از طلاق شود چرا که آن‌ها در این شرایط هم طلاق می‌گیرند تنها به دلیل نداشتن توان مالی برای دوره بعد از طلاق آسیب‌پذیرتر می‌شوند.
تبیین روانشناسانه عوامل مؤثر در بروز طلاق
مهدی لشگری، دکترای روانشناسی و مدرس دانشگاه پیشتر در گفت‌وگو با «آتیه آنلاین» برخورداری از شریک عاطفی قابل اعتماد و مهربان را یکی از مهمترین نیازهای افراد برای ازدواج خواند و افزود: «در واقع مفهوم عشق و علاقه بین زن و شوهر بر اساس احساس مشترک محبت و توجه است. همچنین طرفین رابطه ازدواج متعهد می‌شوند که در خصوص انواع نیازهای طرف مقابل مسئولیت‌پذیر باشند.»
وی نقش روابط جنسی رضایت‌بخش برای طرفین رابطه را مسأله‌ای مهم خواند و افزود: «اگرچه به دلایل فرهنگی در جامعه ما کمتر از این موضوع صحبتی به میان می‌آید، اما موضوعی پراهمیت در روابط زوجین است. زن و مرد با برقراری رابطه ازدواج متعهد می‌شوند که علاوه بر توجه، محبت و احترام متقابل، در مورد برآوردن نیازهای روانی، جنسی، اقتصادی و رفاهی خانواده‌ای که تشکیل می‌دهند نیز مسئولیت‌پذیر باشند؛ حال وقتی این عامل اساسی در رابطه ازدواج آسیب می‌بیند، احتمال وقوع طلاق و جدایی نیز افزایش می‌یابد.»
عوامل تقویت‌کننده و یا کاهنده طلاق
لشگری در بیان عوامل مؤثر در تشدید و کاهش طلاق تأکید کرد: «به عوامل تقویت‌کننده بسیاری می‌توان بر اساس تحقیقات متعدد ملی و بین‌المللی در خصوص خانواده انجام شده اشاره کرد، اما شاید مهمترین عامل به انتخاب شریک زندگی برمی‌گردد. متأسفانه همچنان انتخاب‌هایی که صورت می‌گیرد از آگاهی‌های لازم برخوردار نیست.»
وی ادامه داد: «گاهی یکی و یا هر دو فردی که برای ازدواج تصمیم گرفته‌اند نیازمند آموزش روانشناسی و بعضاً اقدام درمانی هستند. به عبارت دیگر، افراد با اختلالات روانی و شخصیتی اولیه وارد رابطه ازدواج می‌شوند و در نتیجه از انجام وظایف عاطفی موردنیاز عاجز می‌مانند؛ بنابراین یکی از عوامل مهم برای تقویت رابطه ازدواج سلامت روانی افراد است که در هنگام آشنایی و تصمیم به ازدواج باید مورد سنجش قرار گیرد.»
ضرورت آموزش شیوه درست ارتباط با همسر
لشگری عدم آموزش مهارت‌های زندگی و خلقیات جنس مخالف را آسیب‌زا دانست و تصریح کرد: «تشکیل خانواده و ارتباط با همسر نیاز به آموزش دارد و اتفاقاً این آموزش باید از سال‌ها قبل در دوران مدرسه و دانشگاه به افراد داده شود تا افراد با آمادگی و شناخت کافی اقدام به انتخاب همسر و ازدواج کنند که متأسفانه فقدان آموزش‌های لازم به نوجوانان و جوانان در مدرسه و دانشگاه در خصوص مهارت‌های زندگی، بخصوص ویژگی‌های روانشناختی جنس مقابل در آینده احتمال بروز جدایی و طلاق را تشدید می‌کند.»
وی با اشاره به نقش برخی خانواده‌ها در بروز اختلافات بین زوجین خاطرنشان کرد: «گاهی مداخلات نابجا و سنتی خانواده‌ها موجب ایجاد و یا افزایش اختلافات خانوادگی زوجین می‌شود.»
این مدرس دانشگاه، مشکلات اقتصادی را از یکی از عوامل مؤثر در بروز طلاق خواند و افزود: «وجود تورم و گرانی افسارگسیخته سال‌های اخیر در جامعه که با بیکاری و یا دستمزدهای ناکافی همراه شده، منجر به ایجاد نارضایتی‌های رفاهی و اقتصادی در خانواده می‌شود.»
مهم ترین اصل کسب مهارت های زندگی است
اگرچه اغلب روانشناسان و کارشناسان علوم رفتاری اعتقاد دارند که مطرح نکردن مشکلات در جمع، عذرخواهی کردن و اظهار پشیمانی، گوش بودن برای درددل‌ها، مدیریت خشم، جریحه‌دار نکردن احساسات یکدیگر، قدردانی از خوبی‌های یکدیگر و... می‌توانند به تقویت ارتباط متقابل مثبت، مؤثر و همراه با احترام بین زوجین تأثیر چشمگیری داشته باشند اما آنچه که بیش از همه باید در مسیر کسب مهارت‌های زندگی به آن توجه شود این است که اگر هر یک از زوجین به این مهم پایبند باشند آنچه که برای خودشان دلخواه و پسندیده است و تمام تلاش‌شان در جهت دستیابی و یا برداشتن آن مسأله در مسیر زندگی‌شان است متقابل همان مسأله مدنظر را برای شریک زندگی‌شان بخواهند و بپسندند، بسیاری از مشکلات نه‌تنها بروز پیدا نمی‌کنند بلکه در بیشتر موارد با رعایت این اصل رفتاری، مشکلات بین زوجین با تبعات کمتری رفع می‌شود و مهمتر اینکه زندگی‌ها به ندرت در معرض فروپاشی قرار می‌گیرند.
نظر شما