به گزارش آتیه آنلاین، «دودکش ۲» نام سریالی به کارگردانی و نویسندگی برزو نیک‌نژاد، محمد تنابنده، شهاب مهربان و تهیه‌کنندگی زینب تقوایی است که از ۸ تیر ۱۴۰۰ آغاز شده واین شب‌ها از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود. فصل اول دودکش در ماه رمضان سال ۹۲ پخش شد و بازپخش آن از شبکه‌های مختلف سیما بنا به موقعیت‌های فیلمنامه‌ای توانست مخاطب زیادی را به خود اختصاص بدهد.

در فصل دوم اما بسیاری معتقدند که ضعف فیلمنامه موجب افت «دودکش ۲» نسبت به «دودکش ۱» شده است و حتی نسبت به «پادری» هم ضعیف‌تر است. ۱۳ قسمت از دودکش ۲ پخش شده، اما خبری از یک اتفاق مهم در آن نیست، در واقع نویسنده در این چند قسمت پخش شده تنها تلاش دارد تا با تکرار تکیه کلام‌ها، شوخی و ویژگی شخصیت‌های قبلی، داستان را پیش ببرد اما بدنه رویدادها پاسخگوی جذب مخاطب نیست. از طرفی به نظر می رسد حالا بعد از ۸ سال هم بازیگران پیر شده‌اند و هم بد بازی می‌کنند و گویا حوصله صرف انرژی را ندارند.

در این خصوص محمدتقی فهیم درباره سریال «دودکش۲» به ایسنا گفت: واقعیت این است که وضعیت تلویزیون به لحاظ سرگرم سازی چندان رضایت بخش نیست. «دودکش۲» هم سریال خوبی نشده است، اما اگر قرار باشد از میان سریال‌های ضعیفی که در این شرایط کرونایی و خانه نشینی پخش می‌شود، مردم یکی را انتخاب کنند، «دودکش ۲» انتخاب بهتری است و می‌تواند گل سرسبد باشد! او با انتقاد از فصل دوم سریال «دودکش» ادامه داد: «دودکش ۱» را محمد حسین لطیفی ساخت و بعد از آن «پادری» را ساخت اما چون تمایلی به ادامه دار کردن سریال نداشت و معتقد بود ادامه ها خوب در نمی‌آید، نامش را به «پادری» تغییر داد. «دودکش ۲» ساخته برزو نیک نژاد، نسبت به فصل اول و حتی «پادری» کار ضعیفی است. «دودکش ۱» و «پادری» اگر چه ضعف‌هایی داشتند اما هر دو قابل قبول بودند؛ این در حالی است که متاسفانه «دودکش۲» فاقد عناصر جذاب و پرکشش است.   در ساخت ادامه سریال‌ها که عموما خوب درنمی‌آید (به جز «نون خ» و «پایتخت») عموما دوستان بر اساس همان عناصر و کلیشه‌های جواب داده ی فصل‌های اول جلو می‌روند؛ در حالی که ادامه سریال باید مستقل باشد و در عین حفظ کاراکترها با ویژگی‌های ثابتشان، سریال باید دارای ویژگی‌های جدیدی هم باشد. باید کار تازه جلوه کند و وقتی تماشا می کنیم احساس کنیم چیز نویی می‌بینیم. در «دودکش۲» ما نوگرایی نمی‌بینیم و حتی از نظر داستان پردازی و پرداخت شخصیت‌ها کار عقب رفت دارد.»

سریال‌های کمدی مانند «پایتخت»، «نون خ» و «زیرخاکی» معمولا در این سال ها موفق شده‌اند در فصل‌های بعد نسبت به فصل‌های قبلی کیفیت بهتری داشته‌ باشند یا حداقل کیفیت اولیه خود را در ادامه حفظ کنند، اما «دودکش۲» در این مورد استثناست که نتوانسته به اندازه فصل‌های قبل رضایت مخاطبان را جلب کند.