به گزارش آتیهآنلاین به نقل از خبرگزاری آنا، موضوع «کودکآزاری» از آن دست موضوعاتی محسوب میشود که شاید در کشور ما بهصورت اندک در نقاط مختلف کشور رخ دهد، اما همان مقدار کم هم نباید صورت گیرد، چراکه آزار کودکان میتواند از لحاظ روحی و روانی چنان صدماتی به کودک وارد کند که آثارش تا سالیان سال نیز پابرجا خواهد بود. متأسفانه تجاوز به کودکان بهخصوص کودکان کار رفته رفته در کشور ما رواج پیدا کرده است.
اما بیشتر کودک آزاریها و تجاوزی که به کودکان میشود گاه از سوی نزدیکان فرد و گاه نیز از سوی افراد غریبه به وقوع میپیوندد. طبیعی است که عواقب تجاوز به کودکان از جانب نزدیکان کودک به مراتب بیشتر از فرد غریبه است چراکه کودک به اطرافیان و نزدیکانش وابسته بوده و همین وابستگی موجب اعتماد کودکان به آنها شده است. حال وقتی این کار قبیح از سوی نزدیکان انجام میشود، موجب از بین رفتن اعتماد کودک به آنها شده و در نتیجه این امکان وجود دارد که در آینده نیز اصلاً علاقهای به کسی نداشته و گوشهگیر و منزوی شود.
بحث تجاوز به کودکان نه تنها در کشور ما بلکه در کشورهای دیگر نیز رواج دارد و طبق آمارهای جهانی درحال حاضر ۲۸۰ میلیون کودک در سراسر جهان در معرض کودکآزاری و تجاوز قرار دارند. البته که کشورهای مختلف با این موضوع براساس قانونی که در آن کشور حاکم است برخوردهای متفاوتی دارند، اما آسیبهای جنسی در کشور ما به دلایل مختلف که یکی از آنها میتواند مشکلات اقتصادی و عدم گرایش جوانان به ازدواج باشد، گسترش یافته باشد.
افرادی که دست به کودکآزاری میزنند، آگاه نیستند که چه بلایی قرار است در آینده سر قربانیان بیاید و این افراد فقط به فکر رسیدن به اهداف شوم خود هستند. اما وقتی قبح این کار شکسته شود، این احتمال وجود دارد که خود فرد آسیبدیده نیز در آینده دست به چنین کاری بزند. بنابراین نقش خانوادهها در زمینه آگاه ساختن فرزندان از موضوعات اینچنینی انکارناپذیر است و قطعاً این آگاهیبخشی میتواند از قربانی شدن کودکان جلوگیری کند.
همانطور که گفته شد، کشورهای مختلف براساس قانونی که دارند با متخلفان در این زمینه برخورد میکنند، اما در کشور ما طبق قانون مجازات اسلامی با متخلفان به اشد برخورد خواهد شد.
کودکآزاری چه مجازاتی در قانون مجازات اسلامی دارد؟
در این زمینه احمد جلالی کارشناس حقوقیمیگوید: «در قانون مجازات اسلامی برای کودک آزاری و تجاوز جنسی به کودکان مجازات اشد در نظر گرفته شده است. تجاوز به معنی رابطه جنسی در حقوق کیفری جدید با تعاریف سنتی آن فرق دارد، بهطوری که در حقوق کیفری جمهوری اسلامی ایران، تجاوزات جنسی از نوع لمس کردن و نزدیک شدن تابع قانون حد بوده و سایر خشونتهای جنسی نظیر هرزهگی شامل مجازات تعزیری میشود.»
وی ادامه میدهد: «بهطور کلی تجاوز به دختر و پسر شامل مجازات اشد خواهد بود اما قانونگذار برای سایر سوءاستفادهها مجازات تعزیری حبس را در نظر میگیرد. در برخی از کشورها حتی برای مردانی که همسر خود را به اجبار وادار به برقراری ارتباط جنسی میکنند، مجازات در نظر گرفته شده است.»
