به گزارش آتیه آنلاین، از اسفندماه سال گذشته که میزبان، مهمان ناخوانده‌ای به نام کووید 19 شدیم ؛ تمام معادلات بشری به‌یک‌باره تغییر کرد. دانش‌آموزی که تا همین چند روز قبل از استفاده گوشی موبایل منع می‌کردیم و از خطرات شبکه‌های اجتماعی برای او می‌گفتیم، موبایل به دستش دادیم و گفتیم آموزش از نیمکت‌های کلاس درس جای خود به صفحه گوشی‌های لمسی داده است.

در مورد آموزش مجازی باید قطعاً گفت جای آموزش حضوری نخواهد گرفت. آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری می‌توانند مکمل همدیگر باشد و به همین منظور نمی‌توان به آموزش مجازی تنها نمره بالایی داد.

آموزش مجازی در کشورمان چون جدید و نوپا است حتماً معایبی دارد که شاید باگذشت زمان بهبود یابد و البته مزایایی هم دارد. در این یادداشت مختصر و تنها به چند مورد از این موارد اشاره می‌کنم .

مزایا

 سلامت جسمی دانش‌آموزان: در ایامی که سلامت دارای بالاترین اهمیت در زندگی افراد شده و بشر در حال تجربه مبارزه با یک پاندمی است، بنا به نظرات کارشناسان حوزه سلامت عدم مواجه حضوری باعث ارتقای سلامت دانش‌آموزان و خانواده‌هاست.

مدیریت زمان: آموزش مجازی سبب می‌شود دانش‌آموزان در کلان‌شهرها و شهرهای با جمعیت بالا زمان کمتری در ترافیک بگذارند و از زمان نهایت استفاده را ببرند.

کاهش هزینه‌های اقتصادی: بنا به گفته کارشناسان، آموزش مجازی هزینه‌ای نزدیک به یک‌پنجم هزینه‌های کلاس‌های حضوری دارد به همین خاطر در شرایط فعلی که جامعه اوضاع اقتصادی خوبی ندارد، این نوع آموزش  راهی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها مناسب می‌باشد.

نظارت بیشتر بر فعالیت معلمین و مدارس: دانش‌آموزان در کنار والدین خود آموزش را فرامی‌گیرند و از این رو والدین نظارت بیشتر و مستقیمی بر کار معلمان و کادر مدرسه خواهند داشت.

معایب

فشار روحی و روانی به خانواده‌ها: ماه‌هاست که بچه‌ها در خانه هستند و از بسیاری تفریح‌های خود محروم شده‌اند، تعدادی از خانواده‌ها شغل خود را از دست‌داده‌اند. بچه‌ها به‌شدت درگیر شبکه‌های اجتماعی و با آسیب‌هایی مواجه شده‌اند. خانواده‌هایی که پدر و مادر هر دو در بیرون از خانه شاغل هستند، خستگی در زمان بازگشت از کار آنان را از نظارت بر آموزش بچه‌ها بازمی‌دارد. عدم سواد رسانه‌ای و علمی بعضی از  والدین هم فشار زیادی به خانواده‌ها وارد می‌کند. آموزش مجازی با همه مزیت‌هایش، روح و روان خانواده‌ها را هم دچار مشکل کرده است.

سرعت پایین اینترنت: بسیاری از همکارانم در آموزش‌وپرورش از سرعت پایین اینترنت و قطع و وصل شدن‌های مکرر ناراحت هستند و آن را باعث پایین آمدن کیفیت آموزش خود می‌دانند.

آموزش منهای پرورش!: توجه زیاد به آموزش و کمبود وقت  باعث دور شدن مدارس از وظیفه دیگر خود یعنی پرورش شده است. معاونین و مربیان پرورشی، مشاوران، مربیان تربیت‌بدنی و بهداشت مدارس از کمبود زمان در آموزش مجازی شاکی هستند.

عدم امکان ارتباط چهره به چهره میان دانش‌آموز و معلم: دانش‌آموزان از لذت نشستن کنار هم دیگر و همچنین از ارتباط مستقیم با معلم محروم هستند. حتماً عدم ارتباط چهره به چهره سبب پایین آمدن کیفیت آموزش خواهد شد.

جدی نگرفتن کلاس درس: بعضی از بچه‌ها مرتب در کلاس درس غیبت می‌کنند، آموزش مجازی را جدی نمی‌گیرند و بعضی خانواده‌ها رغبتی به آموزش مجازی بچه‌ها ندارند.