به گزارش آتیه آنلاین به نقل از ایرنا، «بهرام شکوری» افزود: در دو ماه گذشته از عمر دولت سیزدهم شاهد حمایت‌های جدی دولت از تولید بودیم، اما در کنار آن باید مناسبات‌مان با سایر کشورها به‌ویژه کشورهای منطقه و همسایگان را اصلاح کرده و گسترش دهیم.

وی بیان‌داشت: فراموش نکنیم ۱۲ درصد اقتصاد جهان و هشت درصد جمعیت کل دنیا در کنار ما زندگی می‌کنند و اتفاقا به بسیاری از محصولات و تولیدات ما نیاز دارند.

شکوری با اشاره به عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای، خاطرنشان‌کرد: در این سازمان کشورهایی همچون چین و هند و روسیه عضویت دارند که بسیار تعیین‌کننده هستند و فقط چین و هند با دارا بودن بخش عمده‌ای از جمعیت جهان، یکی از بزرگترین بازارهای هدف برای فروش محصولات ایرانی به شمار می‌روند.

وی گفت: پس از عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای که به تقویت مناسبات سیاسی و امنیتی کشورمان می‌انجامد، اگر در کنار آن بتوانیم ارتباطات اقتصادی و مناسبات تجاری‌مان را با این کشورها توسعه دهیم، فرصت‌های بسیار خوبی نصیب کشور خواهد شد.

رییس سابق کمیسیون صنایع و معادن اتاق بازرگانی ایران تاکید کرد: در این راستا نیاز است تا دولت نیز به فعالان اقتصادی کمک کرده و فضا را برای مشارکت و بازیگری آنها برای توسعه مناسبات اقتصادی فراهم کند.

این استاد دانشگاه گفت: در این پیوند لازم است تا رایزنان بازرگانی‌مان را در این کشورها به‌ویژه چین، هند و همسایگان هرچه بیشتر فعال و تقویت شوند.

وی خاطرنشان‌کرد: حضور رایزنان بازرگانی می‌تواند به شکل‌گیری هرچه بهتر مناسبات اقتصادی و تجاری کمک کرده، جلسات رو در رو (B To B) بین فعالان اقتصادی ایرانی و فعالان این کشورها شکل دهند، ارتباطات بین تجار را شکل داده و اطلاعات بازار این کشورها را در اختیار بگذارند.

شکوری ادامه‌داد: همچنین نیاز است تا سفرای کشورمان در این کشورها نگاه اقتصادی خود را تقویت کنند و به‌ویژه معاونت اقتصادی وزارت امور خارجه می‌تواند به بهبود ارتباطات اقتصادی و تجاری و فضاسازی برای توسعه مراودات اقتصادی با کشورهای عضو سازمان همکاری‌های شانگهای تاثیرگذار باشد.

سازمان همکاری‌ شانگهای سازمانی میان‌دولتی است که با هدف مبارزه با تهدیدهای امنیتی جدید و با گردهمایی سران کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ در شهر شانگهای تحت عنوان گروه «شانگهای ۵» پا به عرصه ظهور گذاشت. در سال ۲۰۰۱ با پذیرش عضویت ازبکستان و رسیدن تعداد اعضا به ۶ کشور  ارتقاء و نام آن نیز به سازمان همکاری شانگهای تغییر کرد. یکی از اهداف این سازمان برقرار کردن موازنه در برابر نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه است. هند و پاکستان نیز از تابستان ۲۰۱۶ به عضویت کامل این سازمان درآمدند. مغولستان، افغانستان و بلاروس عضو ناظر این سازمان هستند. ایران حدود ۱۵ سال بود که به عنوان ناظر در این سازمان حضور داشت، اما عضویت دائم آن تا به حال به رغم درخواست رسمی میسر نشده بود.

عضویت در سازمان‌های منطقه‌ای در شرایطی که آمریکا پیگیر سیاست‌های یکجانبه گرایانه خود است، به ایران این فرصت را می‌دهد که با صدای بلندتری سیاست چندجانبه گرایی را دنبال کند و با مشارکت کشورهایی مانند روسیه و چین سیاست مقتدرتری برای مقابله با یک‌جانبه گرایی در پیش بگیرد. این موفقیت دیپلماتیک در زمانی به دست آمده است که آمریکا سعی دارد با تحریم‌های خود ایران را منزوی کند.