این کارشناس حقوقی میگوید: «در زمینه برخورد با کودکآزاران قوانین خوبی در کشور داریم و قانون مصوب سال ۹۹ اعلام کرده که هر نوع آزار و اذیتی که از جانب افراد به کودکان انجام شود، مشمول مجازات خواهد بود. از طرفی اگر والدین نیز کودکان را اذیت کنند، قانون معین کرده که با آنها نیز باید برخورد شود. برخی معتقدند که اگر مجازات کودک آزاری در کشور افزایش پیدا کند، این آسیب کاهش پیدا خواهد کرد اما تجربه نشان داده که تشدید مجازات با هدف کاهش آسیبهای اجتماعی اقدامی اشتباه خواهد بود. کودک آزاری فقط مربوط به مسائل جنسی و تجاوز نیست بلکه هر کودک زیر ۱۵ سالی که در خیابان به کار گرفته میشود، نوعی کودک آزاری محسوب شده و باید در جهت کاهش این معضل حرکت کنیم. قطعاً اقدامات فرهنگی و پیشگیرانه و آگاهی بخشی والدین با هدف کاهش موضوع کودک آزاری در کشور نتیجه بهتری نسبت به افزایش مجازات افراد متخلف برای کاهش این آسیب اجتماعی خواهد داشت.»
تجاوز به کودکان موجب افسردگی و گوشهگیری آنها میشود
اگر از موضوعات حقوقی و قوانین موجود در حوزه کودک آزاری بگذریم، نکتهی مهم در این زمینه آسیب روحی و روانی است که کودکان بعد از کودک آزاری و تجاوز به خود میبینند.
موضوعی که دقیقاً مورد توجه علی مصطفوی آسیبشناس اجتماعی نیز قرار دارد.
وی در زمینه آسیبهایی که میتواند بعد از کودک آزاری دامن کودکان را بگیرد به خبرنگار آنا میگوید: «در کودکانی که مورد آزار جنسی قرار میگیرند شاهد بروز خشم، افسردگی و گوشهنشینی خواهیم بود و این افراد از لحاظ روحی چنان به هم میریزند که در آینده نیز نمیتوانند به کسی اعتماد کنند. از طرفی برخی از آنها وقتی چنین موضوعی را با والدین خود درمیان میگذارند با برخورد خشن پدر و مادر مواجه میشوند و همین اقدام منجر به این میشود تا کودکان خود را مقصر بدانند و اکثر کودکان نیز با همین رویکرد از اعلام اتفاقی که برایشان افتاده به پدر و مادر امتناع میکنند.»
وی ادامه میدهد: «برخی از قربانیان دارای خاصیت ضداجتماعی هستند و بعضاً بهدنبال تلافی هستند. با توجه به وضعیت امروز کشور و در دسترس بودن اینترنت، والدین باید از ۷ سالگی موضوعات مربوط به عفت را به فرزندان آموزش دهند و آنها را نسبت به بایدها و نبایدهایی که در این زمینه باید به آن توجه کنند، آگاه کنند. همین عدم آموزش والدین منجر به این میشود که کودکان وقتی در معرض تجاوز قرار میگیرند، بعضاً این کار را قبیح نمیدانند و به عنوان یک سرگرمی به آن نگاه میکنند. این درحالی است که خانواده و آموزش و پرورش و نهادهایی که در حوزه پرورش آدمها مشغول هستند باید فکری به حال این موضوع کنند.»
این آسیبشناس اجتماعی میگوید: «افراد آسیبدیده دچار وسواس خواهند شد و بعضاً به این فکر میکنند که فقط برای این کار در این دنیا هستند و فکر این کار قبیح هرگز از ذهنشان بیرون نمیرود و همین موضوع منجر به این شده تا در صورت بروز کوچکترین اتفاقی، خشمگین شوند. بنابراین با اینکه روشهای تربیتی، آموزشی و پروشی و پیشگیرانه بهترین روش برای کنترل و کاهش آسیبهای اجتماعی است اما مسئولان نیز با وضع قوانین کارگشا باید در زمینه کاهش آسیبها که کودک آزاری نیز شامل آن میشود، قدمی موثر بردارند.»
بنابراین کاهش آسیبهای اجتماعی در گرو آگاهیبخشی والدین، نظارت والدین بر فرزندان، اقدامات پرورشی و پیشگیرانه و از طرفی وضع قوانین کارگشا خواهد بود.
نظر شما