به گزارش آتیه آنلاین، دولتها به عنوان متولیان اصلی اقتصاد و توزیع ثروت و ایجادکننده زمینههای سرمایهگذاری و جذب سرمایه در حوزههای تولید و خدمات و کارشناسان حوزه بازار کار با نگاه به شرایط خاص اقتصاد و تولید و ظرفیتهای هر کشور، توصیهها و راهکارهایی در مسیر جذب سرمایه، اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری عنوان میکنند که موجب پایداری اقتصادی، گسترش تولید و خدمات، ایجاد اشتغال بیشتر و نهایتاً تقویت اقتصاد خواهد شد.
با نگاهی به آمارهای حوزه اشتغال و نرخ بیکاری در کشور در طی دهههای گذشته به این نتیجه میرسیم که راهکارهای به کار رفته در مسیر کاهش نرخ بیکاری و اشتغالزایی بخصوص در دهههای اخیر، کارایی لازم را در کنترل و پایداری بازار کار، اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری نداشته و به درستی از ظرفیتهای موجود در حوزه نیروی انسانی و تولید و خدمات استفاده نشده است.
خیل عظیم جمعیت جوان جویای کار که ناشی از افزایش جمعیت کشور در دهه ۶۰ است و نداشتن سیاستگذاری و برنامهریزی مناسب و کارا در ارتباط با ایجاد زمینههای اشتغال برای آنها و آمادگی بخش قابل توجهی از این جمعیت برای ورود به بازار کار با توجه به داشتن تحصیلات دانشگاهی، به طور خاص در یک دهه گذشته، باعث ایجاد چالش بسیار بزرگی برای کشور در حوزه اشتغال شده است.
دولتها در دورههای مختلف با ارائه راهکارهای گوناگون سعی در زمینهسازی در حوزه اشتغالزایی و توسعه بازار کار و همچنین ایجاد زمینه ارتباطات گسترده بینالمللی در راستای بازارهای صادراتی داشتهاند و این اقدامات را تنها راه کاهش نرخ بیکاری و توجه به کارجویان عنوان کردهاند اما نرخ بیکاری دورقمی در طول دهههای اخیر نشان از ناکارآمدی این اقدامات است.
عدم همخوانی نرخ بیکاری با واقعیت بازار کار
حمید حاجاسماعیلی، کارشناس حوزه بازار کار در گفتوگو با آتیه آنلاین، درباره عدم همخوانی شرایط بازار کار با شرایط کشور از نظر شیوع کرونا و تحریم گفت: آمارهایی که در خصوص نرخ بیکاری در کشور منتشر میشود، نمایانگر واقعیتهای موجود در بازار کار، اقتصاد و جامعه کار ایرانی نیست. در این خصوص باید بررسیهای لازم را صورت دهیم و خروجی آن نشانگر این باشد که مشکل عدم تطابق نرخهای اعلامی بیکاری و واقعیات جامعه در چه شاخصهایی است.
حاجاسماعیلی با اشاره به اینکه طی سه سال گذشته کشور ما با سختترین فشار تحریمی مواجه شده و در یک سال و نیم گذشته با شیوع ویروس کرونا در جهان بازار کار کشور بشدت کوچک شده استف اظهار داشت: طبیعی است تحریمهای فزاینده در سالهای اخیر و همچنین همهگیری کرونا، محدودیتهای بسیاری را بر کشور تحمیل کرده و باعث شده ظرفیتهای بازار کار در کشور روز به روز با مشکلات متعددی مواجه و کوچک شود.
جمعیت میلیونی جویای کار در کشور
این فعال حوزه بازار کار بیان داشت: به تناسب این شرایط، ما هر سال به دلیل بافت جمعیتی کشور با جمعیتی بیش از یک میلیون کارجو و خواهان ورود به بازار کار مواجه هستیم و این در حالی است که در شرایط مذکور در سالهای اخیر، بخشی از فرصتهای شغلی را در کشور از دست دادهایم.
حاجاسماعیلی اضافه کرد: با توجه به اینکه نرخ رسمی اعلامی بیکاری در کشور کاهنده است، باید به این نکته دقت کرد که چگونه ممکن است در شریط خاص تحریمی و فشارهای شدید کرونایی بر حوزه کسبوکار در کشور و عدم توفیق در ایجاد اشتغال در حد وسیع، نرخ بیکاری کاهش یابد؟
وی خاطرنشان کرد: در طی هشت سال گذشته در حوزه بازار کار ما با «پیک کارجویان» مواجه بودهایم و البته همچنان این شرایط را تجربه میکنیم و افراد زیادی به دلیل شرایط سنی و پایان تحصیلات دانشگاهی نیازمند ورود به بازار کار هستند و آمارهای حوزه اشتغال و بیکاری با واقعیات اقتصادی و اجتماعی در کشور سازگار نیست. این مهم میتواند موضوعی با اهمیت برای بررسیهای دقیق در این حوزه باشد.
این کارشناس بازار کار تصریح کرد: با توجه به شرایط موجود، باید به دنبال راهکارهای اساسی برای رصد و استخراج نرخ بیکاری بر مبنای واقعیتهای اقتصادی و اجتماعی در کشور باشیم تا بتوانیم به تبع آن مشکلات را به درستی در کشور درک و سیاستگذاری و تصمیمگیری لازم را در این ارتباط داشته باشیم.
از دست رفتن ۲ میلیون شغل ناشی از کرونا
حاجاسماعیلی با اشاره به اینکه بر اساس اعلام رسمی دولت در جریان بیماری کرونا بیش از ۲ میلیون شغل را در کشور از دست دادهایم، گفت: این در حالی است که شغل جدیدی در کشور در این مدت در حد وسیع ایجاد نشده است.
وی گفت: طی هشت سال گذشته در کشور، حدود ۴ میلیون بیکار به ثبت رسیده و طبیعی است که متأثر از شرایط تحریم و کرونا، این میزان به بالای ۵.۵ میلیون نفر رسیده باشد و در این میان، آنچه به عنوان نرخ بیکاری زیر ۱۱ درصد در کشور ذکر میشود، عملاً با واقعیات قابل مشاهده در حوزه اشتغال و مباحث بیکاری در کشور همخوانی ندارد.
وی ادامه داد: بیکاری یک معضل و مشکل بسیار جدی در کشور است که باید در خصوص راهکاری حل آن چارهجویی شود. لازم است تا برای خیل عظیم بیکاران که به طور خاص، جوانان و فارغالتحصیلان دانشگاهی هستند و مشکلات معیشتی که طبقات مختلف اجتماعی و حقوقبگیرانی که با توجه به شرایط اقتصادی، مشاغل خود را از دست میدهند، تدابیری اندیشیده شود.
نظر شما