به گزارش آتیه‌آنلاین، خروجی این گزارش حاکی از این است که پایین‌ترین درصد نرخ بیکاری فصلی در سال گذشته با ۹.۴ درصد در فصل پاییز و بالاترین آن در فصل زمستان این سال با ۹.۷ درصد به ثبت رسیده است.
شهرنشینان بیکارتر از روستایی‌ها
همچنین متوسط شاخص نرخ بیکاری در مناطق شهری در سال قبل، ۱۰.۴ درصد عنوان شده است که نسبت به میانگین این نرخ در مناطق روستایی در ۳.۲ درصد بیشتر است و با توجه به اینکه نرخ بیکاری در مناطق روستایی ۷.۲ درصد به ثبت رسیده، نشان دهنده این است که کارجویان در مناطق شهری برای یافتن شغل، شرایط سخت‌تری را نسبت به روستاییان تجربه کرده‌اند.
همچنین گفتنی است که کمترین نرخ بیکاری به ثبت رسیده در مناطق شهری در پاییز و زمستان و بیشترین آن در بهار سال ۱۳۹۹ بوده است و بیشترین نرخ بیکاری روستاییان در این سال در زمستان و کمترین نرخ ثبت شده مربوط به فصل تابستان عنوان شده است.
از جمله تحلیل‌های مهم برای کار ایران تغییر و تحولات منطقه‌ای بازار کار از بعد مشارکت نیروی کار در مناطق شهری و روستایی است تفاوت در ویژگی‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در این مناطق باعث شده که بازار کار آنها نیز تحت تأثیر قرار گیرد و این موضوع می‌تواند در سیاستگذاری‌های بازار کار نقش داشته باشد.
البته روند نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط شهری و روستایی حاکی از آن است که شاخص مذکور طی چند سال اخیر رشد قابل ملاحظه‌ای داشته و نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط شهری برای زنان نسبت به روستاییان کمتر بوده و به عبارتی در مناطق روستایی نرخ مشارکت زنان بالاتر از مناطق شهری است و این به دلیل بافت اقتصادی، اجتماعی مناطق روستایی نسبت به مناطق شهری است.
گفتنی است که زنان روستایی به منظور کمک به تأمین معاش خانواده تمایل به فعالیت در صنایع دستی، کشاورزی و غیره دارند که امکان اشتغال آنها در روستاها مهیا است. افزون بر این به دلیل مهاجرت جوانان روستایی به شهرها، فرصت بیشتری برای حضور زنان روستایی در بازار کار به وجود آمده است.
به طور طبیعی شهرها با حجم بالای جمعیتی و تقاضای گسترده اشتغال و همچنین مهاجرت‌های فراوان به شهرهای صنعتی و کلان‌شهرها، حتی با دارا بودن نسبی بسترهای اشتغال امکان پذیرش تمامی کارجویان را ندارند و در صورت عدم سیاستگذاری‌های بلندمدت اثربخش، همواره با آمارهای قابل توجه نرخ بیکاری مواجه خواهد بود.
نرخ بیکاری زنان دوبرابر مردان
در بخش دیگری از گزارش سالانه وزارت کار، متوسط نرخ بیکاری مردان ۸.۴ درصد و میانگین نرخ بیکاری زنان ۱۵.۶ درصد عنوان شده که نشان می‌دهد، بیکاری حدوداً دو برابری زنان نسبت به مردان در سال گذشته بوده است. بر اساس تازه‌ترین آمار ارائه شده شاخص نرخ بیکاری، مردان در فصل بهار سال گذشته بیکاری ۹ درصدی، در فصل‌های تابستان و پاییز نرخ بیکاری ۸.۱ درصدی و در زمستان به ۸.۴ درصد رسیده است و نیز نرخ بیکاری زنان در این سال در فصل بهار ۱۳.۷ درصد، در تابستان و زمستان ۱۶.۵ درصد و در فصل پاییز عدد ۱۵.۹ درصد را نشان می‌دهد.
بر اساس گفته کارشناسان حوزه کار و اشتغال، ساختار بازار کار کشور از نظر جنسیتی بسیار نامتقارن و عرضه نیروی کار مردان در ایران به مراتب بیش از زنان است و جمعیت فعال مردان از ۱۹.۹ میلیون نفر در سال ۱۳۹۲ به ۲۲ میلیون نفر در سال ۱۳۹۸ رسیده، حال آنکه طی دوره مذکور جمعیت فعال زنان از ۳.۹ میلیون نفر به ۵.۳ میلیون نفر رسیده است و این اختلاف آماری در واقع خروجی عدم تناسب در بازار کار مردان و زنان است.
حدود نیمی از جمعیت جهان را زنان تشکیل می‌دهند و بر اساس آمار بین‌المللی، دو سوم کارها در جهان توسط زنان انجام می‌شود و اگر به استعدادهای این پتانسیل که انواع کارها را به صورت رسمی و غیررسمی می‌تواند انجام دهد توجه شود، می‌توان آن را یکی از بزرگترین منابع سرمایه‌گذاری برای کشورهای در حال توسعه دانست.
حضور زنان در بازار کار پیامدهای مختلفی از جمله بالا رفتن سطح درآمد خانواده، کاهش بار تکفل و فشار اقتصادی بر مردان در خانواده، کند شدن رشد دستمزدها و به تبع آن رشد کمتر هزینه‌های تولید کالاها و خدمات در کل جامعه و استقلال مالی زنان دارد. البته برخی از زنان سرپرست خانوار هستند و تنها منبع درآمد آنها ناشی از کار است و در برخی از خانوارها نیز مرد سرپرست خانوار بیکار بوده و اشتغال همسر وی تنها منبع درآمد خانوار را تشکیل می‌دهد و در نهایت در برخی دیگر از خانوارهای کم‌درآمد، با ورود زنان به بازار کار و شاغل شدن آنها، از فقر نجات پیدا می‌کنند.
بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران و آمارهای ثبتی به دست آمده از عملکرد برنامه‌های اشتغالزایی دستگاه‌های اجرایی به تفکیک زن و مرد، در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ نرخ مشارکت زنان از ۱۲.۴ درصد به ۱۵.۵ درصد افزایش یافته که حاکی از مشارکت بیشتر زنان در بازار کار است؛ اما همچنان این آمار نسبت به متوسط جهانی به مراتب پایین‌تر است.
بیکاری بیشتر در میان کم سن و سال‌ها
بر اساس آمار ارائه شده توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در سال قبل متوسط نرخ بیکاری ثبت شده در بین جوانان محدوده سنی۱۵ تا ۲۴ ساله ۲۳.۷ درصد به ثبت رسیده که بالاترین و پایین‌ترین آن به ترتیب در فصل‌های پاییز و بهار برای کارجویان به ثبت رسیده است.
گفتنی است که نرخ بیکاری زنان در رده سنی گفته شده نیز نسبت به بیکاری مردان با فاصله ۱۴.۸ درصدی قرار دارد و با فاصله معناداری، زنان در محدوده سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله بیکاری بیشتری را نسبت به مردان در سال گذشته تجربه کرده‌اند.
در بخش دیگری از گزارش سالانه وزارت کار، وضعیت شاخص بیکاری در محدوده سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله در نقاط شهری و روستایی بررسی شده است که نشان می‌دهد متوسط شاخص بیکاری در نقاط شهری ۲۶ درصد و در نقاط روستایی۱۸.۴ درصد بوده است و شهرنشینان بیشترین بیکاری را در فصل بهار و کمترین بیکاری را در زمستان تجربه کرده‌اند و روستاییان به ترتیب با بیشترین و کمترین بیکاری در زمستان و تابستان مواجه بوده‌اند.
شاید بتوان از دلایل اساسی بالا بودن نرخ بیکاری در بین افراد جویای کار ۱۵ تا ۲۴ ساله به مسائلی مانند تجربه کم در حوزه‌های تخصصی اشتغال، حجم بالای تقاضای کار در این رده سنی، نبود بستر تحصیلاتی لازم برای اشتغال در بسیاری از مشاغل و همچنین عدم تمایل برخی از کافرمایان به نیروی کار به این مشخصه‌ها، اشاره کرد.
مواجهه جوانان با بیکاری بیش از ۱۶ درصدی
بر اساس داده‌های آمارنامه سال گذشته وزارت کار در بخشی که برگرفته از طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران است، جوانان ۱۸ تا ۳۵ ساله به طور متوسط، بیکاری ۱۶.۷ درصدی را تجربه کرده‌اند که این نرخ در فصل تابستان به ۱۶.۹ درصد و در پاییز به ۱۶.۵ درصد رسیده است و همچنین، متوسط نرخ بیکاری سالانه مردان و زنان در این محدوده سنی به ترتیب ۱۴.۱ و ۲۷.۹ درصد و این شاخص در نقاط ظهری و روستایی ۱۷.۹ و ۱۲.۹ درصد عنوان شده است.
گفتنی است که بر اساس اعلام مرکز آمار ایران و با استناد به جدیدترین پایش‌های حوزه کار، متوسط شاخص نرخ بیکاری کشور در تابستان ۱۴۰۰ عدد ۹.۶ درصد عنوان شده است.
نظر شما